‘Conferentiezaal’.
Ik las het traag en duidelijk voor, terwijl ik geÔrriteerd naar Youri keek. ‘Waarom is hier dan helemaal geen conferentiezaal? Want ik zie hier dus gewoon geen conferentiezaal’ siste ik nog geÔrriteerder. ‘Misschien staan de pijltjes gewoon verkeerd’ zei Youri. Youri is de koning van de logica. Zonder Youri zou ik voor de rest van mijn leven in cirkels blijven lopen en het niet eens door hebben. Tot mijn stappen een gang van een halve meter diep in het slijk der aarde zouden gegraven hebben. Dan, en pas dan, zou ik een frank horen vallen.
In het spoor van Youri’s logica gingen we de compleet andere richting uit van deze die het bordje ons aanwees. We keerden het verraderlijke bordje als het ware de rug toe, en beenden er met ferme passen van weg. Ik liep voorop. Ik was hier per slot van rekening voor mijn werk, en Youri was hier gewoon voor de fun. We liepen een trappetje op, waarna we een aansluitend donker gangetje inbeenden. Op het einde van het gangetje brandde licht dat duidelijk afkomstig was van een tl-lamp. Even stond ik nog in dubio. Tot ik de stemmen hoorde. De stemmen, die wezen op een vorm van leven in de brouwerij. Daar zou het zijn. Daar moesten wij die avond wezen.
‘Zijn jullie rapers?’ vroeg de poortwachter, die aan de ingang van het gebeuren opgesteld stond. ‘Toch niet opzettelijk’ zei ik, enigzins verward. Ik had niet eens bij Youri kunnen informeren of wij rapers waren, zonder dat ik daarvan op de hoogte was misschien. Het ging ook zo snel allemaal. Maar daar zijn poortwachters op getraind, natuurlijk. Net die vragen stellen die je helemaal away blowen. Tjak tjak tjak! Met een poortwachter solt men niet!
Het werd stil. Ik keek naar de poortwachter. Zou ik een rijksdaalder moeten betalen om binnen te mogen, vroeg ik me af. Een eeuwenoud raadsel oplossen, perhaps? Een roestig zwaard uit een stenen blok pulken? Wie zou het zeggen?
De poortwachter keek me nog vragender aan dan dat ikzelf haar aankeek. ‘Ow’ zei ik, want ik voelde aan mijn kleine teen dat zij verwachtte dat ik iets zou zeggen. ‘Ik werk voor de krant’ fluisterde ik. ‘Ik kom voor de paddenfluisteraar’. De vraagtekens verdwenen uit de ogen van de poortwachter. Met een armgebaar en een hoofdknik leidde zij ons binnen in de met tl-licht gevulde kamer. Alle hoofden draaiden zich naar ons om.
*wordt vervolgd*
Oe-oe… Spannend!
Heel spannend indeed! Vooral met de Poortwachter van Atmosfear in mijn hoofd enzo… niet dat iemand die kent. *bloos*
Ik wil dat je antwoordt met “JAWEL POORTWACHTER”
…JIJ!!! JA JIJ!!