Wat doet een mens zoal op een vrije dag die zich niet meteen aankondigt als geweldig zomers en exotisch? Ten huize crib werd de zolder uitgemest, en dat was nodig want een jaar na de verhuis stonden er nog steeds onaangeroerde dozen met in grote letters ‘ETEN BERGING’ op. It takes een moedig koppel om die te openen, en ik zag mezelf plots weer een heel stuk liever toen bleek dat lilith uit het verleden zo slim was geweest om ze niet te vullen met verse vis maar met beschuiten en conserven met een adembenemend lange houdbaarheidsdatum.
Mochten Youri en ik twee plichtsbewuste jonge snaken zijn, het opruimen der zolder zou misschien iets vlotter vlotten dan het nu doet. Al was het maar omdat wij onszelf constant onderbreken door dingen uit dozen op te diepen waar we erg hard en nostalgisch om moeten lachen, ook al zijn we nog maar vier jaar samen en geen zestig, zoals kwatongen beweren. Daarnaast worden wij nogal goofy van nostalgie, zo blijkt. Zeker als ik plots mijn breitas van Boys & Girls terugzie van in het eerste leerjaar, of Youri het nodig vindt om een Amerikaanse vlag uit te testen die helemaal onderin een doos zat.
I know, I know!!!
The word we are looking for is.. anyhow. :/
En alsof dat nog niet genoeg was kwamen we op het te gekke idee om twee tijdscapsules aan te leggen, zijnde tijdscapsule I (die van mij) en tijdscapsule II (die van hem). Die hebben we deze namiddag volgepropt met emotioneel geladen prullaria om ze vanaf heden stof te laten vergaren op onze uitgemeste zolder tot we vijftig zijn, de dozen dan als bij toeval te ontdekken en met tranen in de ogen onze jeugd aan ons te zien voorbijtrekken. De mijne is de coolste wegens volgeplakt met stickers anno verleden jaar.
Ik moet evenwel toegeven dat die van Youri ook best cool is, wegens van echt ijzer en eruitziend alsof hij zonder probleem twintig jaar kan liggen roesten op de bodem van een uitermate woelige oceaan.
Met baren en al.
Baren. (l)
Als kind heb ik zo ooit ook wel eens iets begraven in de tuin met de bedoeling dat het later dan per toeval ontdekt zou worden…
Ondertussen wonen we daar al lang niet meer en vraag ik me toch af wat ervan geworden is. Ik kan me zelfs nog moeilijk herinneren wat erin zat.
met baren hou je het niet (l), maar wordt het eerder iets van (O), al kan – natuurlijk ook.
maar dat dit for now eerder voorbarig is, zeker ?
Youri mag thuis ook eens op zolder nostalgisch komen doen. Ik denk dat zijn koffer iets te klein zal zijn.
Tijdcapsules! ’t is van mijn Blue Peter-periode geleden dat ik daar nog van gehoord heb.
Ha! Ik had net dezelfde breitas vroeger! Goh, de afschuwelijke breiwerkjes die daarin vervoerd werden…
Hoe komt het toch dat jullie heel onhippe dingen kunnnen voorstellen als zijnde totally cool… Ik wil ook dozen en kisten op zolder gaan zetten nu!
ik moet onze zolder ook eens uitmesten, die blijkt nog vol te liggen met knutselgerief :-/
had ik maar zo’n coole kist!
Wij (seffens 23 jaar getrouwd…) steken onze herinneringen ook al jaren in grote witte Ikea-dozen, die we onze “relikwiedozen” noemen. De kids (ondertussen tieners)vinden het heerlijk om erin te grasduinen.
Cool idea! Way to go Youri, ga eens bij superpa langs om ze even vol te vullen als Lilith!
Even een vraag die niet met de dozen te maken heeft, doch wel een beetje met nostalgie…
Woont Bill weer bij jullie dat we hem vaker zien passeren?
@jan: neen, Bill woont nog steeds bij mijn ouders, en aangezien ik voor mijn mama zorg die ziek is ben ik daar de laatste maanden fulltime. We zien elkaar dus heel vaak, Bill en ik. :)
he, das pas memory keeping he :)
cool :)
xoxo
wat een idee! alles van op de zolder dat niet in 3 kisten past, weg ermee! dat wordt hier het nieuwe moto in huis! bestonder er maar ‘garage sales’ in onze straat…