Het schijnt dat het bijna herfstvakantie is, en dat de lucky bastards van deze wereld dus een week achter de rug hebben waarin er serieus werd afgeteld naar glorieuze vakantiedagen zonder eind. Ik had een gewone week, zonder aftellen, en de dingen liepen dan ook nog eens allemaal niet zo vlot als ik had gewild. Of zoals ik het gisteren op Facebook uitschreeuwde: “heeft zo’n dag waarop ze zin heeft om ermee te stoppen en in een warm land avocadoplukster te worden. Als dat maar goed komt.”. Of zoete patatjes ofzo, zoals zij, in haar ver land.
Maar zoals ik deze week tegen een journaliste van de krant zei: op een blog ben je wie je wil laten uitschijnen dat je bent. En dus was ik deze week vrolijk en blij, en waren vieze mandarijntjes mijn grootste frustratie. Laat ons dat zo afspreken.
Wisten jullie trouwens dat zwembad Kosmos op de Rodeberg volledig weg is? En dat ik mijn camera van de consternatie zo scheef hield als een zikkel, bij het nemen van een foto van het hoofdgebouw?
Frustraties wegeten met comfort food met veel te veel kaas op, één van mijn vele talenten.
Ik kwam dus in de gazedde, omdat ik heelder dagen op Facebook zit. Mijn vader was dan ook vanzelfsprekend ongelooflijk trots. Het moet niet altijd ontwikkelingshulp in Afrika zijn.
En dan! Het nerdy lichtpunt van mijn week! Find my friends, op de iPhone. Ik zie mijn vent overal rijden op mijn telefoon tegenwoordig, en hij mij. Vaarwel stiekeme affaires in groezelige steegjes, welkom, relatie zonder geheimen en vol controleapparatuur uit de toekomst! (ik ben het blauw bolleke trouwens, he was keihard on to me)
En gulder? Beetje oke weekske gehad?
Dat weekje viel wel redelijk mee. Al had ik ook mandarijn-problemen ;-)
Ik kijk wel tegen een soort ‘vakantie-weekje’ aan. Kindjes thuis, echtgenoot thuis, afspraak met vriendinnetjes en om de week af te sluiten een etentje met overnachting bij chef Kobe, ge-weet-wel-hé, er even tussenuit met de echtgenoot om ons 15 jaar samenzijn te vieren. ’t Was daardoor ook een week vol mijmeren over tijden toen we nog jong en knap waren :-)
Ik had ook een week van “zat-ik-maar -in-een warm land-appelsienen te plukken’ (die ik dan via de Sint bij jullie kon laten afgeven, natuurlijk, vol fierheid. ) Maar ik zat daar dus helemaal niet. Integendeel, ik zat thuis, met een ferm viruske in den buik. En of dat nog niet erg genoeg was, de vent zat er ook mee! (en die hebben dat natuurlijk 10 keer zo erg! ) En of dàt nog niet erg genoeg was, had 2 dagen later de dochter het ook, en kon ik verpleegsterke gaan spelen. Ipv appelsienen plukken.
En of dàt allemaal nog niet genoeg was, werd ik ineens heel erg gefrustreerd dat ik geen job had, terwijl al die godverdomse leerkrachten weeral aan ’t aftellen waren. Naar vandaag. En dat ik niet liever zou willen.
Bij deze. Mijn humeur, en mijn week.
Ik wou dat ik mijn vent via de I-Phone kon volgen. Hoewel zelfs dat waarschijnlijk niets zou opleveren, dan heelder dagen een blauw puntje in een paardenkliniek op den buiten, olé. Maar dus. Dat volgende week wel beter zal zijn.
FIJN WEEKEND !
Google Latitude? Dat zijn wij hier al lang beu Kelly, ge loopt achter :-)
@Leen: blij dat ik niet alleen ben in alles, dan. ;) Veel succes met jobzoeken!
@Ann: aargh, vakantie! Ik wil ook wel. :) Net als nog eens naar Kobe, doe hem de groetjes!
@Lien: Find my friends is nieuw in iOS5, ik komkik helegans niet achter. ;)
Bwa.. kan beter.. dat lees je wel bij mij… Maar buiten datte, alles bon! :-) We zijn positivo’s.
Wij kwamen terug uit een hittegolvend en heuvelig landje alwaar wij granaatappels en olijven plukten… maar ’t is hier ook schoon weer alleen nogal druk druk druk…
Ongelooflijk, hoe sterk je op je mama lijkt op die foto.
Echt waar!
XXX
Het was een week van snotteren. Heelder dagen snotteren, eigenlijk. Ik kan me niet meer herinneren wat er daarnaast nog gebeurd is. het feit dat van al dat snotteren mijn kop helemaal toe zit, zal er wel voor iets tussenzitten. Volgende week ziet er beter uit!;-) Weekendje Brussel, opening boekenbeurs (zoveel mogelijk schransen en sjampieter scoren, BV’s spotten en er mee lachen), dan weer wat werken helaas en een paar dagen Limburg.
Ah Lilith, Ik heb hier tijd zat en wou dat terug kon werken of me ergens terug nuttig maken! Ik volg nu om de veertien dagen juwelenles, alle parelkes knopen, tussen de ouw wijfkes, maar t is beter dan niets. Gelukkig is er internet, zo kan ik van je blogjes genieten!
Enne Verleden jaar nog foto’s gaan trekken met zoon en Canadeesje naar de kosmos, ze vonden het de max om in dat pand foto’s te gaan nemen. Zoonlief keek uit naar het zwembad waar hij jaren geleden met mij en zus ging zwemmen. Alles vergaat dus wel degelijk!
groetjes
Aha uwe Youri was een wijntje halen in de Gentsesteenweg te Kortrijk : bij Junior S&W of bij het Wijnhuis…of naar den Kringloopwinkel of den AVEVE…
Nee, want mijn kinesist heeft mijn revalidatie stopgezet omdat ik eerst naar de specialst moet, mijn dokter heeft mijn ziekteverlof nog verlengd tot half november, ik moet opnieuw ontstekingsremmers nemen en ik ben officieel onnozel geworden van de pijn. Maar ik ga niet zagen, want het kon nog altijd erger en het komt wel weer goed, mits veel tijd en geduld. Gelukkig dat gij nu elke dag blogt :-)