lilith is een open gazet

kalenderblaadje63.jpgEen bekende artiest zei ooit dat hij niet snapte waarom journalisten hem altijd de pieren uit de neus probeerden te vragen over zijn privéleven, terwijl één luistersessie van zijn nieuwe cd hen alle antwoorden en meer kon opleveren. Soms denk ik dat het bij mij net zo is. Wie bladert door de artikels die ik als journalist schrijf weet perfect wat er in mijn hoofd omgaat. Want ja, wij stellen die doorgaans zelf voor. Toen ik mijn leven wat beter wilde organiseren schreef ik een groot stuk over Getting Things Done. Toen ik de nood voelde om mijn lazy ass uit de zetel te trekken maakte ik een artikel over de beste sport apps voor je smartphone. En dit weekend dus dit stuk, voor de Standaard Magazine:

tftcdag63.jpg

Tijd om ervoor uit te komen. Het gaat niet wat je noemt bijzonder vlotjes met het halen van dat rijbewijs van mij. Er was nochtans de fase waarin er lessen werden gevolgd, en ik meermaals werd gecomplimenteerd door mijn instructeur omwille van het vlot over de weg sjezen. Ik schrok er in die periode zelf van, hoeveel vlotter het allemaal ging dan ik had gevreesd. Waarom had ik er in godsnaam zo lang mee gewacht? Ik was een natuurtalent.

En toen ik daarna met Youri mocht beginnen rijden had ik ook niet de indruk dat hij doodsangsten uitstond. Ik zelf trouwens ook niet. Ik heb een hele tijd rondgetuft met de gedachte dat het mij wel zou lukken, dat praktisch examen. En dus legde ik een datum vast. Voor ergens vorige zomer. Kwam goed, y’all.

En toen kwam de vreselijke dag waarop ik het in mijn hoofd kreeg om mijn nieuwe botjes aan te doen om te gaan rijden. Mijn nieuwe botjes, met zo bleek, een soort houten zool waarmee ik mijn pedalen bijna niet voelde. Haha, zou je dan zeggen, grappig! Maar het was het begin van het einde. Ik viel stil op een rond punt, na bijna een jaar nooit stil te vallen. Stilvallen, ik moest daarmee lachen, jongens. Tot het lijk tien keer gebeurde. Het lachen verging mij rond poging zeven. Meer woorden gaan we aan dit voorval niet vuilmaken.

Laat ons zeggen dat het nog erger werd. En dat ik zo hard begon te twijfelen aan mezelf, dat ik de week erna stilviel op een plek waar het nogal levensgevaarlijk was. Zo gevaarlijk, dat ik ben uitgestapt, mijn vent heb aangekeken en gezegd: FUCK IT. Ik moet dat hele rijbewijs niet meer. Rijbewijzen en ik, daar gaan we zelfs niet meer van klappen. En ik in dezelfde beweging mijn examen afbelde. En een hele zomer feest vierde, niet alleen omdat ik dertig werd, maar vooral omdat ik eindelijk van die rijlessen en het hele gedoe er rond af was.

Maar goed, mooie liedjes duren nooit lang, en dus ben ik weer herbegonnen heur. Stilletjesaan. Ik dacht eerst dat er nieuwe lessen zouden nodig zijn om mij van mijn stilvaltrauma af te helpen, maar het ziet ernaar uit dat het misschien zo ook wel rechtgetrokken raakt.

If not, dan schrijf ik wel een schoon artikel over bejaarden zonder rijbewijs, en hoe hun leven ook waardevol is geweest, op een maniere.

Reacties

  1. Leen

    Schatteke,

    deze jongedame heeft er 4 keer over gedaan om haar rijbewijs te halen (jawel, VIER). Ja, ik geef dat hier snel efkes toe, kwestie van jou een hértje onder de riem te steken ;-). ’t Zal wel lukken joeng!
    Maar ik ken het faalangst gevoel :-). Meer zelfs, als ik niet moet rijden doe ik het nog steeds niet, leve mijne vélo! (kom maar af, “bejaarden en hunnen driewieler” ;-) )

  2. Ann

    Ik vroeg het mij gisteren nog af, toen ik het artikel aan het lezen was: “hoe zou het nu zijn met Liliths rijbewijs?” Maar ik durfde er niet naar vragen, omdat ik wel een of ander ’trauma’ vermoedde ;-)
    Ik heb mijn examen 3 keer moeten afleggen, omdat ik telkens zoooooo nerveus was, dat het niet mooi meer was, sukkelen dat ik deed! Mijn instructeur begreep er niks van, want de lessen waren altijd goed. De derde keer heb ik dan maar een kalmeerpil genomen en ’t heeft geholpen. Blijven rijden en oefenen, dat lukt wel! En anders wachten je korting op bus, trein, tram na je pensioen :-)

  3. alleetof, een van mijn beste vrienden maakte die foto van maaike en gij schreef het interview…
    en ik heb ook lang zonder rijbewijs gedaan. ik leerde rijden op mijn zevenentwintig ofzo. en mijn lief heeft ook geen rijbewijs. maar die fase mag hij ook eens passeren.

  4. alleetof, een van mijn beste vrienden maakte die foto van maaike en gij schreef het interview…
    en ik heb ook lang zonder rijbewijs gedaan. ik leerde rijden op mijn zevenentwintig ofzo. en mijn lief heeft ook geen rijbewijs. maar die fase mag hij ook eens passeren.

  5. Hier nog zo een. Ik heb het wel vlot gehaald, auto staat voor de deur. Rijden blijf ik een ramp vinden, misschien verkoop ik die auto wel… Rijden is gewoon niet leuk imho.

  6. Malder

    Waarom neem je geen automatiek? Dan is stilvallen veel moeilijker.
    De enige manier om te verbeteren is rijden, rijden, rijden. En mijd ook niet de drukke punten, het is daar dat je vertrouwen wint en het rijden echt onder de knie krijgt. In het begin is da vreselijk, maar erger je niet aan anderen, die hebben het ooit ook moeten leren. Moest je niet zo ver wonen, ik ging elke week met je cruisen!

  7. Ik heb redelijk vlot mijn rijbewijs gehaald. Maar ben het eerste jaar nog ettelijke keren stil gevallen. Zelfs toen ik dit jaar een nieuwe auto kocht…. constant stilvallen.
    En hellingen doen me ook nog steeds stressen. :)
    Mensen lachen me soms ook uit met het feit dat ik niet kan rijden met andere schoenen dan mijn Campers. :) Dat geeft wel grappige taferelen als je je moet omkleden.
    Maar ik val niet stil met mijn platte makkelijke schoenen en dat is genoeg voor mij. :)

  8. @ysabje: aha, Filip, kleine wereld weer. Ik ben al weer bezig aan een andere opdracht met hem, zal hem dus wel vaker tegenkomen.

    @Malder: omdat ik het moet leren zonder automatiek, en omdat ik het kan. Het is totaal geen technische onkunde, ik val alleen stil als er een rij andere auto’s achter mij staat, anders nooit van zijn leven. Vanmorgen trouwens gaan rijden, en het probleem lijkt over. Nu hopen dat er weer niet plots een flipmoment komt en ik gewoon kan blijven cruisen tot aan mijn examen nu.

    @Jessi: awel, ik vind dat ook niet leuk. En zo lang ik het niet leuk vind doe ik het allemaal om van het gezaag af te zijn dat ik geen rijbewijs heb, niet voor mezelf. Niet bepaald het beste uitgangspunt, maar ik krijg het niet gekeerd. Ik vind geen fun in rijden, en ik ben bang dat ik mijn auto nooit meer uithaal als ik eens mijn rijbewijs heb. Dan is het allemaal voor niks geweest. *sigh*

  9. Het leven zoals het is: zesentwintig en rijbewijsloos. De rest van mijn omgeving heeft er precies meer problemen mee dan dat ik er problemen mee heb. Pfuh.

  10. E.

    Misschien dat eens je je rijbewijs hebt, autorijden niet meer echt aanvoelt als ‘moeten’ (als oefening voor het examen) en dat je er dan wel plezier zal aan hebben.

  11. maar alle dames toch: kop op en de baan op :-)

    mijn vader zag leren rijden als een deel van mijn opvoeding : op 16 en 9 maanden mocht ik met hem de baan op, kort na mijn 18de verjaardag was ik alleen weg
    ik zweer niet bij een wagen, met al die files maar ik zou niet zonder kunnen (zonder bepaalde activiteiten op te geven wegens onbereikbaar of gewoon geen tijd meer)

    een van mijn beste vrienden heeft ook geen rijbewijs en dat is zijn keuze natuurlijk: iedereen doet met zijn leven wat hij of zij wilt maar wat me toch opviel aan de interviews in DS : die mensen laten zich toch wel graag voeren
    die afhankelijkheid en dat eenrichtingsverkeer, daar zou IK (maar wie ben ik?) niet mee kunnen leven
    ps: en het is nooit te laat om het te halen he

  12. Mijn ouders hebben me gewoon verplicht om mijn rijbewijs te halen: ’t was dat, of ze brachten me vanaf mijn 18e verjaardag nergens meer naartoe ;-) Ik heb hen dikwijls vervloekt, ik haatte het om met de auto te rijden maar was wel meteen geslaagd voor mijn rijbewijs. En kijk, na een weekje alleen cruisen met mijn vers rijbewijs vond ik autorijden geweldig plezant, en nu nog steeds!
    Ik heb maar één tip: gewoon doen zonder je er al te veel in op te jagen, en als je een stilvalt, who cares, gewoon terug starten en verder rijden!

  13. Thais

    Ik ben zelfs stilgevallen op mijn examen én was er toch door.
    (en nee, zonder kort rokje of decoleté) ;-)

  14. kim

    Ik vond rijden pas fijn nadat ik mijn rijbewijs gehaald had. Toen was de druk eraf. Nu doe ik niet liever eigenlijk, was in de zomer erg lang ziek geweest en toen ik eindelijk terug achter het stuur kroop besefte ik dat ik dat had gemist. Vrijheid en onafhankelijkheid baby.

    (En ik rijd ook enkel op platte zolen. Ik wissel naar hakken of whatever als ik op kantoor aankom.)

  15. Toen ik de cover zag, dacht ik: dat kan niet anders of Lilith heeft dat geschreven :-)
    Ik vroeg mij ook al af hoe uw examen was geweest, maar als’t was doorgegaan, had je er wel over geblogd.
    Ik heb mijn rijbewijs ook nog niet. Nochtans ben ik geen slechte chauffeur, maar telkens als ik besluit om mijn examen te plannen, gebeurt er iets absurd. Tis net een teken, een rijbewijs en ik, het hoort niet.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>