En zo werd het ineens dag 61 alsof het niets was. Nog amper driehonderdenvier dagen voor de boeg, zo weinig dat ik soms badend in het zweet wakker word omdat ik doodsbang ben dat ik jullie nooit alles ga kunnen vertellen dat ik wil in zo’n korte tijdspanne. Het wordt proppen, maar ik durf wedden dat we er iets op vinden.
Kijkt! Het zijn bijvoorbeeld de K van lilith en de Y van dien die alleen maar champigons en tomaten lust! Live, vanop onze kast, omdat er in ons huis leafde heerscht.
Het wordt eindelijk koud genoeg om de sjaal te dragen die ik in LA gekocht heb, waar het nooit koud genoeg wordt om hem te dragen. Wat een contradictio in sjaalminus. :(
En de TFTC-award voor mooiste rijm van de week gaat naar de Rijschool van de Kust in Oostende. Chance dat ik mijn zware botten aanhad, of ik was omver geslagen van awesomeness.
Dat van die zware botten? Geldt even goed voor het volgende briefje dat ik in Berchem spotte, maar dan in combinatie met doodsangst en niet meer durven bewegen.
Leve mannen die ineens op het geweldige idee komen om hun vrouwke te verblijden met vanillepuddinkjes met speculoos. Leve hen!
Ook nog: leve alle vrouwen die hun handtassen open hebben gegooid voor het internet. Allen naar de blogs van Upje, Tita, Bieke, i., madrina, Marieke, no butterfly, kruimel en kleintje voor een ernstige dosis sjakosiaal voyeurisme!
ik vind contradiction in sjaalminus echt heel heel grappig en goed gevonden (niet ironisch he, ik meen dat echt. Moet er nog op grinniken).
Jammer dat mannen niet aan sjakosiaal voyeurisme kunnen meedoen. Ik kan wel mijn broekzakken ledigen, maar ik vrees dat er buiten een bos sleutels en een vuile zakdoek, niet veel te vinden is.
Ma how jong, gij hebt nogal lezers?! Als ik zie hoeveel éxtra pageviews ik bij die post over mijn handtas heb gehad gisteren, ben ik toch even onder de indruk!
Ehrm, ik geef Upje gelijk. Amai!
Merci voor de schone vermelding.