Tegenwoordig hangt er op zondag een geurtje in de crib. Of zeg maar een geur. Dat heeft te maken met de werken die weer in gang geschoten zijn, en het feit dat mijn man elke zondag een paar uur boven zit om de vieze vuile laag die één of andere onbenul ooit op de oude houten vloer van de gang heeft aangebracht af te krabben. Met een krabbertje, en zo’n afbrandpistool.
Hoe hard het ondertussen ook bijna 2012 is, voor mij is het de geur van 2006. De geur van een oud huis vol mensen die een handje komen toesteken om het leefbaar te maken. De geur die in mijn haar bleef hangen lang nadat ik het gewassen had, en in dat van mijn moeder, die hier muren stond af te wassen en met een stofmasker op plakwerk van de muren hielp halen. De geur van een ander leven, waarin ik vijftig kilo meer meesleurde dan nu, en pakken en pakken ongelukkiger was.
Er is zoveel weg sinds 2006.
Er kwam ook zoveel bij.
En elke zondag sta ik dat even te denken, mijn hoofd een beetje woozy van de verfwalmen.
Eerste regel van verbouwen: “Gij zult stof vreten om uw hemel te verdien!”
+ en!!
T is niet te geloven hoeveel levens je hebt in je eigen leven. Ik verschiet er zelf soms van als ik op mijn leven terug kijk!
Aja ps-je, je ring speelde ook mee in “Madonna”!
Wij hebben thuis ook nog onze vloer moeten bewerken met zo’n krabbertje. Maar als ik mij niet vergis hebben we nu zo’n grote krabber met lange steel (zoals een schop). Die staat nog in de garage geloof ik, mss gaat dat voor den Youri een beetje gemakkelijker? Geef maar een seintje als je die wil gebruiken ;)