Afgelopen nacht deed ik het nachtje door om naar de gigantische vroegmarkt in Parijs te gaan. Ik mag zo’n dingen doen voor mijn werk. Ik vind soms dat ik ongelooflijk veel chance heb. Chance als in in witte pakjes door ijskoude hallen vol kalfskoppen, dode vogels en konijntjes, slachtafval en zotte groenten en fruit mogen lopen op momenten dat andere mensen in hun warme zachte beddekes liggen, maar chance desalniettemin. Ik vind dat namelijk allemaal nogal de max, dat ik ineens op plekken kom waar mijn leven mij anders totaal niet zou brengen.
Zoals tussen de varkenssnoeten. Auw.
Of hoe knus de dood eruit kan zien.
De slachtafvalhal, as they call it.
Yum, schimmelkegels. Ik mocht ook ruiken aan kaas die volgens mijn compagnon de route rook alsof je “net aan je gat hebt gekrabd”. Fijne nacht gepasseerd, daar.
Dolle bolleten!
(Dit is een klein voorsmaakje van een grotere reportage, die binnenkort in dit tijdschrift staat. Enjoy. Ik beloof dat ik dat van dat gat niet zal vermelden)
Toch fijn, dat wij door jou ook op die normaal niet te bereiken plekken komen. Of ho, is dat misschien de bedoeling?
Rungis! Geweldig!
Laat weten wanneer de reportage verschijnt, dan koop ik dat tijdschrift zeker.
Ik ga je reportage niet missen, want ik heb namelijk een abonnement op dit tijdschrift.
Zalige dingen die je mag doen voor je werk zeg.
What a job! :-)