Door omstandigheden ga ik op donderdag al over op mijn fotopost, in plaats van op vrijdag. Omstandigheden die trouwens ook iets te maken hebben met de gloednieuwe flashy banner aan de linkerkant, maar daarover dus morgen meer. Jaja, er wordt daarin gepland en geschoven, dit is meer dan zomaar iets van kwak het er maar op, ofzo. Ge kunt u dat niet inbeelden.
De afgelopen week, in enkele beeldjes:
De baas van mijn favoriete koffiehuis heeft zich serieus moeten inhouden om hem niet al begin november te zetten, weet ik uit betrouwbare bron, maar afgelopen weekend stond hij er dus al, nog voor Sinterklaas. Leve koffiehuiskerstboomrebellen!
En dan kwam de sint dus op het werk, twee dagen later. Het marsepeinen mandarijntje dat mij het gevoel gaf alsof ik heel mijn intern netwerk zou overgeven op het toetsenbord dat niet eens van mij is ligt er hier nog vredig naast.
De dag daarna mocht ik dus kijken hoe ze lekkere televisie maken. Het was de max, en het verslag staat binnenkort in de weekendbijlage van de krant.
Sinds ik een bun in the oven heb krult mijn haar meer, en heb ik nog meer wallen omdat ik de meest geflipte nachtmerrie’s heb waaruit ik gillend wakker schiet. Over honden die de hond van mijn vader opeten, en over autorijden, onder andere.
En doordat mijn vent een nieuwe werknemer heeft getroffen die aan zijn bureau zit zit mijn vent nu in mijn bureau, en ik ook, samen met zijn collectie plastiek. Stewie is mijn persoonlijke favoriet, omdat jullie er zo geïnteresseerd naar vragen.
Dunnieees!! reminds me … where is our collection? *begint te zoeken in de dozenhoop*
Haha! Ik had dezelfde eerste reactie als Lynnie hierboven. Dunnies zijn de max gewoon!
Mijn Dunnie is vermist geraakt in de laatste verhuis :( Uw haar is keischoon zo trouwens.