Als ik zou zeggen dat ik gisteren stond te springen om mijn vlucht terug te nemen zou ik liegen dat ik zwart zag, maar zie, ik ben toch terug, en zie ook: ik wou stiekem dat ik daar nog was. Ook al was het allemaal een stuk zwaarder dan ik verwacht had, de combinatie zwanger zijn en een compleet geweldige stad waar zoveel te doen en zien is dat jezelf een beetje inhouden echt niet vanzelfsprekend is. Maar het is gelukt, het was compleet fantastisch en we zijn beiden zeer verheugd dat we last minute beslist hebben om toch nog eens naar New York te gaan.

Om dat te vieren, nog een kleine fotografische impressie van een topweek.

Vegetarische sushi met avocado my love. <3

Te krijgen op de Chelsea Market, net als wel honderdduizend andere ongelooflijk lekkere dingen. Ik heb daar een klein stukje van mijn hart laten liggen, en ik hoop dat er geen gewiekste commerçant op het idee komt om het in zijn waarschijnlijk compleet geweldige jambalaya te draaien.

Aumagad kijkt, het is een legologo gemaakt uit legoventjes! Legologololmao!

Maar het was niet enkel lachen, gieren, brullen. Ik was bijzonder onder de indruk van het herdenkingsmonument voor 9/11. Zo mooi gedaan, dat.

Hij was dan weer wreed onder de indruk van zijn burger van The Burger Joint in Le Méridien, het hamburgerrestaurant achter het gordijn van een sjieke hotellobby waar het, aldus mijn vent, “precies is alsof je op het benedendek van de Titanic komt waar ze altijd aan het feesten zijn”. Hij had een punt.

En zo zie ik eruit als er geaperitiefd wordt in de penthouse van het Gansevoort hotel, en hij grote glazen Jack Daniels mag drinken, en ik cola light. U mag er zelf een “grmbl” tekstballon bijtekenen.

Maar het was kweetnie hoe tof.
Als u mij nu wilt excuseren, ik ga even keihard glimlachen omdat het echt weer zo zo tof was, in plaats van hysterisch te bleiten omdat het alweer voorbij is.

En neen, dat geloof ik zelf ook niet.