Toen ik besliste om freelancer te worden heb ik me daarin gelezen. Een boek of vijf, waar ik erg veel uit heb geleerd en nu nog vaak aan terug denk als ik het even niet zo goed meer weet. Toen ik moest beginnen autorijden heb ik me verdiept in de wegcode, iets dat iedereen wreed normaal vond, leek mij. Hetzelfde met leren interviewen en koken. Veel how to’s bekeken en gelezen, en ik leer daar nog elke dag in bij. Als er ergens een artikel over verschijnt vind ik het nog steeds fijn om er nog meer over te weten. Toen ik mijn vader een puppy cadeau deed, kocht ik daar zelf ook een boek over het opvoeden van puppy’s bij.
Aja.
En toch is er iets vreemds als je aan kinderen begint. Dan mag je je vooral niet informeren, volgens veel mama’s. Dat gaat namelijk allemaal vanzelf, blijkbaar. Ik heb geen moeder meer. Ik heb wel een aantal vriendinnen met kindjes, en die zijn een hulp, maar ik val die mensen ook niet graag op dagelijkse basis lastig met mijn vragen over dunne buggybanden of dikke, driewielers of vier, bedjes of wiegjes, of beter toch ineens zo’n combinatie met een park. Ik heb geen benul van de praktische kant van zo’n kindje, namelijk. Catalogussen doen me meer duizelen dan dat ze me wijzer maken, en Google is ook niet altijd het antwoord wegens zoveel verschillende meningen over buggy’s en draagzakken en reiswiegjes.
En toch zou ik binnenkort graag ergens een tweedehandsbuggy willen zien te scoren, zodat ik dat niet meer moet doen als kind 1 er is, en de babykamer vullen met een paar meubels waar ik binnen een paar maanden effectief van denk dat ze geen gigantische miskoop waren zou ook wel oké zijn.
Alleen krijg ik bij vragen over hoe dat dan allemaal zit en in zijn werk gaat met zo’n klein kindje vooral het antwoord: “ge kunt u daar niet echt op voorbereiden”, “ge moet u daar nu nog allemaal niet mee bezig houden, kind” en “ge zult dat wel zien als dat kindje er is”.
Ik vind dat een beetje vreemd.
Dat, als ik een boek zit te lezen over baby’s en wanneer dat juist moet eten en slapen, er altijd wel iemand de neiging heeft om dat boek in mijn gezicht te komen dichtslaan, omdat dat allemaal dikke zever is en dat zichzelf wel uitwijst, zo’n kindjen. Niet te veel vragen stellen. Gewoon doen, ge gaat dat zien, dat gaat allemaal vanzelf.
Ik, die mij al heel mijn leven inlees en informeer als ik aan iets nieuws wil beginnen, moet er bij één van de belangrijkste dingen waar ik waarschijnlijk ooit aan ga beginnen volledig ongeïnformeerd inspringen, geloof ik. Ik heb geen idee wat dat eet, en hoe dikwijls, hoe veel dat slaapt, welke geluidjes dat maakt, hoe je dat moet vast houden, of dat een strak schema nodig heeft of niet, waar je dat best in legt, …. Ik weet niks, maar blijkbaar is dat een geweldige zege. Het gaat allemaal nog vanzelver gaan, op die manier.
Oke oke, denk ik dan. Met het risico om aanzien te worden als een aandoenlijk panikerende aanstaande mama: wil iemand me asjeblieft toch een heel klein beetje wijzer maken over die dikke of dunne banden? Welke buggy hadden jullie? Content van, anders?
Zet u eens een namiddag (of meerdere) bij een vriendin met één of meerdere kindjes en laat ze ratelen, de beste info dat je kan verkrijgen denk ik. Wij waren indertijd zowat de eerste met een kind , geen grootouders met raad, geen broers/zussen met raad, etc… maar ’t is ook gelukt, allez denk ik toch :)
(Oh en wij hadden/hebben een Quinny Buzz, relatief content van, moest ik alles opnieuw moeten doen, zou ik voor een Bugaboo gaan peizek.)
Wij hadden een quinny dikke banden-driewieler en daar ligt 8 jaar na aankoop binnen een paar weken kind3 in. We hebben toen kind2 er kwam voor kind1 de allergoedkoopste dunne banden buggy uit dreamland gekoct, en die gaat ook nog steeds mee – zij het een beetje stroever. Voor bos/park/strand wandelingen geniet de quinny de absolute voorkeur. Met dunne banden blijf je dan nl steeds hangen… En vloeken :-) hangt dus van je wandelplannen af. En je budget helaas ook.
Wij hadden de Pericles met 4 dikke banden. Goede, stabiele buggy met veel lig/zitcomfort voor de baby/peuter. Heel makkelijk om draagwieg of maxi cosi op te monteren. En de rugleuning van de ‘gewone’ buggy kan makkelijk ingesteld worden (hoger om te zitten, lager om te slapen).
Maar wel een monstreus geval om in je autokoffer te krijgen!
Ik heb een baby van twee maanden en als je mij vraagt: hoe vaak voed je hem, hoe lang drinkt hij dan, hoe vaak slaapt hij, hoe lang slaapt hij dan; dan zou ik daar eerlijk waar niet op kunnen antwoorden. Ik volg mijn zoontje. Schema’s en how-to-guides zijn mijn redding als het op werk aankomt, maar veroorzaken volgens mij alleen maar stress en onzekerheid met baby’s ;-) Gewoon je baby volgen, je merkt het overduidelijk wanneer het kindje wil drinken, wanneer het te moe is, wanneer het krampjes heeft, … Dat is puur instinct (van beide kanten). Naar je instinct luisteren dus. En als je niet goed weet wat je wel en niet zou kopen, dan heb ik maar één tip: wacht idd tot het kindje er is en je merkt dat gaandeweg wat je graag wilt hebben en is rap gekocht he. Wij hebben bijna niets voor de baby (buiten drie draagdoeken, kleertjes en luiers) en hebben ons dat nog niet beklaagd! :-) En tis niet alsof je nooit meer naar de winkel kan gaan als de baby er is ;-) Een vriendin van mij heeft een volledige buggy-set gekocht op voorhand en heeft die zelfs nog nooit gebruikt, en haar kindje is 3 maanden! Enkele delen van de set worden daardoor nooit gebruikt :-) Groetjes!
Ik ben nogal een buggy freak. In de zin van: ik bespaar graag op alles en nog wat, wat betreft babies, maar niet op den buggy en niet op een goeie matras. Ik vind een goeie, makkelijke buggy héél belangrijk. Omdat ik (zeker met mijn zomerbaby) veel op pad ging en veel alleen op stap ging. De twee beste soorten buggy vind ik: de urban jungle (rolls royce onder de buggy’s zeggen ze vaak) wegens: super licht, bestuurbaar met één hand, super wendbaar (handig in t stad en in winkels enzo) en vooral: MEGA makkelijk opplooibaar. En daar zit voor mij het grootste nadeel van de Bugaboo: ik vind dat opplooisysteem zo’n gedoe. Ik heb er veel op geoefend, maar blijf het moeilijk vinden. En ander nadeel van de bugaboo is dat als je hem opplooit (voor in de koffer) dan zit ge altijd met twee delen: uw onderstel en het zitstoeltje. Weer iets wat bij UJ niet het geval is. Het grote voordeel van Bugaboo is dan weer dat je de rijrichting kan kiezen. Hiermee bedoel ik: je kan heel makkelijk kiezen of je kind naar jou kijkt of naar de andere kant. Veel mensen vinden dat een groot voordeel, al moet ik zeggen dat ik het met mijn UJ nooit een nadeel heb gevonden dat het niet kon.
Ik zou nooit een quinny ofzoiets kopen omdat ik die heel lastig te besturen vind én omdat die héél vaak piepen. Zo irritant dat ik dat zou vinden. :-)
Easywalker is ook nog ok, vergelijkbaar met UJ, maar iets goedkoper. UJ is gewoon in alles iets degelijkers (onderdelen die minder makkelijk stuk kunnen gaan)
wij hebben nu ook nog een Phil & Teds omdat we met twee kinderen zitten die soms nog samen in de buggy willen. Ook een hele goeie, maar toch al een pak minder bestuurbaar. Als ik met de UJ op stap ben en ik krijg telefoon bijvoorbeeld dan kan ik rustig bellen én verder stappen tegelijk. Die buggy laat zich besturen met één vinger. Bij de phil en teds moet ik stoppen met wandelen omdat die buggy alle kanten opgaat behalve de gewenste als ik hem met één hand wil besturen.
Klinkt stom misschien allemaal, maar ik vind die dingen belangrijk :-) sorry voor de monoloog hier zeg….ik lijk wel een verkoper :-)
Wij hebben onze 3 kinderen vervoerd in een Pericles met dikke banden. Eerst in de draagmand, dan in de buggy. We waren daar zeer content van! Als ik 7 jaar terug in de tijd geflitst zou worden, ik zou direct dezelfde kopen! ’t Was ook een tweedehandse die nu dus al 4 kinderen meegaat en nog steeds in goede staat is. Dit zijn de dingen die volgens mij interessant zijn om je af te vragen:
– Kan de buggy in de koffer van je auto? (Die Pericles is wel groot maar kon zonder opvouwwerk in onze koffer, grote plus voor een onhandig en ongeduldig mens als ik.)
– In kleine winkelrayons kan je er natuurlijk niet mee passeren, maar je mist de Blokker nu allicht toch niet? :-)
– Ik had dat niet, maar zou het er wel bij kopen nu: zo’n systeem waarmee je de maxicosi op het onderstel klikt. Een maxicosi dragen wordt zwaar na een tijdje. En misschien kan zo’n systeem wel een draagmand vervangen? Pakt dat onze kinderen een kleine 3 maanden in die draagmand lagen, misschien is dat dan de moeite niet? Alhoewel ik wel supergraag met onze ‘fotteure’ rondtoerde.
– Kan je de buggy draaien? Dat de kleine ofwel kijkt naar jou als ie nog klein is, ofwel naar de straat voor zich.
– Kan je de buggy rechter of platter zetten? Dat ze wat meer liggen als ze in slaap gesukkeld zijn.
– En is er onderaan voldoende ruimte om één en ander op te bergen? Bij kind 1 kan alles nog in de verzorgingstas, maar als je al eens aan kind 3 zit voor wie nog van alles meegesleurd moet worden, is wat extra ruimte wel handig.
Als de kinderen wat ouder worden, gebruiken we zo’n compact model met kleine wieltjes… We hebben een nieuwe en een 2dehandse, ik vind ze allebei even mottig. Ik zou zeker voor een model met dikke banden gaan dus.
Misschien moet je eens in Plopsaland aan de uitgang gaan staan en alle ouders daar interviewen? Nergens zoveel verschillende kinderwagens als in een pretpark en ongetwijfeld krijg je er nog duizend andere adviezen gratis en voor niets bij :-)
Ik heb er één! Tweedehands, Bugaboo, en hij staat in Ieper. Ik hem hem niet meer nodig, en als je wil mag je hem hebben. De kleuren zijn wel redelijk flashy, maar als je wil kan ik een foto maken.
Ik vond hem veel te duur, maar wel zalig omdat 1. hij op vlakke wegen goed rijdt 2. hij een grote mand heeft, waar baby’s lang kunnen in slapen en dat is zo handig als je een lente-baby hebt en het is schoon weer 3. hij toch wel schoon is.
Maar als ik opnieuw zou kiezen, zou ik voor een urban jungle gaan, de beste buggy waar ik ooit mee reed.
Moest je hem willen, mail me maar.
Ik had lang, lang gelden een wandelwagen gekocht, met een klassiek blauwe bekleding, en waar mijn kindjes de volledige 3 maanden hebben ingelegen, toen konden ze rechtop zitten en werd het ding omgebouwd tot buggy …
Het merk weet ik niet meer, ik gok op Pericles. De wandelwagen is nog steeds de familie aan het rond gaan als “reserve”, hij wordt meegenomen op vakantie enzo.
De Buggy was er eentje van Peg-Perigo … en ook die gaat nog steeds de familie rond. Indertijd werden die dingen gemaakt van aluminium, dus als we naar zee gingen kon hij zelfs zeewater verdragen.
Om je een idee te geven over de deugdelijkheid van die dingen, de oudste is er nu bijna twintig ;-)
Enneugh, ik heb tonnen boeken gelezen over opvoeden, correcte voeding, wat wanneer en hoe.
En dat heeft toch wel iet of wat geholpen hoor, ok, uiteindelijk moet je je intuitie volgen, maar het helpt als die intuitie wordt gestaafd door de ervaringen van een ander ;-)
Geniet nog van je zwangerschap, en je wordt vast en zeker een geweldige mama! x
Wat de buggy betreft denk ik ook dat een Urban jungle een heel goede is. Ik had eerst een Pericles: een log geval met vier wielen en een draagmand voor de eerste maanden, maar wel heel degelijk. Daarna kochten we een kiwi explorer van Phil & Teds met een tweede zitje dat je achter het eerste kan monteren, omdat ik mijn tweede kind snel na het eerste kreeg. Zeer leuke buggy ook en veel wendbaarder dan de Pericles.
Wat het slapen en eten betreft: ik kan je zeggen dat ik bij mijn eerste blij was al mijn nodige spullen op voorhand gekozen te hebben, want ik had de eerste weken echt geen tijd meer om in boekjes te snuisteren wegens continu bezig met voeden, verschonen, slapen en wandelen (om de dochter tevreden te houden). Wat ik dan wel veel deed was de deur uitgaan, de bus op naar de stad en afspreken met vriendinnen, zo kon ik met de baby bezig zijn en toch mij amuseren. Maar mij verdiepen in lectuur, ho maar!
Bij de tweede ging het veel vlotter omdat die veel meer sliep en sneller dronk. Maar dan had ik natuurlijk ook nog een peutertje rondlopen.
Om er tijden op de plakken: bij mijn eerste sliep die ’s nachts 3 tot 4 uur na elkaar, overdag eerder minder dan 2u en de tijden daartussen was ik soms 1 tot 1.5 uur bezig met borstvoeding (dus tot 10 keer per dag) (ze viel soms in slaap tijdens drinken maar werd wakker als ik ze in de wieg legde en wilde dan weer drinken). Hoe ik dat weet? Ik hield de voedingen bij in een schriftje…. :-)
Geen buggytips, wel zelf 20 weken zwanger. (ik lees graag de tips van de anderen, ben van plan om binnenkort tweedehandsbeurs van gezinsbond te doen, want oh help die prijzen…)
Over al die boeken: er is niks mis mee om die te lezen, zolang je dat maar met een grote korrel zout doet. Maar ik ga er van uit dat je zelf kritisch genoeg bent om niet alles zomaar te geloven wat er geschreven staat. En vooral: om er de dingen uit te halen die je zelf wil doen en de rest te negeren.
Zo’n baby heeft ook niet veel meer nodig dan eten, een rustige plek om te slapen en een mama en papa die die graag zien he :)
Wij hebben de quinny speedy. Zalige buggy. Kan ik trouwens ook met 1 vinger besturen. 1 groot nadeel. plooit niet kort samen en is een monster om in de auto te krijgen. Omdat wij hier dagelijks 2 wandelingen doen met de hond vaak in het bos was hij voor ons de beste keuze. Loopt soepel en licht, blijft niet steken. Buggy hangt dus van jullie persoonlijke wandelpatroon af.
En voor de rest snap ik je onzekerheid goed. Ikzelf had tot de komst van Douwe amper een pamper verschoond. En heb dikwijls in mijn bedje tastend aan mijn zwangere buik liggen denken of ik dat allemaal wel zou gaan kunnen. Maar toen mijn schoonzusje op dag 2 op bezoek kwam en ik hem net aan het verschonen was, kreeg ik van haar het mooiste compliment. “Amai, dat gaat jou zo natuurlijk af net of je dat al je hele leven lang doet.” Dus vertrouw op je moederinstinct.
Een collega van me zei altijd: “Voor alles en nog wat moet je een diploma hebben, behalve om een kind te krijgen en op te voeden.” Ze bedoelde het zoals jij schrijft: als je je voorbereidt op een nieuwe job of een andere belangrijke stap in je leven, vindt iedereen dat normaal. Als je aan kinderen begint, moet je ineens op je intuïtie afgaan en hoef je vooraf niets te kunnen/weten. Ik vind dat nonsens. Natúúrlijk doe je er goed aan om te lezen, veel te lezen en je voor te bereiden. Al is het alleen maar om je rustig en klaar te voelen voor de job. Want een job is het. En wat mijn ervaring met mijn vier kinderen me nog elke dag leert en wat ik al heel mijn volwassen leven in mijn omgeving merk: “Hoe rustiger de moeder/vader, hoe rustiger het kind.” Ook met krampen, reflux en alle mogelijke gezondheidsproblemen. Hoe rustiger en zekerder jij je voelt, hoe rustiger je kind zal zijn omdat het jouw zelfvertrouwen aanvoelt. Mensen met een huilbaby zullen me nu wel verketteren, maar ik denk dat mijn theorie over het algemeen toch klopt. Dus: lees, lees, lees zoveel je wilt. En gebruik uit al die literatuur wat jij bruikbaar vindt.
Voor de buggy: bij ons een Kiwi Explorer van Phil and Teds, maar die hebben we meer dan 10 jaar geleden gekocht, omdat je er gemakkelijk 2 kinderen die weinig in leeftijd verschillen mee kan vervoeren. Intussen zijn er waarschijnlijk al handigere, betere buggy’s op de markt. Ik zou je aanraden om advies in te winnen in een grote winkel waar mensen een geboortelijst kunnen leggen. Daar zie je alle verschillende modellen, kan je ze eens uitproberen en kan je horen wat de verkoper/verkoopster erover weet te zeggen. En dan gebruik je die informatie om op jacht te gaan. Net zoals je een auto koopt.
Succes! Enne, als je nog advies nodig hebt, laat maar weten!
ik ‘rij’ met de bugaboo. Ondertussen 12 jaar oud, nog niks aan te merken! Handig in gebruik, handig om op te plooien, èn hij past in de koffer van mijn Yariske. Wel opzetstukken voor de maxicosi kopen, want daar zit de kleine toch het meest van al in bij mij. En rekening houden met de prijs, als je hem tweedehands kan kopen zou ik het zeker doen (de mijne is bruikleen) want hij kost al vlug 1000 euro denk ik….maar elke maxicosi past erop als je de opzetstukken hebt. Als ik sommige vriendinnen zie rijden met hun gedrochten, ik heb er compassie mee, bugaboo is lager en dus vlotter volgens mij
Lees alle boeken ter wereld, en dan: wat Isabel zegt! Zet u bij mensen die kinderen hebben (nadruk op het meervoud), om te zien hoe dat in het echt uitdraait. Jazeker, ’t is overal anders, maar er zijn toch een hele reeks dingen die overal hetzelfde zijn.
Buggy en dingen: dat hangt er ook allemaal van af.
Van waar ge woont en waar ge van plan zijt om naartoe te gaan. In een stad met veel kasseien is zo’n ding met grote wielen en dikke banden een groot gemak, bijvoorbeeld.
Als ge van plan zijt om veel openbaar vervoer te doen, mag hij echt niet te breed zijn (de keren dat bij een tram of een bus of een trein volledig blok gezet hebben!).
Als ge veel met de auto rijdt, moet hij gemakkelijk opplooibaar zijn.
En alles.
Er verandert daar ook zo enorm veel in: ik zou gewoon naar de lokale Aangeraden Babywinkel gaan, en daar eens vragen. En dan op de geboortelijst zetten.
Hey,
Mijn zus is sinds april mama van een zoontje. Van alle boeken die ze kreeg/kocht gebruikt ze Mama manual van Pauline van Wijk nog steeds.
En hoewel velen het lijken aan te raden: ik zou nooit zo’n opzetstuk voor maxi cosi kopen. Dat is écht niet goed voor uw kind. Een maxi cosi is een autostoel en zou enkel daarvoor gebruikt moeten worden: om van A naar B te rijden. En niet om daar uren aan een stuk in te zitten. Maar iedereen doet wat hij wil doen natuurlijk :-) Ik vind het altijd héél zielig als ik mensen zo een hele dag zie shoppen en rondhossen met dat babieke in de maxi cosi gepropt
Yep, wat Jessie zegt: maxicosi is voor kort gebruik. In de auto, en bijzonder handig om over de kar in het grootwarenhuis te hangen, ook. :)
Zonder enig greintje twijfel: doe uzelf een lol en ga voor een 2e hands Bugaboo! Geen dank. :-)
wij hebben een stokke xplory in bruikleen. Echt een heel fijne wandelwagen.
pluspunten:
-je kan van alles de hoogte aanpassen, zeer gemakkelijk als de ouders niet even groot zijn, niemand pijnlijke rug
-je kan de baby draaien in de richting die je het leukst vindt
-later kan je de stoel zo draaien en rechtzetten dat je kind mee aan tafel kan zitten als je op stap bent (niet alle resaurants/koffiehuizen hebben een kinderstoel)
-hij is smal en kan overal gemakkelijk tussen
-de banden zijn niet opblaasbaar, kunnen dus ook niet lek rijden
-hij is mooi
minpunten:
-hij is duur, zoek zeker tweedehands!
-hij is wat te groot om in de koffer te smijten
hint:
Als jullie een kleine auto hebben, kan je in een winkel vragen of je de opgevouwen buggy eens mag “passen” in de koffer.
en nog een laatste tip:
als je borstvoeding zou willen geven, lees dan zeker het borstvoedingsboek van kind en gezin voor je eraan begint(krijg je gratis, gewoon eens bellen of mailen) of praat anders al eens met een vroedvrouw. Je hebt van de mutualiteit recht op een aantal bezoekjes van een vroedvrouw, ook voor je bevallen bent. Vraag maar eens na bij je mutualteit (vraag ook eens wat je van hun krijgt, soms geven ze je een maxi cosi of een borstvoedingspremie of nog iets anders.)
succes!
En ivm wachten tot het kind er is en dan zien? Vergeet niet dat je voor sommige buggy’s levertermijnen van paar weken (tot maanden) hebt hé, vandaar dat een geboortelijst ook al wordt aangelegd rond 20 weken zwangerschap.
Hij Lilith,
Ik heb heel veel gelezen en dan vooral de boekjes die je krijgt bij Kind&Gezin, ik vond het toch wel leuk om daar zo’n houvast te hebben. Elk kindje is natuurlijk anders en heeft een ander ritme, maar toch.
Je bent altijd welkom om eens een middagje naar Brugge te komen om wat te kletsen…
Heb hier ook wel nog heel wat dingen liggen die we binnenkort wegdoen, want het blijft bij ons “Kind 1”, dus misschien kun je eens snuisteren!
Als ik je dan toch een paar tips mag geven, dan zou ik voor 4 wielen gaan als het om de buggy gaat, want die is beweeglijker en ook voor een park die je in verschillende hoogtes kunt verstellen, je zult daar veel langer deugd van hebben.
Voor de rest moet je vooral je gevoel volgen en als die zegt lezen, vriendinnen bekogelen met vragen, dan zou ik dat doen, wie van die mama’s praat er nu niet graag over al die zaken, ik alvast wel.
xxx
Van buggy’s of wandelwagens heb ik weinig verstand (die van ons verkaste snel naar de schoonmoeder) omdat ik zo nodig met draagdoeken in de weer wilde. Dus geen dikke of dunne banden, maar dikke of dunne doeken (dun, wat mij betreft).
Qua boeken is wellicht toch het afgelopen jaar verschenen ‘Mama’ van Celia Ledoux een aanrader.
Voor ukkepuk 1 heb ik me geweldig verdiept in het onderwerp “baby”. Boeken, internet, filmpjes (bijvoorbeeld http://www.wezooz.be/kanaal/baby, ik kon niet genoeg voorbereiding hebben. Dat gaf mij een veilig gevoel op voorhand. Toen ukkepuk 1 eindelijk zijn opwachting maakte, was ik er helemaal klaar voor : ik geen stress, baby ook geen stress. Dus doe vooral waar jij zin in hebt.
Wat buggy betreft : dat hangt af van jezelf, je baby en je plannen. Toen ukkepuk 1 amper een jaar oud was, was hij al naar center parcs, naar Keulen en 2 keer op citytrip naar Londen geweest. Op citytrip vonden wij de combi 1 ouder met ukkepuk in draagdoek en de andere ouder met een kleine rugzak met het hoogst noodzakelijke veel handiger. De buggy en grote verzorgingstas zijn de hele tijd op onze kamer gebleven.
Volgens mij is het toch een instinctieve reflex om, als je de eerste keer zwanger bent, massa’s boeken te kopen of te lenen over baby’s? Je helemaal niet informeren en gewoon zien hoe het komt, ik vind dat toch behoorlijk onrealistisch. En zever ;)
Leve de gulden middenweg: wel veel info zoeken en boeken lezen over baby’tjes maar kritisch zijn en nuanceren. En meer als inspiratie gebruiken dan als wetenschap.
Ik vond het ook gewoon leuk om die boeken te lezen en ‘ermee bezig te zijn’. Het maakt het allemaal nog zo spannend.
En, zoals ook al gezegd, met vriendinnen met kind(eren) eens samen zitten en tetteren over baby’s. En zorgen dat je verschillende meningen en ervaringen hoort…
Maar evengoed klopt het wel dat veel dingen wel vanzelf komen: hoe je hem moet knuffelen, hoe hij het liefst getroost wordt, welke susgeluidjes hij het leukste vindt, hoe je hem moet vastpakken,… It wíll grow on you :)
Wat ik je wel aanraad om je wel heel erg in te verdiepen: borstvoeding. Als je borstvoeding wil geven uiteraard. Want dat gaat niet (altijd) vanzelf. Het is wél nodig om daar wat basis- of achtergrondinformatie over te weten. Inderdaad dat boek van Kind en Gezin is goed daarvoor. Of gewoon borstvoeding.com. Soms wel wat belerend maar wel veel nuttige en praktische tips.
En wat de buggy betreft. Wij hebben een Quinny Speedi SX, 6 jaar oud. Na 6 jaar intensief gebruik is enkel de rem kapot. We zijn niet ontevreden, maar helemaal wild zijn we er ook niet van. Nadelen: het buggyzitje is moeilijk verstelbaar (maar is met de recente versies misschien wel anders en beter), het zitje kan niet met aangezicht naar jou toe (geen noodzakelijkheid, maar is soms wel leuk, denk ik), achteraf gezien nogal lomp en lelijk eigenlijk.
Enfin, ik denk wel dat er ‘betere’ buggy’s bestaan die hier al vaak vermeld zijn (Bugaboo, Urban Jungle).
In mijn tijd hadden alle buggy’s ongeveer dezelfde banden, denk ik. Ik heb er alleszins nooit van wakker gelegen, maar over andere dingen las ik wél. Natuurlijk is elk kind anders, en natuurlijk zie je het allemaal wel als het er is, maar wat ik gelezen had zorgde toch voor een achtergrond en een gerust gevoel. Dus blijf maar lezen, Lilith!
http://WWW.parentsconnect.com is hilarisch en wat ze schrijven is dan nog de nagel op de kop ook..je kan de month to month pregnancy doen en daarna ook de baby month to month newsletter..echt kweenie oe tof!
Wat die boeken betreft, is het vooral een kwestie van u daar niet te hard aan vast te houden. Elk kindje is anders en ge kunt niet alles uit boeken halen. Maar lees gerust alles wat ge wilt, ik heb daar toch ook wel veel uitgehaald. Al was het alleen maar het GEVOEL dat je het aankunt omdat je je hebt ingelezen… Wat ik zelf het grootste probleem vond, was vooral ECHT interessante informatie vinden in boeken. Veel boeken blijven zo algemeen dat ge er geen kl*ten aan hebt en dat ge het beter aan vrienden vraagt. Waar ik wel veel info uit gehaald heb, over vanalles en nog wat, is het Handboek Borstvoeding van La Leche League. Ik wou dat er wat meer boeken waren die even diep gaan…
Wij zelf hebben de Urban Jungle. Héél goeie buggy voor buiten (op straat en off road), echt zalig. Ook voor in de supermarkt is die handig met zijn grote zak vanonder. In kledingwinkels is hij echter wel pokkebreed. Wij hebben dus ook een stomme gewone buggy nu ze wat groter is, omdat ge soms niet zo’n megabakbeest wilt meenemen de stad in.
Op vlak van buggy: de combinatie van Buggaboo en draagzak/doek.
Op vlak van voorbereiden: doe vooral wat goed voelt. Als jij heel veel wilt lezen, doe dat dan zeker. Je haalt er altijd iets uit. Volledig voorbereid zal je nooit zijn, maar wat geeft het. De tip die ik altijd geef is: vroedvrouw aan huis. Na de geboorte heb je recht op tien bezoekjes van de vroedvrouw aan huis. Dat was voor mij het waardevolste, een bevestiging dat ik goed bezig was en iemand waar ik mijn honderduizend vragen aan kon stellen. Dus mijn raad: zoek eentje in je buurt en maak een afspraak voor de tweede dag dat je thuis bent.
Dingen waar ik op zou letten:
– het handvat moet omhoog/omlaag kunnen, als je allebei makkelijk wil kunnen rijden
– ik vond het heel handig dat de maxi-cosi op de koets kon geklikt worden, want beide kindjes werden in de winter geboren en waren in de zomer nog net te klein om stevig in een gewone koets te zitten
– daar wij zowel in bos als stad wouden wandelen, hebben wij een koets met een voorwiel (3-wieler dus) dat je kon vast zetten of loszetten. Vastzetten = op hobbelige wegen, loszetten=heel korte bochten mogelijk, dus makkelijk in stad/winkel/…
– ze moeten kunnen slapen/rusten als ze iets groter zijn, dus zeker een stand mogelijk om te slapen.
Wij kochten bij de geboorte van de 2de zo een heel goedkope, makkelijke plooibuggy, maar meestal gebruiken we de andere (grotere en lompere 3wieler). Ze kunnen daar nog net met z’n tweetjes in, ook wel handig.
Als ge u meer op uw gemak voelt door een paar boeken te lezen: lees ze. Al kan er in sommige boeken zodanig worden overdreven in bepaalde zaken dat ge u achteraf nog onzekerder gaat voelen. Ik heb nooit geeneen boek gelezen en zo slecht gaat dat precies niet met Wannes.
Wij waren “de eerste” in onze omgeving die met kinders begonnen en hebben het ook allemaal voor een groot deel zelf uitgezocht. Het is wel waar dat je uiteindelijk vooral uw (moeder/vader)instinct gaat volgen en dat het allemaal redelijk vanzelf gaat. Zolang ge tegen dat ge uit de kliniek komt uw kleine kunt drinken geven, een verse pamper geven, aankleden en in bad kunt steken lukt het allemaal wel.
Over de buggy’s: De driewielers zijn meer voor het ruig terrein (ge zou moeten weten waar wij overal die buggy meegesleurd hebben, immens modderige wandeling door de Hoge Venen, check!), de vierwielers meer voor in ’t stad. Luchtbanden zijn comfortabeler maar die buggy’s nemen veel meer plaats in uw koffer in. Wij hebben het eerste jaar met zo’n driewieler op luchtbanden rondgelopen waar je de maxi cosi op kan klikken. 2de hands gekocht. Er hoorde daar ook zo’n wieg bij maar die hebben wij nooit gebruikt, altijd de maxi cosi erop gezet. Daarna overgegaan naar zo’n simpel spotgoedkoop vierwieler buggy met plastieken wielen, op het ruige terrein stapt hij zelf of zit hij in zo’n draagrugzak.
Over de wieg: Wannes heeft nooit in een wieg geslapen. Onmiddellijk in het “grote” kinderbed in een aparte kamer en overdag in het begin meestal in zijn park. Buiten voor het uitzicht van zo’n kleine baby in zo’n groot bed maakt zo’n wieg echt niks uit.
Veel van de uitzet die de winkels u proberen aan te smeren heb je helemaal niet nodig. Het belangrijkste zijn, als ik niks vergeet, een luiertas, bed + matras (geen kussen!), flesjes + flesverwarmer + sterilisator (het goedkoopste ding voor in de microgolf is goed genoeg), kleren, tut, tetradoeken (veel!), babyfoon (simpel model is goed genoeg), relax, park + matras (die doeken om aan de rand van uw park te hangen zijn helemaal niet nodig en belemmeren hun zicht), verzorgingstafel en verzorgingskussen. Zo’n mobiel om boven het park te hangen is ook handig om ze rustig te krijgen, en mss. wat ander babyspeelgoed om boven de relax of maxicosi te hangen. Een inbakerdoek vonden wij ook heel handig om hem rustig te krijgen, en evt. een draagdoek.
En niet teveel zelf kopen, het meeste krijgt ge toch als geboortecadeau.
Awel Kelly: pakt nen trein en komt naar Gent, als ge ne keer tijd hebt, op nen donderdag- of vrijdagnamiddag.
Ik heb drie kinderen, klets graag, en heb wel een hoop uitleg voor u.
Want ja, ergens wijst het allemaal zichzelf wel uit, maar daar had ik ook geen boodschap aan bij kind 1. Paniekerig gevoel en al.
twitter= @gudrun
Be my guest!
… en wij hebben zelfs nooit de flesjes gewarmd; gewoon water op kamertemp. Henry lijkt er geen probleem van te maken (extra handig indien op stap of in de auto). steriliseren deed ik af en toe in een grote pot kokend water, dat bespaart al de plaats dat zo’n machine inneemt in de keuken. en eigenlijk heb ik buiten de eerste twee weken bijna nooit dingen gesteriliseerd… uw borst is ook niet steriel hé (inderdaad, het loont de moeite je over borstvoeding goed te informeren). wel de tutten koken na ziekte. wij zijn bugaboogebruikers; stabiel, maar neemt veel plaats in en onmogelijk te ontplooien met baby in de armen (weet niet of dat eigenlijk mogelijk is met een andere pousettes ;-) bugaboo heeft een “4×4” stand, waardoor we een lange wandeling in een modderig Zwin hebben kunnen maken. draagdoek was geweldig om huilen te doen stoppen en zelf dingen te kunnen doen… eens de techniek in de vingers zit, is het kinderspel (HA!). hang wat zwart/wit kopieën bij de ververstafel, dat houdt ze bezig; baby’s zien enkel contrasten. babycook van philips/avent niet kopen: lastig schoon te maken.
Ik ben zelf nog kinderloos, maar heb heel veel goeds gehoord van colelga’s en een vriendin over het boek: ‘Oei, ik groei!’.
Het lijkt het meest onder elkaar uitgeleende boek te zijn.
En ik volg je helemaal, over dat inlezen. Zou ik zeker ook doen.
Dikke banden !
Ik had voor ons Emma (nu 8 jaar ) een Premaman wandelwagen, vond bak uiteindelijk te klein, kon niet kort genoeg draaien..
Na lang wikken en wegen heb ik voor ons Norah (19m) een nieuwe gekocht, ook veel geluisterd, gelezen.. en uiteindelijk bij de Maxi Cosi Mura driewieler terechtgekomen. Nog nooit zo content geweest, draait rond zijn as, neemt helaas wat plaats in de koffer (maar daar hebben wij geen probleem mee), hij rijdt zalig en heeft een grote bak. Kindjes kunnen er wel een tijdje in liggen. Buggy kan je kiezen in welke richting je hem zet en natuurlijk past je maxi cosi er ook op. In het begin is dat zalig.. kindje ingeduffeld in maxi cosi, wielen er onder en genieten..
En anders.. boeken over opvoeding vindt ik zelf nogal ééntonig.. Elk kind is anders, vindt het moeilijk om een boek te lezen dat elk kind over dezelfde streep trekt.. Eten, als ze honger hebben, dan hoor je ze wel.. Wenen, tja int begin is dat honger, pamper of moe.. krampjes kan ook.. maar dat is dan.. Tip tegen krampjes, kersenpittenkussentje tegen buikje leggen.. Heeft hier voor beide wonderen gedaan.. En anders zoals de rest ook voorstelt… als je in Ieper bent, spring maar binnen ! Als je proefritje met buggy wil doen, heb hem altijd in mijn koffer zitten :-) We zetten er mijn kind2 wel in :-)
Ik herken het gevoel heel erg toen ik zwanger was van mijn eerste kindje. Het klopt wel wat er wordt gezegd over het (op)voeden zelf. Je kan er veel over lezen maar je zal uiteindelijk toch gewoon je kindje daarin moeten volgen. Het is natuurlijk een andere zaak als het over de ‘infrastructuur’ gaat; We hebben een bugaboo en zijn er wel tevreden over. Ik erken de nadelen die hierboven al zijn opgesomd over het opplooien en de inname van plaats in de koffer (en bij ons in de gang ). ik zou voor het dagelijks gebruik bij ons geen andere willen. Het wordt denk ik wel een ander verhaal als je er vaak mee in het bos/modder/strand/sneeuw gaat rijden. dan moet je erg aan sleuren vind ik.
Banden, is al gezegd, hangt er van af waar en hoeveel je denkt te wandelen. Bij m’n eerste 2 hadden we een Quinny Buzz, goede wagen, niks op aan te merken, kan overal, behalve op het strand, dat was toch wel loodzwaar. Daarna verkocht omdat 2de eruit gegroeid was en 2 maanden later overwacht zwanger van 3de. Toen een Loola tweedehands gekocht, makkelijk opvouwbaar, past in elke auto, wendbaar, goede stadswagen. Persoonlijk vind ik het eens ze goed kunnen zitten een stuk makkelijk om ze in een goede plooibuggy te zetten, veel beter voor je rug als je hem vaak in en uit de auto moet tillen, en past nog beter dan de Loola in elke auto.
Wat boeken betreft, als je borstvoeding denkt te geven zou ik je toch wel aanraden daar een goed boek over te vinden, want dat is bij m’n eerste door gebrek aan informatie en mijn eigenwijzigheid (dacht zoveel vrouwen hebben dat voor mij gedaan, en zoveel zullen dat nou mij doen, dat gaat wel vanzelf) bij de eerste niet helemaal goed gegaan. Voor de rest, go with the flow, in dit geval je baby. Een baby heeft in het begin echt niet veel nodig (maar dat besef je bij een eerste nog niet zo goed, dat weet ik ook wel, bij m’n 2de was ik al een stuk relaxter, en m’n derde durf ik toch al eens een minuutje te laten huilen in z’n bed ;))
Zo’n kind, het wijst zichzelf inderdaad wel uit. Elk kind is immers anders. Maar toch: lees gewoon wat boeken als je dat wilt, ik heb dat ook gedaan, je krijgt er een geruster gevoel van (nu ja, ik dan toch) en uiteindelijk doe je er dan nog mee wat je wilt, niemand zegt dat je slaafs moet volgen wat er geschreven staat. Er zijn echt leuke babyboeken, het zou zonde zijn om ze niet te lezen ;)
Voor de buggy, wij hebben 2 jaar geleden getwijfeld tussen de Bugaboo en de Quinny Buzz. Het is uiteindelijk de Quinny geworden omdat ik die Bugaboo onmogelijk opgeplooid kreeg. Dus best eens in een grote winkel een heleboel buggy’s gaan proberen, dat helpt om te kiezen. Wij zijn relatief tevreden van onze Quinny, rijdt heel goed, eenvoudig te besturen en makkelijk op te plooien. Enige nadeel: in opgevouwen toestand is ’t een beetje een lomp geval vind ik persoonlijk.
En dan de tip van Kruimel ivm de vroedvrouw: zeker en vast doen! Die afspraken waren telkens zalig, zo’n vroedvrouw is altijd van het superlieve soort, geeft massa’s praktische tips en stelt je gerust waar nodig. Ik ga dat hier voor ons 2e kindje opnieuw doen, zo geweldig is dat!
Ik heb nog niet alles helemaal goed kunnen lezen, maar ik wil gewoon even zeggen dat jullie fantastisch zijn en dat ik alle mailtjes en berichtjes heel hard apprecieer.
Ik kan ermee leven, dat heel veel dingen niet duidelijk gaan zijn en moeten zijn tot het kindje er is en dan nog, maar met deze info voel ik me toch al een beetje verder staan dan de fase absolute bleu. Dus merci! :)
Het heeft geen zin om boeken te lezen die zeggen wat hoeveel en wanneer omdat àlle baby’s anders zijn. En dan laat jij vier uur tussen voedingen omdat dat zo in het boek stond en ligt dat kind daar twee uur onbedaarlijk te janken omdat het toevallig om de twee uur honger heeft. Aja, want die bestaan, die kinders. En daarom moet je dus ook niet echt naar andere moeders luisteren, want wat goed is voor jouw kind, was niet goed voor dat van hen.
Miserie, echt waar, serieus, ik zweer het je :)
Maar een boek dat mij de ogen heeft geopend en waardoor ik toch iets beter wist hoe ik op mijn baby moest reageren en hoe ik haar kon “verstaan” (o my), is “Baby” van Desmond Morris. Indrukwekkend, zo een baby, als je het zo leest. Hij geeft geen tips hoe je dingen moet doen, maar vertelt gewoon hoe een baby “functioneert”. Afhankelijk van je baby én van de opvoeding die je wilt geven, kan jij dan je reactie bepalen.
Veel aan gehad, aan dat boek, echt waar!
En die buggy: dikke banden, vierwieler (geen drie, want die kiepen om), makkelijk opplooibaar en makkelijk in de koffer te steken (sprak ze alsof ze de waarheid in pacht heeft).
Succes!
Ik kan het toch ook weer niet laten om mijn ervaringen door te geven. Ik heb ook wat gelezen tijdens mijn eerste zwangerschap, maar niet een hele hoop. We hadden een vroedvrouw voor de opvolging tijdens de zwangerschap (ben ook bij haar bevallen) en ik heb gewoon aan haar gevraagd welke nu echt dé must reads zijn. En haar advies heb ik gevolgd. Dat gaf me direct een ‘richting’ en kon ik andere commentaren kritisch bekijken en plaatsen. Ik vond ‘veilig zwanger’ en ‘veilig bevallen’ heel informatief en ik geruststellend.
Ook wat babyuitzet betreft heb ik aan de vroedvrouw veel info gevraagd. Zij zei toen ook dat een maxicosi op een onderstel echt niet goed is voor het rugje. Voor kleine afstanden kan dat nog, maar het is geen wandelwagen…
Dat driewielers zouden omkippen, dat moogt ge toch wel met een korrel zout nemen zulle. Allee, ik vermoed vooral dat dat een onnodige veralgemening is.
Maar wat ik nog wou zeggen: ik denk dat het belangrijkste is dat je goed weet wat je van je buggy verlangt. Zijn jullie bos-strand-weide-wandelmensen, neem dan een hyperwendbare alleterreinbuggy zoals Urban Jungle, en niet Bugaboo of godbetert Stokke, ge gaat het u beklagen. Als jullie toch niet zo outdoorsy zijn aangelegd en vooral veel in de stad vertoeven, dan hoef je echt niet zo’n robuust exemplaar te hebben. Dan ben je beter met een compactere buggy die overal goed door kan. Wat je nodig hebt, hangt dus vooral van je eigen wensen af.
En oh, tip: vergeet zeker je draagdoek niet. Zeker voor een kleine baby heb je in het begin nauwelijks een buggy nodig. Een draagdoek is zo handig en niets is wendbaarder dan je eigen twee benen. MAAR, en ik spreek uit ervaring, ge bevalt eind mei hé? Ik vond een draagdoek in de hitte van de zomer van twee jaar geleden soms ook gewoon out of the question, dat was gewoon véél te warm, zo’n plakbaby tegen mijn lijf. Goeie draagdoeken: een rekdoek zoals de tricot-slen (hoewel pokkewarm bij zomerweer) en mijn persoonlijke favoriet: de beco butterfly. Die kunt ge wel pas gebruiken van als uw kindje anderhalve maand ofzo is, maar in de zomer is die zalig en ge kunt die ongelooflijk lang gebruiken!
Wij zijn onze wandelwagen in Duitsland gaan halen. In het algemeen is het babygerief daar stukken goedkoper. Ik had de Teutonia wandelwagen gezien bij Duitse vrienden en vond dat echt de meest degelijke wandelwagen die ik al had gezien. In België vind je hem niet zo snel maar kan je hem meestal wel bestellen in de winkel. Mijn jongen heeft in de draagmand gelegen tot hij net geen 6 maanden was en nu hij stevig zit, zit hij in de buggy.
Nog een tip: meld je aan op een echt mamaforum zoals natuurlijkopvoeden.be, waar je terecht kan met al je vragen over ouderschap
dikke of dunne banden? geen idee meer
ik heb namelijk al tieners, en voor ’t zelfde geld (hoop van niet :-) ) zit ik binnen een jaar of 7 (hopelijk later) al met kleinkinderen..
maar tijdens mijn eerste zwangerschap ging het allemaal niet zo goed, veel rusten, plat liggen.. veel doemdenk verhaaltjes. ik heb zowat elk boek uit de bib verslonden toen, en elk bib dat manlief aandurfde om te kopen in de winkel.
zolang er maar niet te veel medisch “gedoe” op de cover stond. of niet te veel bloot.. want zie dat mensen zouden denken :-)))))
en toen dochterlief er was (gezond en wel hoor! alleen nogal klein uitgevallen) toen viel alles weg dat ik “geleerd” had uit de boeken.
ik werd een mama op ’t gevoel. ze at te weinig en kind en gezin was daar niet happy om, ach ja.. heb ooit gevraagd aan de dokter van kind en gezin of ze het er dan wilden instampen.. begot als dat kind geen zin had om 7 keer per dag te eten (moest toen omwille van haar kleinte, want grootte kon je niet zeggen ;-) ) slapen net zo, ze sliep te weinig overdag, maar al heel snel nachten door.. ook niet goed. (spreek dus over 17 jaar geleden he!!! ) we hebben alles op ’t gevoel gedaan, en hey kijk… ze is er echt gezond mee groot geworden…
en zo doe ik het nog steeds hoor. al gaat het nu niet meer om 7 keer eten op een dag.. of toch als ik haar snoepmomenten meetel ;-) of te weinig slapen overdag, we spreken over tieners! die staan maar op als we bijna aan ’t middageten bezig zijn
maar ook liefjes, uitgaan (begint nu, en hou mijn hart vast!) schoolwerk…
alles op ’t gevoel, niet alles gaat goed, we hebben wel eens een uitschuiver.. (met zoonlief meer uitschuivers dan vlotte momenten…) maar zoals velen je zeggen, dat komt wel, je moet het meemaken…. ’t is wel zo!
dus alles komt goed, luister naar je binnenste en ik denk als je echt vragen hebt, dat die hier snel een antwoord zullen vinden..
ilse
Dan ga je gewoon resoluut voor de Rolls Royce onder de wiegen en buggy’s : de Bugaboo, daarmee rijd je zelfs met één hand, draait héél kort, sjeest door het zand alsof het niks is (doordat je het stuur kan wisselen kan je de dikke banden vooraan) : kortom één must !!!! Ik heb 2 zonen en heb hem ondertussen tweedehands verkocht, er was werkelijk niks aan versleten !!! Good Luck !
Als ik een tip mag geven betreft het wandelen in Ieper, kies voor zachte banden. Wij hadden plastic wieltjes en ik had compasie met onze zoon als we over de voetpaden in de Ieperse binnenstad sukkelden.
En betreft leesvoer: ik heb heel veel gehad aan ‘Baby’s eerste jaar voor Dummies’. Kweet dat het raar klinkt ‘voor Dummies’, maar ik heb er veel naar teruggegrepen.
En als je op zoek bent naar 2dehandsspulletjes, ieder voorjaar en najaar zijn er van de gezinsbond 2dehandsbeurzen waar je echt wel koopjes kan doen. Zie http://www.gezinsbond.be/index.php?option=com_delius&Itemid=224&provId=03
Loud and clear: Urban Jungle! ;-)
Het buggy-dilemma… Haha! Sorry, ik lach niet met jou, maar met onszelf…
Ik heb niet alle bovenstaande gelezen, dus ik val misschien in herhaling, maar bij deze toch een poging tot “goede raad” (tjah, je hebt erom gevraagd):
Ik denk dat je jezelf twee vragen moet stellen: (1) waar ga je hoofdzakelijk wandelen (bos en strand of dijk en stad) en (2) hoeveel kinderen wil je en hoe snel wil je ze opeen.
Eerst vraag twee, als je twee kinderen wilt die 2.5 jaar of minder schelen, ga dan zonder twijfel voor de Phil en Ted. Een zeeeeeer goed buggy waar je heel simpel een dubbele buggy van kan maken die dan bovendien ook nog eens de beste dubbele buggy ter wereld is.
Wil je maar een kind, of zal er langer tussen zitten, dan kies je voor een stadsbuggy (bv de stokke) of een bosbuggy (waar ik niet zo veel van ken, maar waar de phil and teds het in alle geval zeer goed doet). Wij zijn stadsmensen, met veel terrasjes en zo, en waren zeer content van onze stokke. Kort draaien, smal, hoge zitting zodat we geen kinderstoel nodig hadden,… Echt een superding. Bij een occasionele boswandeling was het wel wat minder, de buggy deed het wel, maar je blijf er makkelijk achter takjes enzo mee haperen.
Wij hebben bij onze oudste een stokke gekocht en bij de geboorte van de tweede de phil and teds. Moesten we van het bestaan van de phil and teds al geweten hebben bij de geboorte van de oudste, dan waren we onmiddellijk voor de phil en teds gegaan. Ook nu (nummer drie is een jaar), gebruiken we bijna altijd de phil en teds en zelden de stokke (ook als er maar één kind in de buggy zit). Eigenlijk kan ik die phil en teds alleen maar aanraden!
En wat ook aan te raden is, is een goede draagdoek, of misschien zelfs twee of drie… Rekbare tricot slens zijn af te raden, want die kan je maar een paar maand gebruiken (tenzij je een super-lichtgewichtje hebt, maar wij hebben dikzakjes). Als je zo’n lang ding koopt, koop dan een die uit niet rekbare stof gemaakt is. Waar ik zeer tevreden van ben is een ringsling, die heb ik bij de drie zonen bijna dagelijks gebruikt van een goede maand tot 2 jaar of zo. Ze zitten er in een paar seconden in, en ze gingen erin voor kleine afstandjes (creche, winkel op de hoek) of gewoon thuis als ze lastig waren. En dan hebben we nog een rugzak genre beco (wij hebben iets anders, maar ’t ziet er hetzelfde uit) die meegaat tot een jaar of drie en die wij gebruiken als de buggy niet goed mee kan (dus lange boswandelingen, maar ook op plaatsen waar het druk is zoals op de markt of zo).
En wat de boeken betreft, ik heb me ook ingelezen en er een idee over gevormd en uiteindelijk bleek het allemaal niet zo te werken maar was ik wel blij dat ik ingelezen was. Lees je dus vooral in, maar houd je er niet te strikt aan vast, want dan wordt het moeilijk.
Veel plezier!
Geen buggytip ( de onze was een goedkoop, merkloos geval, die ondertussen al is doorgegeven aan metekindje én zusjevanmetekindje en dat na aankoop 6 jaar geleden), maar wel een boekentp : ‘The secret life of a slummymummy’. Mijn bijbel als het ware. ;)