Dag tweehonderd maat! Wie had dat ooit van zijn leven verwacht? Het zijn ondertussen nog altijd vreselijk drukke dagen hier ten huize. Of eerder niet ten huize, want ik zie de binnenkant van de crib tegenwoordig niet meer bijzonder veel, net als de voorkant van mijn computer omdat ik altijd aan andere mensen hun computers zit. Weinig tijd om te schrijven dus, maar gelukkig kan een mens zich tegenwoordig ook uitdrukken in beeldjes. Dit zijn die van mij van gisteren.

7u32: het ochtendbureau wordt opgesteld op de trein richting Antwerpen. Thema van de dag blijkt blauw.

8u35: daar was dus niks van gelogen, van die zonnestorm.

10u20: Soms vergader ik met mannen met tattoo’s op zichtbare plaatsen.

12u40: werkelijk overheerlijke wakamé in de Wagamama. Ik zou niet veel moeite hebben om te leven op wakamé.

13u02: mijn lunchdate was zeer te spreken over haar currydink. Want ja, op vrouwendag doe ik een extra effort en lunch ik met vrouwen met diepe decolletés.

14u34: Daarna moest ik nog naar de Meir voor het werk. Echt waar. En ontdekte ik dat er dus nog kerstcadeautjes in de bomen hingen. Arm Vlaanderen.

19u06: Des avonds at ik dit. Die veggie rashers zijn trouwens ongelooflijk lekker, te krijgen in de natuurwinkel.

21u14: En toen viel ik plots om waar ik zat en ging ik naar bed met mijn favoriete receptentijdschrift. Op naar een nieuwe dag!