Toen ik een tijd geleden een foto deelde op Instagram van Getting Things Done, het boek van David Allen dat ik aan het herlezen was, kreeg ik behoorlijk wat vragen. Dat verbaasde me. Doordat ik zijn systeem al jaren gebruik om mijn to do’s te organiseren ging ik er precies van uit dat andere mensen vast ook een dergelijk systeem gebruiken. Omdat ik me niet kan voorstellen hoe je het anders doet, zonder te verzuipen in wat er dagelijks op je afkomt van dingen die gedaan en onthouden moeten worden.
Dat bleek evenwel helemaal niet zo te zijn, en heel veel mensen wilden weten hoe ik het dan precies aanpak en wat dat magische systeem dan wel is, dat ervoor zorgt dat ik continu mensen verbaas door iets voor hen mee te brengen waarvan ze zelf vergeten waren dat ze het me hadden gevraagd. #tadaaaa #partytrick
Een tijdje geleden schreef ik er dit over voor De Standaard Magazine:
Je uitstelgedrag te lijf met Getting Things Done
Ik val op regelmatige basis ten prooi aan één van de grootste ziektes van deze tijd: systematisch overweldigd raken. Door het aantal mails dat elk uur mijn mailbox binnenkomt, door de aanhoudende stroom facebookstatussen van vrienden die ik niet wil missen, door de dertig afspraken die ik nog moet regelen en door het constant knagende gevoel dat ik ondertussen ook nog eens vijfentwintig andere dingen aan het vergeten ben. Het is een gevoel waar ik bijzonder weinig levensvreugde uit weet te putten, en ik blijk lang niet de enige te zijn: duizenden surfers googelen zich op dagelijkse basis suf, op zoek naar een remedie voor krak hetzelfde probleem. Eén van de takken waar zij zich wanhopig aan vastklampen lijkt David Allen te zijn. De Amerikaan verkocht sinds het verschijnen van zijn boek ‘Getting Things Done: The Art of Stress-Free Productivity’ in 2001 meer dan een half miljoen exemplaren van zijn productiviteitsreligie. Op Twitter hangen elke dag een kleine anderhalf miljoen volgelingen aan ’s mans lippen, en over de hele wereld verdringen mensen zich om één van zijn dure seminaries te kunnen bijwonen. Allemaal met één doel voor ogen: dingen gedaan krijgen, Getting Things Done.
Open eindjes
Het devies van mijn moeder was nochtans simpel, in mijn tijd, en overweldigend goedkoop: als je iets gedaan wil krijgen moet je eraan beginnen. Ook nog: altijd eerst datgene doen dat je minst graag doet, om daarna over te gaan op wat leuker is. Waarom zou ik dan in godsnaam betalen voor Allen’s boek, laat staan voor een duur seminarie, kun je je dan afvragen. Wel. Volgens Allen hangt er boven de werkdag van de gemiddelde hedendaagse mens een wolk van zich constant opstapelende verplichtingen met een open einde. Mails blijven onbeantwoord in je inbox hangen voor later, gesprekken met een collega in de gang worden afgebroken met “we bespreken het nog wel”, en zo komt het dat jij en ik en alle mensen om ons heen op de meest onmogelijke momenten erg ongemakkelijk worden van alles dat nog gedaan moet worden. Vaak om drie uur ’s nachts, als de slaap niet wil komen en dat alles nog honderd keer erger doet lijken dan het eigenlijk is.
Free your mind
En dan is daar dus David Allen. Zijn succes is niet alleen overweldigend in de boekhandel, ook het internet bulkt van de websites rond zijn GTD-systeem, en de tools en applicaties die erop gebaseerd zijn verkopen als zoete broodjes.
Allen’s idee is nochtans vrij simpel: free your mind, and the rest will follow. Zet alle zorgen en to do’s en niet vastgeknoopte eindjes uit je hoofd door te beginnen met ze op te schrijven. Allemaal, zonder ook maar één item over te slaan. Niet het feit dat je al een jaar die keukenkast moet leegmaken, niet dat je een fles tapijtreiniger moet meebrengen als je de volgende keer in de supermarkt staat, en ook niet dat dat belastingsformulier nu toch al heel lang in je richting aan het grijnzen is. Alles vanuit je hoofd op papier gooien, zegt David Allen. Ook al duurt het uren, toch doen! En dus schrijf ik mezelf te pletter, breek ik mijn hoofd over verbouwingswerken die maar binnen een half jaar op de planning staan maar waar ik eigenlijk best al één en ander voor kan regelen, en als ik klaar ben, denk ik nog een uurtje langer na. Hoe langer ik dat doe, hoe langer mijn lijst wordt, tot ik echt het gevoel heb helemaal leeg geschreven te zijn. Volgens Allen is er maar één perfecte uitkomst bij deze oefening: letterlijk niks meer aan je hoofd hebben. Geen to do itempje dat nog ergens achter in je hoofd kan rondzweven, om dan op een ongepast moment meedogenloos toe te slaan. Niks overhouden. Een hoofd waar geen sprietje wind meer doorwaait. Pas dan is je mind sweep geslaagd.
Acties, en volgende acties
Als je mindsweep achter de rug is is het tijd voor één van Allen’s volgende stokpaardjes: de ‘volgende actie’. Volgens de auteur komen veel gevoelens van onzekerheid voort uit het feit dat onze doelen te vaag geformuleerd zijn. Hij laat de deelnemers aan zijn seminaries voor elk to do-item dat ze tijdens hun mind sweep hebben opgeschreven een volgende actie aanduiden, die de zaken in de goede richting zal doen evolueren. Staat er “tuin opruimen”, dan is de volgende actie misschien wel “compostzakken kopen”. Zijn de compostzakken ingeslagen, dan kan je overgaan tot de volgende stap in het opruimproces. Et voila, zolang je stapje per stapje dingen afwerkt kom je er wel, verzekert Allen, en blijft wat je te doen staat overzichtelijk. Bij wijze van aanvulling voegt hij eraan toe dat geen enkele meeting mag eindigen zonder dat iedere deelnemer zijn volgende actie kent.
Tijd om de proef op de som te nemen. Het duurt een tijdje voor ik voor elk item een volgende actie heb bepaald, en soms voelt het echt heel stom en regelneverig om letterlijk al die acties tot in de details te noteren, maar het werkt wel. Als ik er klaar mee ben heb ik het gevoel dat alle losse eindjes zwart op wit staan, en ik dus even nergens meer aan moet denken. Ik ben er ook voor het eerst in een lange tijd van overtuigd dat ik niks over het hoofd heb gezien.
Context is alles
Eens het aanduiden van volgende acties achter de kiezen, is het tijd om je to do items te ordenen. Niet volgens prioriteit, zoals ik het gewoonlijk aanpak, wel volgens context. Alle telefoontjes bij elkaar, zodat je als je even een kwartier over hebt in de buurt van een toestel voluit gebruik kan maken van de mogelijkheden. Alle mails bij elkaar, alle aankopen die je nog moet maken op één lijstje, zodat je het bijhebt als je in de winkel staat. Kan je geen volgende actie bedenken voor een to do? Dan is de kans groot dat je het gewoon moet opbergen in een mapje, voor verder nazicht. Ook daar heeft Allen regeltjes voor. Alleen is het hele werkje zo omslachtig dat ik dit deel van zijn theorie snel aan me laat voorbijgaan. Foldertjes maken met lettertjes op zodat je alles mooi kan klasseren, ik heb de indruk dat dit net iets te weinig spek naar mijn bek is en haak af. Sorry, David.
Werkt het ook?
Neem het aan van een chaoot die de chaos in haar hoofd plots op een relatief korte tijdspanne grotendeels geëlimineerd zag: hoe zweverig het systeem van David Allen bijtijds mag klinken (zo raadt hij zijn volgelingen aan om projecten te bekijken alsof je er op een bepaalde hoogte boven zweeft, om maar iets te noemen), het zorgt er wel voor dat je dingen gedaan krijgt. Ik werd geholpen in mijn organisatorische queeste door een productiviteitsapplicatie met de naam “Omnifocus”, die volledig ontwikkeld is om het volgers van het GTD-principe extreem makkelijk te maken. Want te bekijken op mijn computer, en gesynchroniseerd met mijn smartphone. Komt er een mail of een telefoontje binnen, dan zit ik met één toetsencombinatie in mijn inbox, waar ik er een aantekening van kan maken. Mind gesweept. Elke morgen overloop ik mijn inbox en de rest van mijn geplande activiteiten voor de dag, bij een kopje thee. En het moet gezegd: ik voel me een pak rustiger dan anders.
Onthou ik echt alles? Natuurlijk niet, maar na een paar dagen merk ik dat het wel een reflex wordt om alles direct in mijn inbox te gooien, voor latere review.
Het grote voordeel van letterlijk alle to do items te zien staan in een overzichtelijk contextlijstje is dat ik dingen ook echt in gang steek, zoals het legen van mijn kleerkast en het wegbrengen van de zakken naar het containerpark. Elke to do die ik kan afvinken geeft me zo’n fijn gevoel dat ik me voorneem om te proberen elke dag minstens twee huishoudelijke taken weg te werken. Van vinkjes zetten word je vrolijk, zo blijkt!
Conclusie:
Zoals met zoveel systemen is er maar één gigantische adder onder het gras: laat je je consequentie om dingen bij te houden en te reviewen even varen, dan ben je verbazingwekkend snel terug naar af. Getting Things Done werkt fantastisch, en er bestaan heerlijke zakboekjes en computerprogramma’s voor, maar eerlijk: het vergt wel wat werk en volharding om je systeem op de rails te houden. En toch zou het bovenaan op iedereen’s to do lijstje moeten staan, vind ik na een week volharden in de boosheid. Dat bijna niet voelbare briesje van gemoedsrust dat na een paar dagen hardnekkig GTD-en door je hoofd waait: niet minder dan onbetaalbaar.
Nog enkele GTD-stokpaardjes
– de twee minutenregel: alles dat je binnen de twee minuten kunt uitvoeren voer je volgens Allen best meteen uit. Duurt het langer, dan kan je het in je inbox zetten om later in de juiste context te plaatsen, of je kan de taak aan iemand anders delegeren.
– inbox nul: elke mail moet direct behandeld worden, want een volle inbox zorgt voor stress en onrust. Eens behandeld stop je je mail in een mailmapje, zodat het niet meer in je zicht staat. Kan je niet direct iets doen, maak er dan een to do item van.
– het reviewmoment: je lijst in je inbox bekijk je best met enige regelmaat. Bepaal je volgende acties en je contexten bij voorkeur één keer per dag, op een vast tijdstip. Zo blijf je helemaal mee.
Meer lezen? Ook Prinses op de kikkererwt kan niet zonder het systeem, en ik plan binnenkort nog een post met hoe ik het dan concreet aanpak en welke lijsten ik heb staan en in welk programma, als daar interesse voor zou zijn.
Nog vragen of opmerkingen? Ik lees ze graag in de comments!
(Dit stuk verscheen eerder in De Standaard Magazine)
Hmm, ik had nog nooit van het systeem gehoord, maar op een of andere manier moet er toch al iets doorgesijpeld zijn: ik volg al jaren de twee minutenregel, en er staat quasi nooit een rood bolletje bij mijn inbox.
Verder gooi ik gewoon van alles in mijn gesynchroniseerde agena, samen met mijn lief.
Ik ben niet zo van de schriftjes en pak bijna alleen nog een pen als ik een boodschappenlijstje moet maken.
Ik had er ooit eens iets vaag over gelezen. Ik ben nog steeds een liefhebber van pen & papier & gebruik een soort van gelijkaardig systeem in mijn (papieren) agenda. Een digitale versie lijkt mij handig doch Omnifocus bestaat blijkbaar niet voor Android. Iemand een suggestie voor een deftige, gelijkaardige app?
Aangezien mijn blog vooral tips probeert te geven om tijd te winnen en je leven te organiseren experimenteer ik ook met lijstjes en trucjes om niets te vergeten en dingen ook echt gedaan te krijgen.
Op mijn werk gebruik ik een echt to do-boekje. Wat echt super handig is om elke dag al die dingen die je moet doen af te werken. Het is trouwens ook echt geweldig om te schrappen en af te vinken. Dat geeft een geweldig goed gevoel.
Thuis proberen we huishoudelijke taken te organiseren via onze digitale jaarplanner (http://www.missfabuleus.be/2014/12/digitale-jaarplanner-voor-huishouden.html)
Sinds vorige week probeer ik ook de Pomotoro techniek om me 25 minuten aan één stuk goed te concentreren op een taak. Binnenkort lees je mijn ervaringen op de blog.
Extra tip voor alle GTD-liefhebbers. Half maart verschijnt er een nieuwe, herwerkte versie van het boek van David Allen. Het is nu alvast in presale via Ibooks.
@Stephanie
Toodledo (http://www.toodledo.com/) en Nozbe (http://nozbe.com/) zijn twee goede alternatieven.
Bij Nozbe ga je wel snel aan de limiet zitten van het gratis account.
Bekijk op de site van Nozbe ook zeker even de video’s van oprichter Michael Hyatt. Hij geeft een heleboel handige tips.
Geweldige post en ondertussen ook omnifocus-adept, al moet ik zeggen dat ik het gevoel heb dat ik dat nog niet helemaal onder de knie heb. Er ligt hier op mijn bureau een gigantisch grote agenda waar de to do’s voor die dag nog eens met de hand neergepend worden, dus momenteel nog een combinatie-systeem hier.
PS raadt ;-)
De nieuwe e-mailapp van Google helpt om volgens het GTD-principe te werken. Google Inbox gaat uit van het idee dat je iets moet doen met een e-mail: uitvoeren en afvinken, snoozen, sorteren,… Wie een invite wil, ik heb er nog 10.
Ik ga dat boek kopen. Nu snap ik er niets van en iets van. Ik hou je op de hoogte.
Benieuwd!
Is het echt waar? Bestaat er iets om die chaos in mijn hoofd de baas te kunnen? Hoezee!!
Al ben ik dan wel het soort persoontje dat constant denkt “heb ik dat nu al wel op mijn To Do lijst gezet?” en dan door 5 miljoen acties moet scrollen om verlichting te vinden :)
Wat voor mij het moeilijkste is, is om alles op één plek te houden, zowel qua planning (werkagenda, google agenda, …) als qua To Do’s (Evernote, schriftje, papiertjes, …) Het is dus vaak een overschrijven en overtypen van jewelste (toegegeven, dan ben je sneller geneigd om inderdaad de dingen die snel-snel kunnen gewoon meteen te doen).
Ik heb en een agenda en omnifocus. Dingen met een specifieke datum gaan in mijn agenda, andere zaken in omnifocus. Staat allemaal proper uitgelegd in het boek. :)
Als leerkracht heb ik in de vakanties (vooral de korte van een week) vaak heel wat werk in te halen en wil ik ook huishoudelijk werk inhalen én wil ik toch ook een beetje ontspanning. Lijstjes en dagplanningen helpen dan ook en zorgen er telkens voor dat ik met een tevreden gevoel terug aan het werk ga na zo’n vakantie :) Dit systeem lijkt me wel een uitdaging. Hoe lang hou je dit nu al vol, Kelly?
Hey Joke, al een paar jaar. Ik denk dat ik het boek las in 2007. Het heeft wel een tijd geduurd voor ik het me volledig eigen had gemaakt, hoor, maar het is voor mij het enige dat werkt.
Zo’n uitdaging is het niet, vind ik. Kwestie van alles (maar dan ook echt ALLES) dat je aan iemand belooft of waarmee je nog iets wilt doen direct ergens in een bakje of systeem te gooien, en dan een keer per week te overlopen en in acties te steken. Alleen als je het consequent doet kun je er voor 100% op vertrouwen, en alleen dan werkt het. :)
Hé, dat boek ligt bij mij klaar op het nachtkastje! :-) Ik ben momenteel het boek ‘ The 7 habits of highly effective people’ van Stephen R. Covey aan het lezen. Daarna begin ik aan ‘getting things done’, alvast één van die mooie voornemens van me dit jaar. Dank je alvast om me warm te maken om er snel in te beginnen lezen!
Haha, ik ben vanochtend beginnen lezen in de opvolger: making it all work. Goed voor mij om het een beetje op te frissen allamaal…
De eerste stappen hiernaartoe kwamen voor mij vorig jaar al toen ik plots besefte dat een opgekuiste inbox veel meer overzicht gaf en minder onbeantwoordde mails.
Ik bedoel; 3 of meer dingen (hot sauce committee, tour management, artiesten management) balanceren is niet evident. Ik liet de bal te vaak vallen en dus begon met ee propere inbox. Ik vergat echter nog vaak dingen,dus begon ik een lijstje te maken met wunderlist… maar dankzij dit boek, jouw tip, krijg ik er nog meer vat op. ik ben nog steeds een warhoofd en mijn kop staat nog altijd niet stil… maar ik krijg meer gedaan dan ooit tevoren. als ik me niet laat af…. ooh, kijk zo’n leuke foto op instagram! oh, kijk, zo’n interessant artikel op reddit… ;-)
Is het ook niet afhankelijk van welke job je uitoefent? Ik vermoed dat een zelfstandige die zelf al zijn afspraken moet bijhouden en onderhouden daar meer iets mee kan doen dan iemand als ik die als opvoedster in een voorziening werkt? Maar! Ook wij moeten tijdens onze job veel regelen, telefoneren, agenda bijhouden, afspraken noteren, gedachten, observaties neertypen en er is niet altijd “computertijd”. Soms merk ik dat mensen zich de hele tijd luidop lopen af te vragen wanneer ze al dat computerwerk gaan doen. Ik probeer steeds de dringende zaken eerst te doen, indien dit niet kan neem ik een klein blaadje en noteer ik enkele kernwoorden, als die in fluo staan hebben die voorrang. Ik ben het afgeleerd om aan de collega te zeggen van “help mij eens onthouden”…want dat eindigt altijd verkeerd. Daarna zet ik me even neer op een rustiger moment en denk na over de uren die voorbij gegaan zijn bij het werken in de groep. Ik noteer alle observaties en van daaruit filter ik de praktische zaken “bellen naar die of die” “mailen voor die activiteit”….indien er iets “in mijn zin schiet” onderweg naar huis, dat niet kan wachten tot de volgende dag, zou ik nog vlug even mailen naar het werk maar dat gebeurt quasi heel weinig. Ik las delen van GTD ook, maar ik heb het aan de kant gelegd wegens “te praktisch” :-D
Mijn leven is chaos :p.
Ik weet niet of dat boek mijn redding zou kunnen zijn in mijn leven, maar als jij zo enthousiast bent wil ik het weleens proberen…
Op mijn werk deed ik een deel van die dingen eigenlijk al vanzelf: inbox goed leeghouden, taken toekennen aan mails (en die ofwel onmiddellijk inplannen ofwel in een to do-lijst zetten), terugkomende taken met repeats herhalen, werken met deeltaken…
Nu ik werkloos ben, merk ik dat het meer chaos word; zo ga ik bijvoorbeeld veel achtelozer om met mijn privémailbox, terwijl ik die vroeger ook zo consequent “proper” hield. Stom, want dat zorgt enkel voor meer onrust in mijn hoofd.
Een van mijn voornemens is dan ook om daar weer wat meer structuur in te krijgen en het lezen van Gettings things done staat alvast op de planning om dat doel te bereiken. Bedankt om al een kort overzicht te geven!
Het is zo dubbel. Ik verlang nog altijd naar de tijd dat ik alles uit mijn hoofd kon onthouden en daar (zo herinner ik me het toch) dan ook vanzelf werk van maakte. Nog altijd denk ik dat het wel moet lukken om het gewoon te onthouden en spontaan in te plannen, terwijl de echte waarheid is dat ik verdrink in chaos en duidelijk dingen verkeerd aanpak.
Waarop ik op het punt kom: wil ik het wel aanpakken? Onbewust schijn ik te denken dat uitstel en eeuwige chaos minder confronterend zijn dan orde, netheid en overzicht. Wat zegt David daarover?
David zegt daarover dat het veel stresserender is om constant het gevoel te hebben dat je vanalles over het hoofd ziet of aan het vergeten bent dan dat je alles uit je hoofd krijgt en op papier of in een systeem. En al die to do’s moeten niet binnen de maand gedaan worden, he, ik heb dingen die ik nog zeker vijf jaar niet ga doen. Die staan op inactieve lijsten die alleen zichtbaar zijn als ik ze wil bekijken, zoals “volgend huis”. :)
Door jouw post heb ik een tijd geleden Evernote leren kennen. Ook door jouw post, een hele tijd later heb ik me er eindelijk toe gezet om eens te zien hoe die app werkt.
En eind vorig jaar heb ik een to-do lijstje gemaakt.
Niet alles ineens, maar het geeft me wel rust dat er een lijstje IS dat ik altijd en overal kan raadplegen. En ook schrappen. En bijzetten. En daardoor mijn geest wat leeg kan maken.
Mijn voornemen voor dit jaar: alles meteen doen wat ik meteen kan doen. Een beetje de 2 minutenregel, denk ik.
Kleine dingetjes die ik liet aanslepen, maakten me erg onrustig.
En echt, zo simpel is het dus… het geeft me zoveel rust!
Als je het zo leest, klinkt het allemaal relatief eenvoudig. Maar ik vraag me af in hoeverre je (persoonlijke en andere) deadlines respecteert? Zit daar marge op? Want als je kind opeens ziek valt of onverwachts werk krijgt, die je planning overhoop gooit, ligt je lijstje dan ook in de knoei, toch? Als ik een lijstje maak voor een bepaalde dag, dan moet ik halfweg die dag alweer een nieuwe versie maken, met zaken die vooruitgeschoven kunnen worden. Echt motiverend is dat niet altijd. :-)
Ik werk met Omnifocus, en daar heb je een knopje met “+1 dag”, “+1 week”, “+1 maand” voor dat soort dingen.
Ik werk trouwens niet met deadlines maar met startdata, waardoor ik mijn to do’s pas zie verschijnen als ik dat wil. Pas op zaterdag mijn boodschappenlijst voor die ochtend, vol dingen die ik in de week heb opgeschreven toen ik eraan dacht.
Dingen met echte deadlines, zoals columns, krijgen een plaats in mijn agenda. De meeste van mijn to do’s in omnifocus hebben geen deadline of startdatum, maar krijgen die als ik op zondag mijn review doe en beslis wat ik deze week gedaan wil krijgen.
En heb ik deze week tijd over, dan klik ik op mijn contexten als “te bellen” of “te mailen” waar geen deadline aan hangt, om te kijken wat ik kan doen in het half uur dat ik over heb. :)
Ik heb zo’n boek niet nodig. Oei, wat klinkt dat arrogant. En toch: mijn probleem is dat ik vrijwel moeiteloos alles rond krijg en me mateloos stoor aan de dingen die ik omwille van andere factoren niet rond krijg. Factoren die ik niet in de hand heb. Ik moet leren omgaan met (een lichte mate van) chaos, want die is eigenlijk onvermijdelijk. Ik vind dat aartsmoeilijk. Zou er een boek bestaan ‘Getting things not done?’
Dank u ! Dank u ! Ik volg nog maar net je website en zo’n gouden tip net voor het slapen gaan ! Vannacht wellicht de laatste keer dat ik nog uren lig te woelen omdat ik het gevoel heb dat ik niet alles ‘onder controle heb’. Morgen, wat zeg ik, straks -meteen na deze post- bestel ik dat boek bij Bol.com en dan begin ik er ook aan. Can’t wait…
Lilith, ik haal ontzettend veel inspiratie en energie uit je blogs, alvast bedankt daarvoor.
Je vermeldt regelmatig omnifocus, kan ik die gebruiken voor het GTD systeem? Heb nu Wunderlist maar vind die niet compleet genoeg, alhoewel heel makkelijk in gebruik. (Wel duur, maandelijks bijna 5 €)
Heb je het over omnifocus 2 voor iPad ?
En nog eens wreed bedankt voor al je informatie!
Te snel gelezen, uiteraard is Omnifocus dé tool voor GTD. Alleen uitrekenen welke versie die synchroniseert met Mac en iPhone betaalbaar is…..
Wat een handige blogpost, ik kijk uit naar het praktische gedeelte!
Ik ben ook heel erg aan de lijstjes, maar momenteel heb ik overal wat: sommige dingen in een to-do-list-app, sommige dingen in mijn kalender, sommige dingen in mijn mailbox, … en van al die verschillende to do’s krijg ik ook weer stress. Al een tijdje ben ik op zoek naar één centraal systeem, tijd voor dit boek dus!
Bij mij heeft GTD ook rust in mijn hoofd en een hogere productiviteit gebracht. Ik werk wel nog lekker ouderwets; met allemaal kleine papiertjes die ik in een schoendoos gooi en verscheur wanneer ik gedaan heb. Afgelopen kerstperiode heb ik voor het eerst in mijn leven zelfs de kerstkaarten op tijd de deur uit gekregen dankzij GTD, go figure! :)
Ik had blijkbaar ook al op mijn eentje uitgewerkt dat alles maar dan ook alles opschrijven wat me anders om 3u ’s nachts een hoofd geeft dat op springen staat werkt om me rustiger te maken. Meestal gebeurt dat als ik in een beetje hypermodus ben en het vree zie zitten om weer eens dingen te veranderen en echt aan te pakken, maar dat is meestal mijn probleem, the getting it done part… Ik had ook al begrepen dat ik concrete doelen moet vooropstellen en opdelen in kleine taken (allemaal op mijn eentje gevonden – flink hé :p ) maar dan heb ik 2 dagen, misschien een week als het echt goed gaat de moed om zo te werken en dan neemt de luiheid (denk ik toch) weer de bovenhand en is het terug naar af en zo gaat dat iedere keer weer. Het is dus vooral het eraan beginnen en volhouden deel dat bij mij in de mist gaat, dus misschien kan het boek me de motivatie geven om verder te doen, bedankt voor de tip!
Die mailbox opruimen is een goed idee. Onmiddelijk antwoorden op een mail is het beste wat je kan doen. Ik laat het soms eens liggen en ja dan vergeet ik het en wordt het allemaal chaos.
Wat zou ik graag zo gestructureerd zijn als jij.
Groetjes Julie
Ik heb door je blog het boek net uitgelezen. Enorm inspirerend! Ik ga het binnenkort uitproberen. Leuk al wat te lezen hoe je het concreet doet. Die blogpost waar je naar verwijst, lijkt me super. Bedankt voor de inspiratie. Die beloofde rust in je hoofd klinkt geweldig. Ik kijk ernaar uit :-)