Ooit ga ik een boek schrijven over mijn jongste kind dat de ene seconde een lieflijke prinses en de andere een woedende ninja kan zijn.

Dat kind dat ongelooflijk goed is in kwebbelen en genieten, dat meisje dat je even blij kunt maken met een stukje chocolade als met een avondwandeling waarop ze als opdracht krijgt om de brievenbussen van alle huizen die we tegenkomen te zoeken. Dat kind met haar veel te grote woorden en manieren. Dat zot kraam dat zeven zinnen op tien begint met “maar eigenlijk”, en de andere drie met “stel je voor”. Dat springertje dat Youri, mij en haar broer soms zin geeft om tien handdoeken in de ring te droppen, maar ons drie seconden later ook naar elkaar doet kijken met een verliefde blik van “wtf, heb je dat nu weer gehoord?!”.

Deze zinnen sprak ze uit en vergat ik niet te noteren in mijn bullet journal: (of werden mij doorgespeeld door Dexter met een ‘mama, deze moet jij echt in je boekje schrijven!’)

• “Die boter voelt zo heerlijk gezellig“.
• “Mag je likken aan je eigen tong?“.
• “Waarom ben jij eigenlijk zo aan het wiebelen met die fles?“. Ze bedoelde schudden.
• “Ik vind de vloer het allerleukste speelgoed.” Dat ik haar daar eens aan ga herinneren als ze weer weent dat iedereen veel meer speelgoed heeft dan zij en dat is niet eerlijk.
• “Ik hou eigenlijk echt niet van oude mensen, want die gaan te makkelijk dood“.
• “Wij hebben kolens voor op de barbecue hoor!“. Heel lang moeten zoeken achter kolens, namelijk.
• “Die bloemen ruiken hier zo lekker dat me mond in brand staat!“.
• “Ik heb al iets van plan“. Over de tekening die ze gaat maken om op te sturen naar de opa’s.
• “HEY! JE HEBT ME LATEN VERSCHRIKKEN”. #boos
• “Jongens zijn mijn lievelings“. Hashtag gans haar moeder.
• “Ik ben de sister en jij bent de protter“.
• “Ik ga dan eens naar Londen, maar jij mag niet mee“. “Oke.” “Ik ga dan wel eens Facetimen“.
• “Ze moeten hier echt eens het gras afwaaien.”
• *begint hysterisch te wenen en kan amper nog praten* Ik: “Wat scheelt er Flo?“. “Ik heb iets heel ergs gedaan! IK GA DOODGAAN!“. *hapt naar adem en weent nog hysterischer* Vijf bange minuten en tien keer vragen later bleek dat ze haar kauwgom had ingeslikt. Piehoew zegt.
• “Mama, weet je nog dat Dexter gisteren heeltijd vraagjes aan jullie aan het geven was?“.
• “Mag ik dit citroenzaadje straks bomen?“. In plaats van planten.
• “Dexter heeft kougevat. Als hij nog eens naar buiten gaat moet hij beter een regenhoed aandoen“. Een regenhoed. I die.

Nog meer “Flo spreekt”? Hier vind je ze allemaal.