Dankzij nog een paar extra slapeloze nachten- te wijten aan een erg volhardende blaasontsteking en mijn eigen hersenen- zitten mijn energielevels compleet op een all time low. Ik heb de laatste vijf dagen al makkelijk driehonderd keer gemeld dat ik dringend moet strijken, maar ik strijk niet. Ik zaag alleen maar over strijken. Hetzelfde geldt voor alle andere huishoudelijke taken en geplande vakantieprojectjes: ik zaag over alles dat ik moet doen, en ik ben in een paar dagen tijd veranderd in het soort mens waar ik me anders steendood aan erger. Vaarwel springen in de regen en dansen in de zon, ik ben een vieze kalle en ik ben me ook nog eens heel erg bewust van dat feit. Ik ben me ook heel erg bewust van het feit dat ik nog shitloads aan mails moet inhalen en beantwoorden, als die van u er zou tussen zitten: vreest niet, ik ben begonnen met een cola light-kuur die mij in een paar dagen zo energiek moet maken dat ik ervan explodeer. Ow, en ik zit ook vollen bak aan de cranberry-preparaten, het kan dus gewoon niet stuk!

On a brighter note: 365 days al keer gezien? Elke dag van zelfportretteken trek, een jaar aan een stuk. U en ik weten dat ik dat nog geen maand volhoud, maar misschien kunt u meedoen en mij joinen en kunnen we met de hele vlaamsche blogosfeer van ‘voegt mij keer toe op Flickr’ doen. Mocht u al meedoen dan hoor ik dat graag in de comments. Mijn drie dagen tot op heden zijn hier terug te vinden.

Not too bad voor een zaagpost, vind ik.
En dan nu: strijken! *kijkt veelbetekend*