Fun runs wild

Goeiemiddag allen.

Sinds begin deze maand ben ik vijf dagen per week te bewonderen als attractie-operator (lees: knopjesduwer en kindjestemmer) in Bellewaerde Park, net zoals de vorige twee jaar overigens. De laatste keer dat ik als kind het park heb bezocht moet eind jaren ’80 geweest zijn, maar ik meen me nog te herinneren dat het allemaal geweldig was. Groot is dan ook de cultuurschok wanneer je plots elke dag moet gaan arbeiden in een plaats die grotendeels is opgetrokken uit vage jeugdherinneringen en in primaire kleuren geschilderde gezelligheid.

Ik ben nu immers zelf de Meneer (of bij uitbreiding, le Monsieur). Ik mag graag denken dat de Meneer voor sommige kinderen een soort mythologisch figuur is, een indrukwekkende verschijning in een bijzonder foute groen-en-oranje bermuda-en-polo combinatie die niet enkel gezag heeft over hen, maar ook over hun ouders. De Meneer die met een mysterieuze glimlach het ingangspoortje van de attractie benadert, opgewacht door glinsterende kinderoogjes en nerveus gefluister, een groepje binnenlaat, dan verdwijnt in zijn bedieningscabine en met een simpel handgebaar de attractie in werking zet. De Meneer die, door zoveel routineuze elegantie en zwijgzame behulpzaamheid, het respect wint van iedereen die zijn pad kruist.

De realiteit is jammer genoeg iets minder poÎtisch. De job van een Meneer komt neer op twee dingen: geduwd en geschopt worden door kinderen en ouders alike, en proberen te overleven in een hok van anderhalf vierkante meter waar het ofwel vriest ofwel warm genoeg is om schoenzolen te doen smelten.

Nog mooier wordt het wanneer ouders je aanwezigheid proberen te gebruiken als drukkingsmiddel. Genre “Willem, kom daaraf, de Meneer zegt dat het moet”, gevolgd door een vette knipoog in mijn richting en complete onverschilligheid van mijn kant. De Fransen doen er vaak nog een schepje bovenop. “Guillaume ! Le Monsieur va se facher !”, waarbij ik dan word verondersteld me boos te maken op een vijfjarig kind om een reden die ik meestal zelf niet ken. Gelukkig ben ik gezegend met een bijzonder boosaardig oog, wat volstaat om de meeste kleuters twee keer te doen nadenken. Pogingen om collega’s deze skill aan te leren hebben tot nog toe weinig vruchten afgeworpen.

michel.jpg

Blijven proberen, Michel!

Emoties faken. Ik kan het niet. Nu niet, vroeger niet, nooit niet. Het idee alleen dat ik mijn gezicht in een lach moet plooien, of mijn stem verheffen zonder dat het oprecht is. Laat staan bulderlachen om de zoveelste bezoeker die voor de honderdduizendste keer dezelfde dwaze grap maakt. Het zal wel een soort sociale handicap zijn, maar dan wel ÈÈn waarop ik bijwijlen een soort vreemde trots over voel. Iemand onder jullie die zich hierin herkent ? Misschien kunnen we wel een zelfhulpgroep oprichten, genre Fight club, elke vrijdagavond samenkomen en gezellig niet om elkaars grappen lachen. Of neen, laat maar.

Ik denk dat ik het hierbij laat voor vandaag – immers, morgen komen Kelly en Youri terug van hun avontuur in het Brugge van het Zuiden. En geen doordeweeks verhaal over vakantiewerk kan op tegen de stortvloed van schitterende foto’s en ditto verhalen die ons allen te wachten staat. AdiÛs, ik vond Blogpop geweldig dit jaar (afsluiter was wat lauwjtes, maar soit) en ik hoop van u hetzelfde.

Reacties

  1. mamie

    goed geschreven lord flathead
    profiteer nu maar verder van je rustdag morgen zijn de kids er weer!

  2. ishku

    Laat staan bulderlachen om de zoveelste bezoeker die voor de honderdduizendste keer dezelfde dwaze grap maakt.

    Iets ‡ la ‘hÈhÈ, jij moet werken..’
    Ofzo? :)

    Welke grap kan je honderdduizend keer horen als je een attractie bedient? :)

  3. Carree, swing maandag of dinsdag eens langs de paardjesmolen niet ver van de olifanten :) Maar wel niet op de paardjes zitten indien je groter bent dan 1m60, of ik zal me verplicht voelen het Oog in te zetten >:|

  4. Trouwens, excuses voor het late uur waarop dit gepost werd, vandaag was iets ingewikkelder dan normaal dankzij een spontane staking van de Lijn.

    /boegeroep

  5. Broere kenny, het gaat toch niet door. Een of andere rij-instructeur heeft mijn plannen gedwarsboomd (n)

  6. CMS

    Hmmm je hebt het “evil eye” duidleijk geÎrfd van je voorgangers die mij ten tijde van mijn wilde Bellewaerde-jaren probeerden te beheksen door me te laten verstijven bij mijn flagrante poging iets te doen wat in het oog viel… :s
    cms I’m not a dumbass by not filling in my email… :(

  7. fatcorne

    IK werkte in bobbejaanland (tot ik mijn been brak)
    damn, soomige mensen zijn iritant, een grote hollandse neger wiens kind te klein is heeft me enkele klappen verkocht omdat ik hem op een vriendelijke manier duidelijk maakte dat “clarence” te klein was.
    Ohja en grapjes zoals “ah de drie zussen zijn op stap “(moeder dochter kleindochter) werken altijd?
    of tegne mensen met oranje t shirtjes met van nistelrooy erop “oh zijn jullie fan van duitsland”
    of mensen met een feyenoord t shirt “sorry, u mag er niet in, als het nu ajax was geweest…
    oh god ik ben zooow fout

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>