Eerst en vooral: excuseer voor het late uur waarop we komen bloggen, het nieuws dat webloggen sinds deze week in de zo vroeg mogelijke morgen moet gebeuren had Venetïe nog niet bereikt. Het is dan ook een eiland.

Laat ik maar meteen beginnen met een paar dingetjes duidelijk te stellen:

* Oke, ik was een ietsiepietsie niet zo op mijn gemak op de luchthaven. Niet omdat ik nog nooit had gevlogen, maar wel omdat ik (net zoals de rest van de wereld) liever veilig op de grond sta dan ergens waar je van hoog kunt vallen. Ik ben niet bang, ik ben een beetje gespannen, that’s all…

* Bij aankomst vertelde de piloot ons dat het twintig graden was. Het is minstens dertig!

* Niks, maar dan ook niks, kan the view beschrijven die je krijgt als je vanaf het vasteland de lagune invaart en voor de eerste keer VenetiÎ uit het glinsterende water ziet rijzen. En de stad blijft elke dag even indrukwekkend. Het jammere is dat het niet te omschrijven valt, en net dat probeer ik nu te doen. Wachten op de foto’s, en dan nog…

* Mijn rood begint te veranderen in bruin, en dan heb ik het niet over mijn haar.

* Een heel gelukkige nationale feestdag, waarde landgenoten :)

* Een welgemeende merci aan de mensen die al op TFTC hebben gepast, een sorry aan hulla voor het storen, en veel succes aan al de rest.

* Tot vrijdag!