Life is like a television game, you’ve got to find attention

roxane.jpg

‘Haha!’ Dat deed ik, luidop, terwijl ik de Flair las. Ook al was ik helemaal alleen thuis en kon ik mijn hilariteit met niemand anders delen. God weet waarom, maar ik las een interview met Roxane. Jeweetwel, dat huppeltrutje dat tijdens de eurovisie-preselecties deed alsof ze kon rocken.

Roxanne: ‘Mijn eerste flat was groot, maar ongezellig, op het Antwerpse Zuid. Het was de periode dat ik bij Spirit zong en ik vond het vreselijk dat mensen me herkenden. De buren bespiedden me van achter hun ramen en in de supermarkt keek iedereen in mijn karretje. Aha! Ze heeft haar regels!’

Als het een geruststelling mag zijn, Roxane, niemand heeft ooit van Spirit gehoord en iedereen is al lang weer vergeten met welk semi-rocksongetje je wanhopig beroemd probeerde te worden. En die buren, die wilden gewoon weten welk weer het buiten was.

Reacties

  1. gelukkig zijn er nog blogs om mij van de buitenwereld op de hoogte te houden :) (weet ik veel wie roxanne is (ik ken roxette) of als marcel vantilt nog altijd leeft (met zijn 12 marcellen) of wat de flair nu weer was (sssst, ik weet het wel, maar probeer het allemaal te vergeten))
    Misschien woont er ook een ‘bv’ in de appartementsblokken recht tegenover ons. Met de meer dan 36 ramen is het niet verwonderlijk dat men ook hier af toe eens binnenkijkt (we zitten al te vaak aan het raam)

  2. Gelukkig belt ze niet meer elke dag met Wim Oosterlinck, want zelfs dat werd vervelend op den duur. Zelfs het korte rokje dat ze droeg *zegt ze groen van jaloezie* moest echt niet op StuBruPuntUit! nË!

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>