Op het randje van tabloidjournalistiek en paparazzipraktijken. Soms veel te gemakkelijk, soms veel te persoonlijk. Ongelofelijk subjectief. Sloganeske taal en bij momenten clichÈmatige montage.
En toch vond ik Fahrenheit 9/11 ÈÈn van de betere documentaire/films die ik de laatste jaren zag. Ik was op geen enkel moment zo onder de indruk als bij Bowling For Columbine (die iedereen moet gezien hebben) maar mijn respect voor Michael Moore is er niet om geminderd. Ik ben een fan.
oeps… straks ben ik de enige blogmens die de film nog niet gezien heeft