Category Archives: Nice-o

Het slotevent van #boostyourpositivity in Bar Bidon, Gent

barbidon barbidon1 barbidon2 barbidon3 barbidon4

Een zondagmorgen met een fantastische brunch op een toplocatie en zoveel zon dat het leek alsof de mensen van Danone iemand kennen die zo’n dingen kan regelen, zo was het dus echt helemaal niet moeilijk om onze positivity nog eens te boosten. Oon en ik hadden heel erg uitgekeken naar het slotevenement van onze actie, en dat bleek zo terecht.

barbidon5 barbidon6 barbidon7 barbidon8 barbidon9Het allerfijnste waren alle ontmoetingen met mensen die ik soms al jaren niet meer had gezien, mensen die ik alleen van op internet kende en mensen die ik nog niet kende, maar ondertussen wel. Het was soms wat veel en ik hoop dat ik tegen iedereen goeiendag heb gezegd en al, maar ik ben naar huis gegaan met een hoop visitekaartjes in mijn tas en een brede glimlach op mijn gezicht, en een gedachte in mijn hoofd: een mens moet dat al eens meer doen. Al die lachende gezichten hebben mij serieus deugd gedaan, en ik denk dat ik niet alleen was met die gedachte. Hashtag geweldig leutige zondag.

Bedankt aan iedereen die erbij was, aan iedereen die deelnam aan de actie, en aan Danone en Walkie Talkie voor de fijne samenwerking en organisatie.

lilith viert acht dagen kerstmis

8 days of xmas

Voelen jullie de jingle bells en toastjes met garnalen al dichterbij komen? Ik anders wel! En om dat te vieren gaan we hier volgende week helemaal loos op Tales from the Crib. Acht dagen lang, om precies te zijn. Acht dagen waarop hier elke dag een prijs kan gewonnen worden. I know, right? I know!

We beginnen ermee op dinsdag 17 december, en we gaan gewoon door tot en met kerstavond, acht dagen lang. Verwacht je aan kinderkleertjes, fijne verwendingen voor jezelf, juwelen, pakketjes, bons, en nog vanalles, allemaal afkomstig van bij mijn geweldig fijne sponsors.

Concreet stel ik elke dag een eindejaarsvraag, en kan iedereen deelnemen door te antwoorden in de comments. De volgende dag maak ik de winnaar bekend op mijn Facebookpagina. Niet gewonnen? Dezelfde dag is er een nieuwe post, met nieuwe kansen! Hoera!

Om maar te zeggen: de kerstperiode wordt hier behoorlijk interessant. Ik zou eens afkomen als ik u was.

lilith is een facebookpagina

facebookfan.jpgHet begon met een tftc-fanpagina die aangemaakt was door iemand anders, wat ik een beetje genant vond destijds, zodat ik er eigenlijk geen aandacht aan besteedde en deze blog op een jaar tijd een fan of dertig wist te vergaren in een uithoekje van Facebook, in doodse stilte.

En toen herontdekte ik de fanpage en besliste ik dat facebookfanpages retecool zijn. En dat ze ook nog eens de ideale manier zijn om toch vriendjes te worden met alle mensen die mij ooit hebben toegevoegd, en die ik daarna heb afgewezen omdat ik hen niet ken en bang ben dat ik me dat anders ooit ga beklagen, en ook omdat ik niet over de 190 vriendjes durf te gaan.

Zodoende nam ik het beheer van de fanpagina op strakke wijze over. En nu zijn jullie ineens al met 170 op die retecoole fanpagina. En vind ik dat ik er wel eens iets leutigs mee mag beginnen doen. Als daar zijn: foto’s posten die hier niet te zien zijn. Af en toe eens een nieuwtje dat deze blog niet heeft gehaald, misschien. Vraaggesprekken en workshops rond educatieve thema’s. Kan allemaal! Andere suggesties zijn welkom. Ten zeerste.

Vanaf vandaag open ik het geheel in elk geval feestelijk met de restart van project 365, exclusief op de fanpage. Yeah, hastn, yeah!

(op de link staan maar enkele van mijn 365 foto’s uit 2007, wegens dat ik te gierig ben om mijn Flickrabonnement te vernieuwen. Maar ze bestaan, echt.)

Duuuus! Fan worden! Het gaat rocken, ik voel het.

De mediawatcher

mediawatcher.jpgMijn leaf en ik, wij moeten zowat de allergrootste Man Bijt Hond adepten van de Lage Landen zijn.

Compleet met stukjes quoten in bed en huilend van het lachen over de grond rollen als één van ons nog eens een klassieker oprakelt op Youtube.

Ja, zo zijn wij wel.

In onze lijst van all time favorites is er een paar weken geleden een nieuw filmpje opgedoken. Dat van de medewerker van het Rode Kruis die geweldig hard op de mediawatcher uit In De Gloria lijkt.

Om het met de woorden van mijn leaf te zeggen: “dit is een filmpje waar alles in zit”. En gelijk heeft hij.

gedichtendag 2009

moeyaert2009.jpgNa gedichtendag 2008.
Gedichtendag 2007.
En in 2006.
Ja, zelfs in 2005.

Het gedicht waarmee ik u graag 2009 in stuur:

Eeuwigheid

Er zijn plekken
waar ik zonder glimlach
niet meer langs kan.
Ooit is daar een grap
verteld, een kus geroofd,
iets voor het eerst gedacht.
Ter hoogte van mijn oor,
bijvoorbeeld,
heb jij me op een nacht
beloofd dat eeuwigheid
een leugen is, maar dat het
daarom tussen ons niet
minder lang gaat duren.
Meer woorden waren er
niet nodig – een mond
spreekt van zichzelf al mooi
en huid heeft een geheugen.
Jij blijft mijn hals, mijn navel,
mijn holte van mijn knie
voor altijd bij.
Zonder glimlach kan ik
aan geen plek voorbij.

= Bart Moeyaert

Broer blogt

drunkpuppyEventjes dan, maar hij doet dat zo goed dat ik stiekem hoop dat hij na deze week gewoon verder blogt.

Reden van al dat geblog? Het feit dat onzen jongsten met drie andere nerdies in de finale van de Microsoft Imagine Cup zit voor het ontwerpen van videogames. Lees: dat hij vijf dagen op kosten van Bill Gates champagne mag drinken en zotte dingen mag doen in Parijs.

Maar ik ben trots man, kweetnie hoe trots.
De volgende vijf dagen zijn hun wilde avonturen hier te volgen, en daarna weten we of ze gezellig 25,000 dollar in hun zakken mogen steken. Ik doe alvast van “Go Drunk Puppy Go!” en “ziegezagge ziegezagge hey hey hey!”.

Ga keer goeiendag zeggen, anders.
Het is een toffen.

Update: geweldig nieuws uit Parijs, this morning. Ze zitten bij de laatste drie. (l) Yay!

inspiratie

randypausch.jpgEen tijdje geleden stuurde mijn broer, de welbekende televisiester *winkwink*, mij een video met de boodschap dat ik moest kijken, wegens geweldig inspirerend.

En ik keek.
En ik was geweldig geïnspireerd.
Zo geweldig dat ik Youri dwong om heel de video op zijn iPhone te zetten, om te bekijken als hij ergens moest wachten.
En ook hij was geïnspireerd.

Door Randy Pausch dus, de prof die terminaal ziek is en het in zijn laatste lecture heeft over het belang van je kinderdromen nastreven.

Randy Pausch kreeg nog drie tot zes maanden te leven, en zit nu in zijn negende maand. Vandaag kreeg ik de speech onder ogen die hij twee weken geleden gaf aan de school waar hij les gaf. En ik zou hem opnieuw aan iedereen willen tonen. Wat ik dan ook een beetje doe, op kleine schaal.

Randy Pausch is geweldig.

kom op het Bedrijf werken, y’all!

jeroenflair.jpgOmdat ik natuurlijk niet kan weigeren als de enige mannelijke redacteur van Flair mij iets vraagt. (zie foto)
En omdat het Bedrijf natuurlijk gewoon nog steeds geweldig is, met ’s morgens nog immer karren vol fruitsla en chocoladekoeken en ’s middags soepkes en salad bar.
En omdat ik zelf eigenlijk feitelijk een beetje tijd te kort heb om zelfs iets te schrijven op mijn blogue, omdat het natuurlijk ook drukdrukdruk is in datzelfde Bedrijf.

Wie is Sanoma ?
Met veel liefde en vakmanschap maken we bij Sanoma magazines als Flair, Humo, Story, Libelle, Milo, Feeling en nog een pak andere veel gelezen titels.
Dat is leuk werk. Want het is een hele uitdaging om duizenden lezers te boeien, entertainen en juist te informeren. Maar het is ook “serious business”. Want de deadline ligt elke week op de loer.

Wie zoeken we ?
Laatstejaars die dromen van een job in de magazinewereld. Denk jij dat je boeiende artikels en ophefmakende reportages in je pen hebt zitten ? Of ben je gepassioneerd door vormgeving en fotografie en heb je een perfect beeld van hoe een magazine er moet uit zien ? Schrijf je dan snel in op www.sanomajobcastingday.be . De plaatsen zijn beperkt.

Wat is het precies ?
Op onze Job Casting Day maak je kennis met ons bedrijf, onze mensen en onze manier van werken. En tijdens boeiende workshops kan je leren van ervaren rotten in het magazinevak. Als kers op de taart doe je mee aan een strenge maar leuke afvalrace. Aan de finish ligt een boeiende job op je te wachten.

Wanneer is het ?
De Job Casting Day is op donderdag 24 april. De eerste selectieronde start al om 09u.30. En de laatste workshop eindigt om 18u.30.

Waar is het ?
Je komt naar de hoofdzetel van Sanoma Magazines Belgium op de Telecomlaan in Diegem. Klik hier voor een routebeschrijving.

Hoe schrijf je in ?
Inschrijven doe je ten laatste op 14 april om 16u.00.

Je moet geen babe zijn om in een magazine te staan.

Al helpt dat natuurlijk wel als je de cover wil halen. Maar dan heb je niks te zoeken op onze Job Casting Day. Wel als je een laatstejaars bent met genoeg talent en goesting om week na week de binnenkant van onze veel gelezen magazines te schrijven en vorm te geven. Op onze Job Casting Day kan je naar workshops om te leren van de meesters in het magazinevak. Maar er is meer. Wie de bikkelharde selecties van die dag overleeft, maakt kans op een job bij Sanoma. Schrijf je in op www.sanomajobcastingday.be

Je moet niet slim zijn om op de cover van een magazine te staan.

Maar als je week na week onze duizenden lezers wil boeien, entertainen én juist informeren, dan kan je maar beter een goed stel hersens hebben. En die heb je ook nodig om de bikkelharde selecties te overleven op onze Job Casting Day. Want alleen dan maak je kans op een job bij Sanoma en kan je straks zelf onze veelgelezen magazines schrijven en vorm geven.
Maar ook als je naast de job grijpt is onze Job Casting Day de moeite waard.
Zo kan je naar workshops om te leren van de meesters in het magazinevak.
Schrijf je snel in op www.sanomajobcastingday.be want de plaatsen zijn beperkt.

Doen, hastn, doen!
En haast u misschien een beetje, want u moest blijkbaar gisteren al ingeschreven zijn. Zeg dat het mijn schuld is. (op de site staat trouwens als deadline 17 april om 16 uur. Steek het daarop, waar.) En als u aangenomen wordt mag u mij natuurlijk eens trakteren op een koffiekoek van Janine van de kantine. Geen dank!

de verborgen geschiedenis

602346.jpgTuurlijk kom ik hier jaren te laat mee. De kans dat de rest van de wereld nu keihard ‘OUD NIEUWS!’ roept is zelfs redelijk groot, want ‘De verborgen geschiedenis’ van Donna Tartt moest je vijf jaar geleden al gelezen hebben, wilde je enigzins literair cool zijn. Maar u weet hoe dat gaat, hé. Ik las andere dingen, of ik las zelfs hele periodes helemaal niet.

Soms las ik zodanig lang niet dat ik zelfs een beetje bang werd van dikke boeken. Door die angst las ik nog veel langer niets, omdat ik ervan uit ging dat ik toch weer zou blijven steken op bladzijde 95 en zou vergeten verder te lezen.

Awel, dat zal mij nu eens niet overkomen bij deze Verborgen Geschiedenis, zie. Omdat ik helemaal niet kan stoppen met lezen. Omdat ik gisteren speciaal vroeg in mijn bed ben gekropen om op mijn gemak te kunnen verderlezen. Omdat het niet snel genoeg avond kan zijn, zodat ik weer verder kan doen aan de 621 pagina’s die veel te snel worden omgeslagen. Lang geleden dat ik dat nog eens had met een boek, eigenlijk.

Hoewel, met deze had ik het ook, in dezelfde periode vorig jaar. Misschien is dit gewoon wel de beste tijd van het jaar om te lezen. En misschien kan ik wel nog wat tips gebruiken voor als De Verborgen Geschiedenis uit is, want dat zou wel eens erg snel het geval kunnen zijn. (EN GEEN SPOILERS, HE HASTEN! KZWEERTU)

365

1540768485_3732a6cfa2_m.jpgIk heb even getwijfeld voor ik mezelf opgaf voor het 365days project op Flickr. Ik ken mezelf namelijk, ik ben iemand die erg graag met iets begint maar meestal heel snel ook weer dingen beu wordt. Dat bleek ook toen ik mijn plan om de volgende 365 dagen een zelfportret van mezelf online te posten tegen Youri uit de doeken deed. Zijn ‘jaja’-glimlachje sprak zwaar boekdelen.

En jep, ik was er zelf ook een beetje bang voor, dat het iets lastigs zou zijn waar je elke dag aan moest denken, en dan nog zo lang! Een heel jaar!
Maar jongens, ik zit vandaag aan dag 89 en ik vind het nog steeds fantastisch.
Omdat ik op deze manier elke dag mijn camera bovenhaal, bijvoorbeeld, en zo superveel foto’s heb om te scrapbooken. Ik had mijn camera de laatste maanden ook nogal verwaarloosd, vond ik, en nu vind ik het plots weer leuk om te fotograferen. De gedachte aan een jaar aan foto’s lijkt mij om de één of andere reden ook fijn, qua overzicht, en misschien doe ik daar in de toekomst ook wel eens iets creatiefs mee.

Maar het allerleukste vind ik toch dat andere mensen ook gewoon leuk meedoen.
Dat de 365days pool op Flickr zo’n zotte plek is vol enthousiaste mensen die elke dag weer iets nieuws uitvinden. Die meedoen aan zotte challenges, thema’s bedenken voor zichzelf en zo bijvoorbeeld een week foto’s nemen van huishoudelijke klusjes in een tutu, of van zichzelf verkleed als piraat op talk like a pirate day.

Ik ga nooit meer kunnen stoppen, denk ik.