Tuurlijk kom ik hier jaren te laat mee. De kans dat de rest van de wereld nu keihard ‘OUD NIEUWS!’ roept is zelfs redelijk groot, want ‘De verborgen geschiedenis’ van Donna Tartt moest je vijf jaar geleden al gelezen hebben, wilde je enigzins literair cool zijn. Maar u weet hoe dat gaat, hé. Ik las andere dingen, of ik las zelfs hele periodes helemaal niet.
Soms las ik zodanig lang niet dat ik zelfs een beetje bang werd van dikke boeken. Door die angst las ik nog veel langer niets, omdat ik ervan uit ging dat ik toch weer zou blijven steken op bladzijde 95 en zou vergeten verder te lezen.
Awel, dat zal mij nu eens niet overkomen bij deze Verborgen Geschiedenis, zie. Omdat ik helemaal niet kan stoppen met lezen. Omdat ik gisteren speciaal vroeg in mijn bed ben gekropen om op mijn gemak te kunnen verderlezen. Omdat het niet snel genoeg avond kan zijn, zodat ik weer verder kan doen aan de 621 pagina’s die veel te snel worden omgeslagen. Lang geleden dat ik dat nog eens had met een boek, eigenlijk.
Hoewel, met deze had ik het ook, in dezelfde periode vorig jaar. Misschien is dit gewoon wel de beste tijd van het jaar om te lezen. En misschien kan ik wel nog wat tips gebruiken voor als De Verborgen Geschiedenis uit is, want dat zou wel eens erg snel het geval kunnen zijn. (EN GEEN SPOILERS, HE HASTEN! KZWEERTU)
Ja, dat had ik ook. Dagen met mijn vingers tussen de bladzijden gelopen. In de tram, op mijn werk als kok tussen de gangen door zittend onder de werkbank. Dat is zo gaaf. ‘k Heb dat daarna alleen met Harry Potter gehad. ;) Nee, da’s niet helemaal waar, maar moet wel even hard nadenken met welk boek (behalve inderdaad TW’s JS) ik dat ook nog had. Ik kom erop terug!
“Extreem luid en ongelooflijk dichtbij” van Jonathan Safran Foer. 375 pagina’s lang was ik helemaal in de ban van dit boek. En toen het uit was, wilde ik er meteen opnieuw aan beginnen. Zo mooi dat het was.
@caro: die heb ik net uit! Ik heb hem in het Engels gelezen en ik heb ook heel erg genoten. Inderdaad een aanrader.
@zezunja: ik ben blijven steken bij Harry Potter 3, en hoe leuk ik de eerste drie ook vond, ik raak er maar niet terug in. Ik kan de keren niet meer tellen dat ik aan de vierde ben begonnen en niet eens aan pagina 95 kwam. Ooit zal het me wel lukken om af te maken waaraan ik begonnen ben. Of dat hoop ik toch. :)
Ik weet een boek dat je niet zal kunnen wegleggen zodat Youri niet zal kunnen slapen omdat het (lees)licht de hele nacht brandt!! ‘Possession’ van AS Byatt. Prachtig boek (gruwelijk slecht verfilmd, wel). Really, dat leg je nooit ofte nooit weg. (sorry Youri bij voorbaat voor de slapeloze nachten)
De engelenmaker van Stefan Brijs, hoewel daar in het midden een ik-geef-het-op-stukje zit. Da’s zo eentje die je met een bizar gevoel achterlaat. Net als Calamiteitenleer voor gevorderden van Marisha Pesl. Al moet je je daar wel door het begin heen worstelen.
De tweede van Donna Tartt ligt al jaren in mijn kast, amper een paar pagina’s ver geraakt. Hij schijnt niet zo goed te zijn (en dàt hadden ze natuurlijk niet mogen zeggen…)
Nicci French vind ik meestal ook best Spannend, en HP zijn er all zeven doorgegaan
ook al deed ik over de laatste wel 2 maanden wegens tijdsgebrek. Maar ben ook terug begonnen met lezen, zelfs gisterenavond in een lekker warm badje met een boek
The Corrections van Jonathan Franzen.
Donna Tartt ook met veel plezier gelezen, ondertussen ook alweer 9 jaar geleden ;-) De opvolger staat helaas nog altijd ongelezen in de kast; misschien moet ik daar ook maar eens aan beginnen ;-)
Fijne tip bij de recentere publicaties is De Bastaard van Istanbul, van Elif Shafak: verrassend!
En qua ‘all time classics’: De Kapellekensbaan van Boon is echt wel de moeite waard, net als De Ondraaglijke Lichtheid van het Bestaan van Kundera. Al gelezen?
De verborgen geschiedenis was eentje waarvan ik spijt had dat het uit was. Net zoals:
Schaduw van de Wind
Het leven van Pi
Lelieblank, Schaarlakenrood
en nu het Dertiende Verhaal, geen 600 weliswaar, maar er zijn er nog te weinig over en toch kan ik niet stoppen met lezen.
ik ben op dit moment “extreem luid en ongelooflij dichtbij” aan het lezen. mooi boek inderdaad… 2 aanraders vind ik “I.M” van Connie Palmen, een autobiografisch boek over de relatie tussen connie en ischa meijer en “de vriendschap” van connie palmen. IM is supermooi.
Ik heb onlangs ‘Duizend schitterende zonnen’ van Khaled Hosseini gelezen … een boeiend en aangrijpend boek, wat mij betreft een aanrader!
Oh boy, ik heb dat boek meer dan tien jaar geleden gelezen. Waar is de tijd? :-( “De kleine vriend” heb ik ook gelezen. Heel ander boek. Ik kan me goed voorstellen dat veel mensen dat boek niet uitlezen wegens het trage vorderen van het verhaal en het ontbreken van een echte ontknoping.
Middlesex, van Jeffrey Euginides!!! Beste boek dat ik heb gelezen sinds… jawel, de verborgen geschiedenis (dat ik inderdaad 5 jaar geleden al las…)!
Voor mij was ‘De ontdekking van de hemel’ van Mulisch het tweede boek na ‘De verborgen geschiedenis’ dat ik voor werkelijk niets kon neerleggen..
Blijkbaar leest vooral de vrouwelijke helft van de wereldbevolking / van je lezerspubliek. Ik ben halfweg Joe Speedboot. Leest lekker weg. Maar niet zo vlot als Los van Tom Naegels of De helaasheid der dingen van Dimitri Verhulst.
White Teeth – Zadie Smith
Girlfriend in a coma – Douglas Coupland
Hi Fidelity – Nick Hornby
Harry Potter…absoluut. Vooral de laatste kon ik niet neerleggen. Wilde ik ‘een beetje lezen’ voor het slapengaan en lag ik uren later nog steeds te bladeren.
@achiel – Girlfriend in a coma is wel boeiend, maar het einde is er over. Ik vond Microserfs erg goed, wellicht omdat ik zelf in IT zit.
De kleine vriend van Donna vond ik ook echt goed: zo’n vakmanschap in de taal! Super sfeerscheppingen en de sfeer van die jaren stillekes in een achtergebleven regio in Amerika.
John Banvilles Mephisto vond ik ook super qua taal; zoveel meer dan gewoon een vertelling van een verhaal, maar echt veel diepere lagen in taal en sfeer. weet wel niet of dit vertaald is in NL.
Van voornaamvergeten MacDonald “A crow’s Tale” (de kraaien zullen het zeggen als ik me niet vergis) begint een beetje vrolijk en happy net als jou Vlaams Filmpje van paar dagen geleden, maar meandert al snel naar intriges en verval.
Kafka on the Shore van Murakami: waaw! wel minder vlot lezend, iets gemaakter, maar wel zo cool van thema’s en insteek. Met echte gruwel en echte zotheid, mannen die met katten spreken, kernexperimenten, zielen uit beestjes halen en watnogallemaal…
natuurlijk alles van Roals Dahl.
En Dr. Seuss natuurlijk (vlot rijm! vrolijk! grappig).
En wat ik zelf wil gaan doen: jeugdboeken herlezen, dat is ook super, vooral omdat je nu nog veel meer extra (opvoedende) lagen ontdekt.
pfff ben ik ff blij dat ik niet de enige ben waarbij die nog ergens in de kast ligt… misschien ooit dat ik er ook aan ga beginnen na jouw enthousiaste verhaal ;p
Zeker niet de opvolger van Tartt lezen, want die is bijlange niet zo goed. “De jongen in de gestreepte pyama” van John Boyne is ook goed, maar een beetje dun.
Ik heb net ‘Het ongrijpbare meisje’ van Mario Vargas Llosa uit en die is toch ook wel van het niet weg te leggen type. Net als ‘Lelieblank, scharlakenrood’, ‘Calamiteitenleer voor gevorderden’, ‘De vliegeraar’ , ‘De schaduw van de wind’,… shall I go on?
– Mijn absoluteallerlievelingsboek(je): ‘Twee ezels’ van Michiel Hendryckx (wel veeels te dun!).
– Verder: ‘Bankvlees’ van Jan Van Loy en ‘Mijn vrijheid’ (biografie) van Ayaan Hirsi Ali.
– En dan ook nog alles van Sue Townsend jeweetwel, die van Adrian Mole (o.a. ‘Adrian Mole, the Cappuccino years’)(hilarisch!), alles van Roald Dahl (bv ‘alle verhalen’:)) en alles van Terry Pratchett (S.F. met een vette knipoog).
misschien de boeken van luc de vos eens lezen, aangezien hij toch niks verkeerd kan doen bij jullie :)
Ik bevestig:
De ontdekking van de hemel: schitterend
Witte tanden: schitterend
De vriendschap :ok
Schaduw van de wind: overroepen
IM: ergerlijk (hoe belangrijk kan je jezelf vinden!)
Was ook volledig weg van Donna Tart, A Secret History staat nu in het Nederlands en het Engels op mijn boekenplank. Ik raad je John Irving, lets pray for Owen Meany, aan
Zeer zeker: rode rozen en tortilla’s van Laura Esquivel! Ik ben nu aanbeland in het midden van extreem luid … en kan niet wachten om verder te doen. Helaas de plicht roept… tzal voor vanavond zijn …
Sylvie, ga akkoord. Twee Ezels is subliem. Al 5 keer herlezen.