Ik heb het echt geprobeerd hoor, om er niet over te beginnen. Ik kan me namelijk wel voorstellen dat er al meer dan genoeg over wordt gezaagd en gekwekt bij de bakker, de kapper en op het werk. Iedereen heeft er vast wel een mening over, en de kans is groot dat die mening er evenveel aan verandert als die van mij, dus zweeg ik. Ik heb gedaan alsof het me niet kan deren, ik heb schouderophalend gezwegen, want het haalt allemaal toch niks uit, ik heb dingen gezegd als ‘Ach, het is nog maar het begin.’ Maar nu, NU(!) moet het er echt wel eventjes uit: wat een gigantische kutzomer zeg!

Ik kijk naar buiten en ik zie zowaar jassen! Op 16 juli! ’s Morgens geraak ik met heel veel moeite uit mijn warme bed, en niks fluitende vogeltjes, niks zonnestraaltjes die door het gordijn naar binnen willen, niks ‘O, ik heb heel de nacht geen oog dichtgedaan van de warmte!‘. Het is een zomer van niks. Een zomer van bedroevende en keiharde statistieken:

*aantal terrasjes gedaan: twee, als ik lang nadenk. EÈntje eind mei, na de zoetemarkt in Kemmel. En eentje tijdens de rally van Ieper, zo goed als bevriezend van de kou. Dat brengt het totaal dus op twee, waaronder geen enkele keer echt bevredigend. Geschat totaal van vorige zomer: 86.

*BBQ’s georganiseerd of bijgewoond: geen enkele.

*Aantal keer overwogen om te BBQen: Even denken.. Wel, geen enkele keer.

*Aantal keer verbrand: ÈÈn keer. Met de gedachte ‘vanaf nu kan ik enkel nog bruinen.’ De eerstvolgende keer dat er zon is ga ik daar heel erg smakelijk om moeten verbranden.

*Aantal bijgewoonde zonsondergangen op het strand: Geen. Vorig jaar: 30. Minimum.

*Aantal keer vuurwerk gezien: ÈÈn keer, in Ieper dan nog wel. Vorig jaar heb ik elke knal op elk vlaams strand gezien.

De zonnecrËme en na-het-zonnetje voor VenetiÎ heb ik moeten opdiepen vanonder een dikke laag stof, en ik zoek me te pletter naar mijn vakantiegevoel van vorig jaar. Straks toch nog maar even kijken in de ‘zomers-zoals-we-ze-vroeger-hadden’-doos.