Nee, jullie willen niet weten waarom ik net nu wakker ben …

Maar omdat mijn lichaam zich toch even wilde rechtzittend wil houden, toch even binnen wippen.

Waarom in Godsnaam die lelijke foto? Jeezes, hoe zie jij er uit, man! Hey, die foto ken ik nog! Man, wat was jij toen in de wind gezet!!!

Jaja, vrienden van me komen ook langs. En die vrienden kennen die foto nog. Ik heb ooit es in een vlaag van nieuwsgierigheid een reis geboekt naar Ibiza. Neen, niet om op de meiden te gaan jagen. Geen Bakvissen en Garnalen voor mij. Neen, ik wilde zon, dat wel. Maar vooral was ik benieuwd naar de marketingmachine van enkele megadancings aldaar.

Op een avond waren mijn vriendin en ik al aardig in de bubbels gaan zitten, toen we naar het vissersdorpje gingen. Veel vissers wonen er vast niet meer: de ene bar naast de andere vol house, dance en trance lawaai.

Opvallend waren de vele groepen van “circusacts”: jongens en meisjes, net twintig, in outfits die hun moeder schaamrood zou geven. Slangen, vuurspuwers, … allemaal spektakel om bezoekers naar de grote discotheken te lokken. Heel wat jonge gasten wilden persÈ met die schaarsgekleede jonge deernen op de foto. “Voor ons moe, die ga denken da’k daar allemaal mee uit gegaan ben.” “Voor op cafÈ bij de Vettige Jos, zijn broek zal afzakken van goesting”. Hilariteit alom bij de collega-fuifbeesten. Ik denk dat ze het vooral als persoonlijke trofee bewaarden in hun portefeuille, als herinnering aan de grote hoeveelheid lef om de vraag te stellen.

Mijn vriendin werd wel twintig keer gevraagd om ook es op de foto te gaan, wat ze pertinent weigerde. Net toen zo’n bakvis afdroop, besloot een vriend van ons es een foto te maken van ons twee. Mijn vriendin deed het met tegenzin, ik moest gewoon doen alsof ik fier was da’k ook nen foto had.

Vandaar onze vreemde blik, vandaar de titel van “Aartslelijke foto”.

Voor alle duidelijkheid. Dit ben ik (de oudste van de twee).