Er staat een grote groep mensen rond het zeehondenbad. We gaan erbij staan, en al snel blijkt waarom: ÈÈn zeehond trekt alle aandacht naar zich toe door veel show te verkopen en totaal onverwacht met zijn zeehondenvin (heet dat trouwens vin, dat bijna-armpje?) keihard op het water te slaan. Af en toe laat hij zich onder water zakken, om dan heel hard bubbels naar boven te blazen. Het publiek is er weg van. Alle ogen blijven volgen wat de zeehond nu weer zal gaan doen, behalve ÈÈn paar: de ogen van het jongentje naast mij. Ik voel hoe hij me blijft aanstaren. Met zijn kleutervingers doet hij teken naar zijn moeder: ‘Rood! Rood!. Zijn moeder duwt zijn vingertje gegeneerd naar beneden. ‘Je mag niet wijzen naar de mensen’, fluistert ze. Hij kijkt haar verbaasd aan. Als ik even naar hem lach straalt hij helemaal: ‘Rood van K3!’ De mensen rond mij doen alsof ze niks hebben gehoord. Grijnzend volgen ze de zeehond.
Whoehahaha.
Super.
Binnenkort op het tv-scherm?
Ha! De vierde K van K3 dus
Supperverhaal! :) love it.