Ik keek naar het leven van drie meisjes. Het waren drie zusjes, en ze zaten in een treinwagon. Het waren helemaal geen gewone meisjes, dat zag je zo, want gewone meisjes komen niet zo vaak op televisie als ze in een treinwagon zitten. Dit waren drie meisjes met een wel heel speciale verdienste: hun papa was ooit een bekende en geprezen doelman geweest.

Zij waren nooit echt iets noemenswaardigs geweest, en het zag er ook niet meteen naar uit dat dat er snel van zou komen, maar daar leken ze zich geen seconde druk over te maken. De drie meisjes deden om het hardst hun best om met hun getater en gegiechel een close-up van de camera te versieren. Ze hadden namelijk alle drie een heel erg drukke periode achter de rug waarbij ze elkaar niet zo veel hadden gezien. Aldus de weemoedige voice-over.

Meisje ÈÈn had het druk-druk-druk gehad met de zoektocht naar een mediageile aanstaande die voor het oog van heel Vlaanderen een ring om haar voetballersdochtervingertje wilde schuiven. Meisje twee had weinig tijd gehad omdat ze zich had laten bezwangeren door een blonde jongen die ook niet vies was van een zwoele blik in de camera op z’n tijd, en meisje drie zal het ook wel heel erg druk hebben gehad met iets. Waarmee was niet meteen duidelijk, maar haar hond had wel net veertien (veertien!) jongen op Brasschaatse bodem neergeplant, en als je weet dat het beest Angie (met de a van ‘alleej joenge’) heet is dat ook wel iets.. druks.

Na zoveel noeste arbeid hadden de drie zusjes wel een verzetje verdiend, en dat werd een tripje naar Londen met de Thalys en de cameraploeg van het huis. Eens in het hotel aangekomen hadden de drie meisjes reuzelol! Terwijl meisje twee zwanger op bed lag te giechelen sprong meisje drie in pyama en zonder Von Dutch-pet (het leek even alsof de Sint zijn mijter had afgenomen) vanboven op meisje ÈÈn, dat ook al op bed lag.

De aanleiding van dit dolle partijtje dat zijn gelijke niet kende was het feit dat de meisjes veel te veel geld hadden betaald voor ne friet en nen amburger in het hotel. Niemand vroeg hoeveel geld dat dan wel was, want meisje ÈÈn en twee wisten het al en de cameraploeg mocht geen vragen stellen, dat stond zo in het contract. Gelukkig verklapte meisje drie na een paar spannende minuten hoeveel het allemaal had gekost, en toen trok meisje ÈÈn de broek af van meisje drie.

Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik vind dat het dringend tijd wordt dat de overleden gewaande evil twin van Sam Gooris zijn opwachting maakt in de show, waarna Carmen wordt ontvoerd door een oliesheik en aan geheugenverlies begint te lijden. Enkel en alleen dan is er nog plaats voor enige vorm van hoop.