Bevreemdend

baxter.jpg

Gisteren was een beetje een rare dag. Naast het feit dat ik niet elke dag onze eettafel met snoepjes versier, op restaurant eet of een lief heb dat vijfentwintig wordt was er nog iets anders. Het was de eerste dag in heel lang dat ik niet met mijn moeder (aka mamie voor de bloglezers) heb gebabbeld. Al van sinds ik de eerste dag op kot zat bel ik namelijk elke dag met mijn moeder. Of zij met mij. Het is een traditie die we ook in ere houden als ik op reis ben in een ver land (al kan het dat we dan- heeel uitzonderlijk- eens een dagje overslaan wegens te hoge telefoonrekeningen) en ook nu ik niet meer thuis woon spenderen we elke avond toch gemiddeld een kwartier met het bespreken van onze dag.

Maar gisteren kon ik haar niet bellen. Gisteren lag mijn moeder ergens in een ziekenhuiskamer, en ook al was het verjaardagsdineetje bij champaarslicht heel leuk, toch vond ik het bevreemdend dat ik het verloop van mijn dag en avond niet met haar kon bespreken. Ook vanmorgen kon ik haar niet bezighouden met een relaas over de overheerlijke griekse schotel die we naar binnen hadden gespeeld, want toen lag ze ergens op een operatietafel, en men had mij gezegd dat ze vandaag waarschijnlijk nog te ziek zou zijn voor bezoek, dus had ik me voorbereid op nog een avond langer wachten.

Mijn hart sprong dan ook eventjes over toen mijn gsm plots begon te rinkelen en ik haar stem hoorde in plaats van de verwachte stem van mijn vader. Ze voelde zich een stuk beter dan verwacht, zo goed zelfs dat ik mocht langskomen als ik wilde. En ja, dat wilde ik wel. Ik ben net op bezoek geweest bij ÈÈn van mijn trouwste bloglezers, en ze stelt het heel goed. Bij wijze van cadeautje had ik het laatste nummer van Clickx meegenomen, zodat ze met eigen ogen kon zien dat Youri en ik erin staan, met foto en al. Eind deze week mag ze naar huis, en dan kan ze dit lezen. Gelukkig heb ik wel het nummer van de telefoon op haar kamer weten te bemachtigen, voor live tales from the crib.

Reacties

  1. superpa

    alvast veel beterschap aan mamie en dat ze vlug terug uw trouwste bloglezer mag zijn.

  2. mamie

    eindelijk terug thuis en vlug de achterstand van het bloglezen ingehaald.
    Bedankt aan iedereen voor de wensen van spoedig herstel, het heeft blijkbaar geholpen.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>