Trappen en micro’s

‘Breedbeeld is de toekomst’ zei ik tegen Youri. Dat had ik van mijn moeder, die het dan weer van de verkoper in de electrozaak had. Ik was er zelf niet zo helemaal zeker van, maar de beamende blik van Youri sprak boekdelen. Ook hij vond breedbeeld de toekomst. Mij kan het eerlijk gezegd niet zo mateloos boeien, welke toekomst televisietoestellen tegemoet gaan, want door de jaren heen ben ik mijn interesse in televisie beetje bij beetje gaan verliezen. Dat heeft twee grote oorzaken: trappen en handmicrofoons. En dan vooral het gebrek daaraan.

Vroeger, toen de televisieprogramma’s zo leuk waren dat je elke avond met pijn in het hart op het uitknopje drukte, stapten presentatoren het decor in via grote, met duizenden lichtjes gedrapeerde trappen. In die tijd werd er meestal meer tijd en geld gestoken in de trap dan in het programmaconcept, en dat gaf niet, want trappen, daar ging het per slot van rekening allemaal om in de jaren tachtig.

Via die trap daalde de god die de presentator in die tijd nog was neer in het wereldje van het televisiepubliek. Via die trap maakte Hij als het ware zijn entrÈe in de huiskamer van jan met de pet. Als Hij goedgezind was deed god heel soms zelfs eens een dansje met het daarvoor ingehuurde showballet. Er werd met armen gezwaaid en met benen gekruist, en toen kwam het moment waarop iedereen had zitten wachten: iemand reikte Hem de microfoon aan. Want via de microfoon kon Hij tot ons spreken, en, nog leuker, bepalen wie Hij tot ons zou laten spreken. De microfoon, dat was het toestel bij uitstek om het woord tot de gewone werkmens te richten, die en masse in de huiskamer samengedromd zat rond de televisie.

Als de presentator het woord tot de microfoon richtte werd het stil. De microfoon was een teken dat wij moesten luisteren en Hij zou spreken. Tijdens interviews moest iedereen zwijgen tot Hij de microfoon naar iemand richtte. Die persoon, en die uitverkoren persoon alleen, kreeg dan het privilege om te praten. Om zijn verhaal te doen, om te zeggen waar hij woonachtig was en hoe lang al, en als het genoeg was geweest dan trok Hij de microfoon gewoon terug.

Het leuke was dat het systeem werkte. Televisie was nog geen warboel waarop iedereen zijn mening kon verkondigen. Je had de microfoon of je had hem niet. Als je babbelde zonder microfoon dan leek het alsof je een vis was die in alle stilte naar adem stond te happen, dus zweeg je maar, en je wachtte. En iedereen zag dat het goed was.

Het ging pas helemaal verkeerd toen de eerste microfoons op ijzeren armen werden geschroefd die tot bij het publiek konden geschoven worden. Plots wilde iedereen de microfoon, en zijn zegje. Grijpgrage handen grepen naar de microfoon, en het duurde niet heel lang voor iemand op het idee kwam om opspeldbare microfoons te maken. ‘Iedereen aan de microfoon!’, moet die onverlaat hebben gedacht. Terwijl iedereen aan de microfoon ging werd de showtrap weggeduwd in een oud stoffig magazijn. Het showtrapbouwen werd niet langer overgedragen van vader op zoon (zie het ongeval in idool 2004) en plots werd enkel nog aandacht besteed aan microfoontjes en oortjes. Het was voorgoed kapot.

Ik zou dan ook met aandrang willen vragen dat de belangrijkste regel van het televisiemaken weer wordt ingevoerd: Hij komt van de trap en Hij heeft de microfoon. Of dat in breed-of smalbeeld is bepaalt Hij, en enkel Hij. Dankuwel.

Reacties

  1. Jenno

    Misschien moeten we vanavond allemaal naar ‘De Laatste Show’ kijken, want volgens Marc Dingeskes is het decor helemaal veranderd. Wie weet mensjes allemaal, wie weet zijn er wel trappen met duizend en ÈÈn lichtjes.

    Kijken dus!

  2. Peter

    Leuk stukje ! Mochten we nog in de jaren tachtig vertoeven, ik zou zeggen dat je een geestige pen hebt…
    Meer van dat !

  3. Ja, Ik mis echt wel de grote shows met veel glimmer en lichtgevende trappen en ECHTE presentators die zo als Walter Capio van Walters Verjaardag show; en dan die leuke goude oude micros nog met da antennetje, Dit op een Zondag avond! Stel voor

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>