Soms zit mijn hoofd zo vol indrukken dat ik ze er gewoon niet meer uitgeschreven krijg. Soms heb ik zoveel stof tot vertellen dat ik gewoon liever even zwijg. Dit is zo’n dag waarop ik ‘goed’ antwoord als iemand me vraagt hoe het is, in de hoop dat dat voldoende is.
Er is de laatste dagen zodanig veel gezegd en geschreven over vrije meningsuiting, dat ik plots heel veel behoefte heb aan geen meningsuiting. Heel eventjes dan. Maar mijn come-back zal zoet zijn. Ik maak het weer helemaal goed. De komende twee dagen gooi ik me namelijk helemaal op het bloggen op verzoek. Jullie roepen iets, en ik blog. Jullie posten een vraag (zo eentje dat al weken rondspookt in jullie hoofden) en ik blog. De commentbox is bij deze open, en als de verzoeken echt te kinky zijn mag er ook altijd gemaild worden.
Geheel de uwe groet ik u in stilte,
lilith
‘k izt met het probleem dat ik nauwelijks de verwachtingen van mijn eigen “fans” kan inlossen, laat staan dat ik kan bedenken waarover een ander moet bloggen en zo mijn al zo schamele ideetejs mss wegkapen…lol
allez mss dit dan toch: your worst nightmare (in het post-halloweentijdperk)
uhm, een fototrip op je werk:k:
Je verste herinnering
En een stukje over de Westhoek/West-vlaanderen
:)
Het bloggen ivm je dagelijkse leven. Denk je bvb, als je in een supermarkt bent en oud vrouwtje een zak chips ziet laten vallen: ‘Dit ga ik bloggen!’ ?