“Dames en heren” zei Jo met de Banjo bij wijze van publieksopwarming. Daarna bleef hij even stil om er zeker van te zijn dat iedereen zich aangesproken voelde. ‘Dames en heren’ zei Jo met de Banjo nog eens. Ik schoof heen en weer in het rode pluche van het Casino Kursaal en snoof de grandeur van het geheel op. ‘We zullen even een paar dingen afspreken, want dit is een tv-show!’ zei Jo met de Banjo streng, alsof we ons moesten schamen dat wij, schorriemorrie van zijn voeten, klootjes-en werkmansvolk van na de vieren, het in ons hoofd hadden gehaald om ons te komen moeien in dit staaltje media-event die zijn naaste niet zou kennen. In de verte zag ik de rug van Martine Tanghe. Ze bleef er kalm onder, onder alles, vond ik. Of dan toch zeker haar rug.
‘Dit is een serene show!’ sprak Jo met de Banjo met een kwade frons, die evengoed een serene frons kon zijn, of een plichtsbewuste. Jo is zo oud aan het worden dat zijn gezichtsuitdrukkingen en rimpels vlekkeloos in elkaar beginnen over te vloeien. Ik keek geschrokken naar Youri. Ik was naar Oostende gekomen voor een beetje entertainment en een goed gevoel na een zware werkweek, niet om de levieten gelezen te worden door een applausmeester. ‘In het begin van de show applaudiseert u NIET’ snauwde Jo. ‘Uw eerste applaus houdt u voor na de oproep van Axelle Red’. De twee meisjes van een jaar of zeventien die naast mij in het rode pluche zaten keken schuldbewust naar het podium. ‘Nog twee minuten!!’ riep iemand. ‘En verzorg uw houding!’ blafte Jo. Ik ging op het puntje van mijn stoel zitten, buik ingetrokken en schouders naar achter. In de zaal kon je een speld horen vallen.
Op het grote scherm zagen we Tom Lenaerts een aankondiging doen die doordrenkt was van de Pax Media, en toen sprongen de tellers in het Kursaal op nul. Bart Piejeters en Koen Wauters kwamen het podium op (dat even daarvoor honderd keer was gemopt door de madammen van Mister Clean) en zongen van ‘Iedereen is van de wereld, de wereld is van ie-der-een!’
Toen het voorbij was durfde niemand in heel de zaal in de handen te klappen. Dit was een serene tv-show. En ik moest plassen.
Axelle Red vertelde een verhaal over de misÈrie in het getroffen gebied, en toen ze daarmee klaar was sprong Jo met de Banjo buiten beeld vanachter de coulissen. Met wilde handgebaren maakte hij ons duidelijk dat we uit ons dak moesten gaan. Ik dook dieper weg in mijn rode zetel. Youri neep in mijn hand. Boven zijn hoofd maakte Jo cirkelende bewegingen, als wilde hij op dat eigenste moment liever helikopter zijn dan publieksopwarmer van Tsunami 1212. Gedurende de rest van de show zou Jo met de regelmaat van de klok draaiende vuistbewegingen maken ( als Koen en Bart Piejeters grapten dat ze hun haar zouden milimetreren eens de kaap van de 38 miljoen overschreden), we-want-more-bewegingen (als premier Verhofstadt moest beloven dat hij bij 40 miljoen hetzelfde zou doen), en ow my god ik hou het niet meer!!!-bewegingen eens de kaap van 38 miljoen euro werkelijk was bereikt.
Tijdens een gesprek met een reporter ter plaatse snelde ik eventjes naar buiten om te gaan plassen (ook al was dat aan het begin van de show expliciet verboden door fuhrer Jo). Een tienjarig meisje dat ook moest plassen liep met me mee. ‘Het is wel lang zitten hÈ’ zei ze. ‘En al dat klappen’ het meisje zuchtte stilletjes. We wasten onze handen in stilte, beiden beseffend dat dingen er echt wel altijd beter uitzien op tv. Toen we terugkwamen zagen we dat Jo met de Banjo ‘w00t w00t!!!!’ riep en bijna uit zijn gerimpeld vel sprong van hilariteit. Koen Wauters en Bart Piejeters hadden waarlijk hun haar afgeschoren.
Fantastisch…
… maar ik zat toch lekker in m’n favoriete bruine kroeg, en ik denk niet dat ik veel miste … wel?
Het viel heel erg op hoor, dat klappen. Ik heb op televisie gekeken en iedereen hier thuis vond het heel raar dat er op sommige momenten gewoon niet geklapt werd, en op andere (overbodige) momenten dan wel :S
u bent gelijk mij…altijd preventieve plas, maar toch iin het begin van de show alweer de druk voelen…maar je zou voor minder zo te lezen…
blij dat ik op de zoveelste receptie zat..ik heb blijkbaar niets gemist, tenzij ik eens wou lachen? oeps sorry, war is mijn sereniteit gebleven…ooit gaven een maat en mij de bijnaam “miss serenity” aan een meisje uit ons jaar..
ik heb gegeven…
ja, daarnet… 5 euro voor uit yoghurtpotjes gerecycleerde stylo’s…van vredeseilanden tvv zuid-amerikaanse boeren…
it felt right…
have a nice weekend!
cms
Wat een hypocriete boel zeg. Er wordt zelfs gezegd wanneer er wel en niÈt geklapt kan worden? Amai amai. Goei doel, allemaal goed en wel. Maar doe eens niet zo voos, mensen. En vooral jij, Jo (met de Banjo)!
Leeft die trouwens nog? :-)
TV shows -opnames zijn niet altijd zo plezant als ze overkomen op TV.
Ik heb er al verschillende meegemaakt en ik heb er nu wat genoeg van.
wat een mooi stukje !
gelukkig
zat ik op een receptie
en natuurlijk
weer
too late again…
frisse wintergroetjes
vhi
De opnames van de pappenheimers zijn dan weer wÈl super … want daar knippen ze alle veel te grove grapjes van Adriaan van den Hoof en Luc De Vos er van tussen uit :-)
Doe me denken aan het nummertje “klapvee!” van de Heideroosjes:
De bejaardenbond uit Klazinaratjetoe
Die kreeg een briefje, ze mochten naar de TV toe
Met een hele bus naar de Vakantieman
Ze maakten er een gezellig dagje van
Iedereen in het nieuw en iedereen blij
Na drie uur rijden kwamen zij aldaar
Ze moesten snel gaan zitten, heel dicht op elkaar
De regisseur riep “en zo meteen bekken dicht”
Niet in de camera loensen en klappen is verplicht
Als ik zwaai met mijn papiertje gaan de handen op elkaar
De bejaardenbond kreeg vlaggetjes waarmee ze zwaaien moesten
Maar tante Mien had astma en begon te hoesten
En tijdens de reclame werd tante Mien uit het publiek gehaald
Oprotten teef, je hebt in jouw gedrag gefaald!
De bejaardenbond moest ook zingen een of ander volkslied
Maar ome jan zonder kunstgebit, die lukte dat niet
De regisseur kende geen pardon, ome Jan die vloog eruit
This is TV man, geen dom dagje uit!
Klapvee, klapt u even mee?
Handen op elkaar, een twee hupsakee
Klapvee, treurnis op tv
Handen op elkaar, een twee hupsakee
Ik word er echt niet goed van, het maakt mij schijtziek
Neem nou die schandaalprogramma’s met dat scheldend publiek
Jan neukte zijn moeder en Kees deed het met de hond
Dat interesseert mij geen fuck dus hou gewoon je mond
Nog erger is die Hansje met zijn Rad van Fortuin
Om nog maar te zwijgen over de pizza’s van Van Duin
Lachen en klappen, een twee op commando
Je hond doet ’t niet beter, apport de baas Fernando!
Klapvee, klapt u even mee?
Handen op elkaar, een twee hupsakee
Klapvee, treurnis op tv
Handen op elkaar, ik doe mooi niet mee!
De bejaardenbond uit Klazinaratjetoe
Was die avond meer dood dan moe
Ome Jan en tante Mien houden het voortaan wel voor gezien
Naar de Vakantieman gaan de oudjes nooit meer toe!
De heideroosjes ruleren dan ook.
Zo, corne hezeft gesproken
waaaaaaaaaaaaaaaaw, dat is geschift man!!!! hoe kan zoiets gebeuren :'( ik haat het!!!!!!!
The ornate ceremonial courtroom at U.S. District Court in Washingotn, D.C. will be the backdrop for Judge Thomas Hogan to hear arguments from the Department of Justice and the House of Representatives, as well as Jefferson’s lawyer, on the search which Hogan condoned.