Hoe belden bouwvakkers vroeger vanop de werf, toen er nog geen gsm’s bestonden? En als het antwoord “niet” is, hoe komt het dan dat ze sinds de gsm constant bellen?
En nu we toch bezig zijn: hoe deden we al de rest van onze dagelijkse bezigheden in godsnaam zonder mobiele telefoon?
Afspreken met iemand.
Verwittigen dat je trein iets later aankomt.
Polsen of de gemaakte afspraak toch wat later kan.
Of is het gewoon zo dat we sinds de komst van de gsm alleen maar onbereikbaarder geworden zijn op vaste nummers?
zoiets, ja.
herinner je nog de telecards? de vele belhokjes te lande?
de lange russische rij wachtenden?
de ruzie toen je veel te laat thuis kwam en niks had laten weten?
Toen waren afspraken gewoon afspraken.
Nu is een afspraak gewoon een optie om misschien samen iets te doen die steeds tot de laatste minuut kan gewijzigd worden.
Ik ga akkoord met Jos de Bosduif!
Sinds de gsm heb ik het gevoel dat mensen alles moeilijker maken door steeds weer te wijzigen of te proberen wijzigen.
Sinds de gsm bellen mensen ook makkelijker naar verantwoordelijken om dingen te vragen ipv zelf initiatief en verantwoordelijkheid te nemen…
Aan de andere kant is het wel makkelijk en handig om je geliefde steeds te kunnen bereiken in geval je wat later bent, er iets gebeurd is…
En soms heb je wel eens die nood om voor niemand thuis te willen zijn…en dan ben je ook onbereikbaar op je gsm.
En in sommige opzichten was het vroeger nog niet zo slecht, want nu kunnen ze u eigenlijk altijd bereiken. :-(
Men is nu gewoon panischer geworden.
Vroeger kon je niet bellen als je in de file stond en dacht men thuis ‘Oh hij zal wel in de file staan en komt wat later.’ Niks aan de hand.
Maar als je nu in de file staat en niets laat weten, denkt men thuis ‘Oh mijn god, hij is betrokken in een kettingbotsing, driemaal overkop gevlogen en tegen een betonnen paal geknald!’
Als je vroeger niets liet weten, had je vertraging volgens de thuisblijvers.
Nu ben je dood.
:)
Damoney, je hebt helemaal gelijk. :/
Zelg volg ik ook Damon… je voelt je bijna constant verplicht om iedere verandering in je schema te verantwoorden naar derden. Ik doe dat niet, tot groot ongenoegen van sommige mensen die al meermaals dachten dat ik dood was of een ongeval had.. terwijl ik gewoon wat later was ;)
Mij bellen ze gewoon niet op :) En als ze bellen, hoor ik het meestal niet. Dus of ik nu een GSM heb of niet, veel verschil maakt het niet uit.
Een GSM is vooral handig als je geen uurwerk wil dragen zodat je je schouders kan ophalen als iemand vraagt hoe laat het is terwijl je het maar al te goed weet :)
Ik kwam altijd een uur te vroeg aan om mijn afspraak niet te missen. Nu kom ik een kwartier te laat (en stuur ik een sms…)
Vroeger belde ik Èlke dinsdag en donderdag vanuit een telefoonhokje naar een vrouwmensch waar ik helemaal op verliefd was. En toen ze een jaar in Frankrijk zat spraken we per brief af wanneer ik zou bellen naar het telefoonkot dat op 50 meter van haar verblijfplaats stond. Stel je dat nu eens voor zeg, per post afspreken met iemand om in de loop van de komende week te bellen … ik heb het gevoel dat ik in de prehistorie geleefd heb … en toch was het allemaal veel morantischer dan sms’kes en mailkes!