Category Archives: Hoe, wat, waar en waarom?

Waarom ik elk jaar een deel van mijn budget investeer in opleidingen

Jullie kennen mij ondertussen goed genoeg om te weten dat ik niet hersenloos met geld smijt. Ik ben niet opgevoed met veel geld, ik ben voorzichtig van nature, en dus heeft het een tijd geduurd voor ik het geld dat ik verdiende durfde investeren in mezelf. Toen ik zelfstandig werd kwam het niet eens bij me op. Ik studeerde journalistiek, en dat leek het dan lang. Ik werkte, deed voort, werkte nog wat. Dacht dat ik wel beter zou worden al doen. Dat was ook voor een deel zo.

Ondertussen ben ik bijna dertien jaar zelfstandig. Ik definieer mezelf niet meer als freelance journalist, omdat ik ondertussen veel meer doe dan enkel reportages maken. Ik maak content in heel wat vormen, boeken, podcasts, online cursussen, en dan ben ik er nog niet eens.

Dat ik dat kan doen heeft te maken met het feit dat ik al een paar jaar geld dat ik verdien investeer in opleiding. Online cursussen en memberships, bijvoorbeeld. Ik heb daar al over verteld in onze podcast, en als ik erop terugkijk dan wou ik dat ik vele jaren eerder had beseft dat ik nog zoveel te leren had.

Ja, ik lees elk jaar veel boeken, maar ik vind dat je een boek niet kunt vergelijken met het leren van een systeem dat je toelaat om je dingen echt eigen te maken. Er is zo’n groot verschil tussen iets weten en iets ook echt doen. Als iemand me kan leren hoe ik iets echt kan implementeren in mijn leven, dan betaal ik daar graag voor. Omdat de opleidingen die ik ondertussen volgde zichzelf al in veelvoud hebben terugbetaald. Ik volg dan ook niet om het even wat, en de investeringen die ik heb gemaakt waren eigenlijk zo goed als altijd de moeite. Ik zit elke week te studeren, tegenwoordig. Over van alles en nog wat. Soms tijdens mijn ochtendroutine, soms ’s avonds of in het weekend. Ik geniet daar belachelijk hard van, ook.

Vandaag hoorde ik mijn geliefde Brooke Castillo daar iets over zeggen in haar geweldige podcast. “Zou je liever een miljoen dollar winnen of verdienen?“, vroeg ze. Waarop ze zei dat het eerste kiezen niet zo slim was, omdat je door dat geld te winnen het proces niet telkens opnieuw kon herhalen. Dat is wat een goede coach doet, hoorde ik ook in deze podcast van De Standaard. En dat doe ik ook in de online cursus Baas over eigen Tijd die ik met Anouck Meier maakte, en die maandag voor de laatste keer dit jaar live gaat.

We geven je geen maand vakantie, ook al weten we door onze test op Werk & Leven dat jullie die wel zouden kunnen gebruiken. We leren jullie wel een systeem aan dat toelaat om de rest van jullie leven jullie dagen in te richten op een manier die jullie dient. En dat is volgens ons nog veel meer waard.

In aflevering 25 van Werk & Leven heb ik het met Anouck over jezelf blijven opleiden als ondernemer, en de vele manieren waarop we met vallen en opstaan leerden hoe je je eigen baas wordt en blijft. We delen onze acht voornaamste lessen uit meer dan tien jaar ondernemerschap.

Mocht je interesse hebben om een deel van ons systeem gratis en voor niks mee te krijgen: we geven maandag om 14 uur een online workshop over themadagen, en het wordt keihard de moeite.

Kun je er niet bij zijn op dat moment? We sturen de herhaling naar de mailbox van iedereen die zich hier geregistreerd heeft. Doen!

Die keer dat lilith 2,8 haalde voor wiskunde

IMG_1500Volgende week heb ik iets te verkopen. Ik ben blij, dat wil zeggen dat mijn cursus af is, en ik ben zenuwachtig, want dat wil zeggen dat ik iets te verkopen heb.

Ik zat zo wat na te denken over mijn USP, mijn unique selling proposition. Waarom ge net van mij zo een online cursus “budgetteren voor beginners” zou kopen en niet van een ander. Waarom ik, die nooit verander? En toen bedacht ik me dat dat exact dezelfde reden is waardoor ik eerst dacht dat ik de laatste mens op aarde was die zo’n cursus met cijfers moest maken: omdat ik ooit 2,8 op tien haalde voor wiskunde. In het vijfde middelbaar, zo blijkt. Niet dat dat zo uitzonderlijk was. Ik was zeer regelmatig gebuisd voor wiskunde. Niet uit malchance, maar omdat ik toen en nu nog steeds “bladiebladiebla” hoor in een gesprek waarin meer dan drie cijfers worden uitgesproken.

Het verklaart mijn glazige blik bij de boekhouder, architect en notaris. Het is de reden dat ik bij de bank op zoek moet naar mijn “jaja, snap ik allemaal perfect”-smoel. Het is daardoor dat ik bijna mijn diploma journalistiek niet heb gehaald (4 op 100 voor economie), wat toen heel erg leek maar waarover ik nu kan zeggen dat nog nooit iemand naar mijn diploma gevraagd heeft.

Ik snap niks van cijfers. Ben er doodsbang voor. Exact daarom ben ik de uitgelezen persoon om u deze cursus voor te schotelen.

Alle vragen die jullie zich stellen heb ik me vast ook gesteld.
Ik heb even hard gedacht dat het programma echt niks voor mij zou zijn.
En vooral: twee weken geleden had ik een onverwachte kost van meer dan duizend euro aan mijn auto, net voor de kerstperiode, en ik heb niet geweend! Omdat ik het kon betalen! Dankzij YNAB. Ge moet weten dat ik ook nogal een bleiter ben.

De cursus gaat ergens midden volgende week live.
Het is met audio, video, teksten en screenshots à volonté. En een Facebookgroep, waarin cursisten alle vragen kunnen stellen die ze willen, en waar ik ook rondhang om er zeker van te zijn dat iedereen ermee weg kan aan het einde van de rit. Het is de bedoeling dat jullie het snappen, en dus doe ik de cursus maar een week open voor mensen die echt gemotiveerd zijn om ermee aan de slag te gaan.

Door de cursus te kopen gaat er niet plots meer geld op uw rekening staan, maar ik garandeer wel dat hij al in de eerste twee maanden zal terugbetaald zijn and then some. Waarschijnlijk zelfs nog sneller.

Morgenmiddag om 12 uur sluit ik de wachtlijst finaal af. Die garandeert een early bird korting, dus ook als ge twijfelt: zet u erop. Daarna kan inschrijven ook nog, maar dan is het volle pot. Wie op de wachtlijst staat, krijgt ook als eerste de kans om in te schrijven.

Kort: 2,8 op tien voor wiskunde, en toch niet geweend toen ik plots duizend euro moest betalen voor een distributieriem en een groot onderhoud terwijl we ze op dit moment echt niet te scheppen hebben. Maar 6,4 op tien voor Nederlands, en toch journalist geworden. En dat in een school waarin ze zelfs geen Aardrijkskunde konden schrijven.

Neen, ik zou echt niet twijfelen als ik u was!

[AMA] De eerste vijf vragen

ama_1

Jullie vragen waren een openbaring. Zeer boeiend om te zien welke deuren ik in de loop der jaren op een kier heb laten staan. Ik ga ze met veel plezier beantwoorden. In een reeks, als het niet geeft, want het waren er behoorlijk veel. Vijf propvolle wordvellen vol. En jullie attention span is vast indrukwekkend, maar nu ook weer niet zo indrukwekkend.

Bij deze: de eerste vijf vragen waar ik zin in had!

 * Welk boek, ooit gelezen, zou je de hele wereld aanraden?

Ik dacht: ik begin eens met een gemakkelijke vraag. Baha. Ik verslind al boeken sinds ik pas kon lezen, dus qua uitdaging kon deze wel tellen. Er was een tijd waarin ik behoorlijk ver weg bleef van de categorie “zelfhulp/persoonlijke ontwikkeling”, omdat ik dacht dat dat een bont allegaartje van zweverig gedoe was. Ondertussen weet ik wel beter. Veel beter, zelfs. Ik heb in de loop der jaren ongelooflijk goede boeken gelezen over het leven en hoe het te tackelen. Tegelijk zou ik hier ook perfect een fictief verhaal kunnen selecteren. Eén boek kiezen is per definitie verliezen. En dus ga ik voor een boek dat mij dit jaar zo ongelooflijk heeft geraakt dat ik het al heel wat mensen in mijn omgeving heb aangeraden, en tot op heden waren de reacties allemaal goed: “I Thought It Was Just Me, but it isn’t” van Brené Brown. Omdat ik er elke dag minstens een keer aan moet terugdenken. Omdat het best wel life altering was, zoals ze dat dan noemen. Omdat ik ondertussen een geweldige fan ben van het werk van Brené Brown. En vooral: omdat het een erg belangrijk boek is, en lang niet enkel voor vrouwen. Doe uzelf een cadeau en lees het. :) Borderline Times van Dirk De Wachter staat trouwens ook in dat lijstje, wat mij betreft.

Welke kledingmaat heb jij ondertussen, na alle diëten etc… En waar koop jij je kleren, want je ziet er altijd zo cool uit?

Eerst en vooral: ik zie er zeker en vast niet altijd cool uit. Ik neem enkel foto’s als ik het gevoel heb dat het meevalt. Niet onbelangrijke nuance, maar wel bedankt voor het compliment! Na mijn maagverkleining ging ik van maat 52 naar maat 42, maar mijn liederlijk leven en zwangerschap hebben ervoor gezorgd dat dat ondertussen, na een jaar of acht, een maat 44 is geworden. Ik kan daar mee leven. Ik koop niet meer zo vaak kleren, omdat ik nog altijd zo weinig mogelijk probeer te shoppen, maar ik heb wel een paar favoriete plekken. Sissy Boy, met een zeer fijn filiaal op de Meir in Antwerpen. COS, meestal ook in Antwerpen. Anthropologie, als ik in Amerika geraak, of in Londen. En van hetzelfde met Banana Republic, J.Crew en GAP. Af en toe koop ik ook eens iets bij Lily, als ik in de buurt ben. En o ja, ook behoorlijk wat basics in de Hema.

Wie zou jij graag eens een toek op zijn bakkes geven?

Haha, extra punten voor “toek”. :) Dit vond ik een van de grappigste dingen aan deze AMA, het besef dat het niet is omdat mensen je blog lezen dat ze weten wie ze lezen. Ik heb immers vriendinnen die zich dood ergeren omdat ik nooit iemand op zijn bakkes zou kunnen toeken, ook al deed ik mijn best. Als er ooit een wereldkampioenschap “jezelf in een ander kunnen verplaatsen” zou zijn, dan doe ik zeker mee voor het podium. Ik kan me behoorlijk opjagen in andere mensen, maar het duurt welgeteld drie minuten voor ik begin van “Maar het moet natuurlijk ook niet gemakkelijk zijn om…“. Ik kan me altijd in iedereen verplaatsen. Tegelijk een van mijn grootste talenten als één van mijn grootste gebreken, denk ik soms. Ik kan zelfs mensen begrijpen die compleet onredelijk tegen mij zijn of doen. “Ik denk dat die gewoon heel angstig is”, zeg ik dan, waarop mijn vrienden “HET IS EEN BITCH, KELLY, KOMAAN!!”. Dus echt toeken? Not gonna happen, vrees ik. Ik ben nog altijd aan het oefenen op langer dan tien minuten kwaad blijven.

Wat eet je het allerliefste?

Spaghetti. Altijd weer spaghetti. Altijd en overal. Zowel ’s nachts als overdag. Zowel koud als warm. Nu eerder veggie dan met grote klompen gehakt, maar als ik op locatie ben dan doe ik wel nog eens van klompen gehakt. What can I say? Als ik kan kiezen tussen spaghetti en iets anders dan spaghetti, dan kies ik spaghetti.

Ben jij ook zo verslaafd aan blogs lezen? Wanneer doe je dat dan?

Ooit wel, maar die tijd is voorbij. Voornamelijk omdat ik er geen tijd meer voor heb. Ik volg nog enkele blogs, maar ik probeer die hoeveelheid echt zo hard mogelijk te beperken. Nationaal en internationaal samen volg ik er volgens Bloglovin‘ achtenzestig, maar dat is zever: ik scroll elke dag eens snel, en lees misschien vijf procent van wat er voorbij komt. Al de rest gaat op ‘gelezen’. Je kunt niet en alles volgen en zelf dingen maken. Ondanks de geruchten tellen ook mijn dagen maar vierentwintig uur. Zo lang ze daar niks op vinden moet ik mijn enthousiasme wat inperken, jammergenoeg.

Binnenkort: het vervolg!

wat is er aan de hand?

soap-hands.jpgCRAPPERS.

Ik had willen vertellen hoe cool Juno wel was, en ik ging u zelfs trakteren op het antwoord op de vraag “hoe hebben Youri en jij malkander eigenlijk leren kennen?”. Ware het niet dat ik sinds twee dagen gigantische brandende pijnscheuten ervaar in mijn rechterhand. Die doorschieten naar mijn pols en elleboog als ik zotte folietjes doe als daar zijn: een glas vastnemen, handje in handje doen met mijn lief (aah) en bewegen in het algemeen. Ik vrees dat het god’s manier is om te zeggen dat ik minder moet typen ofzo. Maar serieus god, iets minder pijnlijk had ook gemogen.

Is er een handendokter in de zaal?
Bij voorkeur iemand die het niet nodig vindt me te vertellen dat dit enkel kan opgelost worden door lange botte naalden door mijn handpalm te duwen? :(
Is “hand” trouwens niet het vreemdste woord OOIT?
Mocht het niet idioot veel zeer doen, ik stak er spontaan mijn duim voor op.

marlèneke

samson.gifEr komt een Samsonfilm, en naar aanleiding van deze heuglijke gebeurtenis werd Gert Verhulst vanmorgen geïnterviewd bij Peter V. Op een bepaald moment tijdens dit interview rees de vraag of we Marlèneke eindelijk te zien zouden krijgen, en ja hoor, dat zullen we op de één of andere manier, zei Gert. Na het interview liet Sofie Lemaire vallen dat ze Marlèneke zag als een frele blondine op hoge hakken.

Consternatie alom in de rode Mini Cooper met witte strepen, I can tell you, want Marlèneke ziet er toch werkelijk echt wel uit als Marlène de Wouters d’Oplinter, aldus mijn wederhelft en ik in koor.

Over Jean-Louis Michel zijn we het minder eens.
Volgens Youri draagt hij zeker een debardeur en een brilletje, ik zie hem dan weer een beetje met het uiterlijk van Jean-Michel Saive.

En u?

even tussendoor

rss.jpgVolgens i. is onze RSS kapot, maar ikzelf en mijn lief ondervinden geen enkel probleem. Zijn er nog mensen die miserie hebben? Wees de wanhoop en zenuwinzinking niet langer nabij en laat een comment achter op de daarvoor voorziene plaats.

Indien niet leggen we allemaal samen voor een nieuw RSS-lezertje voor i.!

Update: het schijnt dus weer in orde te zijn voor gebruikers van bloglines. Wij danken i. voor de tussenkomst! :)

goochelen met google (part deux)

GO0008.jpgJaja, beste lezertjes, ik had het beloofd.
Dit is deeltje twee van goochelen met Google, en deze keer gaan we na hoeveel woordjes we in het zoekbalkje kunnen tikken zonder het internet te laten ontploffen!

een recept van een gerecht van Malta

ik ben de domste van de klas kan er niets aan doen het is gewoon zo
en toch denk ik dat die van rowling nog dommer was.

een verhaal over piraten en prinsessen om af te drukken

ik hou van jou in alle tale
Behalve het nederlands, duidelijk.

het liedje van kate ryan (maar je moet het kunnen beluisteren)
Die haakjes, dat moet ik ook eens proberen.

iemand die alleen de wereld rond fietse van ieper

een mooier gezicht maken op een foto bv mijn neus veranderen
altijd geestig, verduidelijken aan de hand van een voorbeeld.

lieven heerst beestjes

Voor de rest krijg ik eigenlijk vooral vuilaards op mijn blog.

over zigt gratis sex

bekende tepels vlaanderen

mooi girls

fucking dikke billen op de foto

negerinnen met penis

En veruit most disturbing of all:

ik sloeg steeds harder op mijn moeders dikke tieten

Fijne wereld, dat internet.

goochelen met google

google_mug.jpgJaja, Google, het is toch nog niet voor iedereen even evident, zo blijkt maar weer. Het is altijd een ware openbaring om te zien hoe mensen worstelen met zoektermen en zo uiteindelijk op mijn blog of all places uitkomen. Ik zou alle teleurgestelden die een negerin met dikke borsten zoeken geen eten willen geven, in elk geval. Om er toch nog iets positiefs van te maken: een overzicht van wat de google-whizkids zoal uit hun botten hebben geslagen de laatste weken!

Veel vragen weer:

Weinig echte zoekwoorden ook.
Sommige vragen zijn heel onschuldig.

ik moet van de juffrouw iets over typen mag dat
Als de juffrouw het zegt mag dat.
op welke dag is her kermis
Volgens bepaalde berichten kan dat zeker niet elke dag zijn, maar meer weet ik er ook niet van.
welk land probeerde het Eurovisiesongfestival te winnen met het nummer “We are the winners”?
Letland? Litouwen? Misschien ff Google bellen.
welke voornaam past bij mijn achternaam?
Luc
wat kan ik met stoofvlees maken?
Vooral stoofvlees, denk ik.
wat weet ik over pasta?
Ik weet het niet. Ken ik u?
waarover de zevende boek van rowling verteld
over de doodgang van de harry potter

Sommige vragen zijn ook een beetje vreemd.

wie is het mooiste meisje van de wereld ik wil er een foto van zien
Bijvoorbeeld.
welke vrouwen hebben de dikste kont?
Altijd fijn om weten dat je maar op de achtste plaats in de google-ranglijst staat op dat vlak.
hoe moet je een perfecte kusser worden?
waar kan je het loch ness het beste zien?
Ik gok in de buurt van Loch Ness.
Is dat normaal een mand die graag naar zijn penis kijkt?
In elk geval normaler dan een mand die bevestiging zoekt op een zoekmachine, beste burger.
ik wil zelfmoord, tips, minst pijnlijk
:/

Morgen, deel twee, met vieze woordjes en lieven heerst beestjes! (l)

dingen die ik me wel eens afvraag (deel 5)

chimpanzee-thinking.jpgNadat ik vandaag veel te overmoedig richting Ieperse braderie was getrokken met mijn funky teenslippers aan en na vijftien minuten half huilend een “shoes in the box” ben ingestrompeld om iets te vinden dat mijn tenen niet bij elke stap in tweeÎn kliefde stelde ik mezelf mijmerend enkele vragen:

beste alomvertegenwoordigde vrouwen met teenslippers, hoge en minder hoge hakken, muiltjes met riempjes die mijn tenen tot bloedenstoe zouden openschuren, snijdende kuitriempjes en schoenen waarin jullie voeten bijna rechtop staan, hoe doen jullie het?

Ik zie jullie met megahakken en samengeduwde teentjes over kasseien en festivalterreinen lopen terwijl ik al last krijg van mijn voeten met gewone all stars, en ik denk: dat kan niet! En toch zeker niet zonder zeventien plakkers! Hoe lang hebben jullie moeten trainen op dergelijke huzarenstukjes waar ik zo van onder de indruk ben dat een staande ovatie niet misplaatst is? Hoeveel bloederige blaren zijn eraan te pas gekomen? En wat voor watje vinden jullie mij, die al jaren hiel- en riempjesloos door het leven gaat en al kajiet bij het dragen van simpele teenslippers?

Hakken zijn persoonlijk mijn ding niet, maar in mijn ogen doen jullie zo’n ongelooflijke dingen dat het wel lijkt alsof jullie van een compleet andere planeet komen, met gevoelloze voeten en een stalen karakter als het op mooi zijn aankomt.

Moge hakkendragend Vlaanderen en Nederland mij verlichten in de comments.
Jullie zijn helden.

de VT4-omroepster ate my balls

chimpanzee-thinking.jpgU zult mij niet vertellen dat ik de enige was die zich gisteren heeft drukgemaakt over het feit dat de VT4-omroepster heel de pointe van de LOST-aflevering al in de aankondiging had gestoken.

Blondine van het moment: “Suun ies zwenger. Vreemd, went ze kon niet zwenger worden. Ies ze vreemdgegaan, of ies er iets vreemds gaande op het eiland?”

Geweldig is dat, als je weet dat Sun maar zwanger bleek in de laatste tien minuten van LOST, en het allemaal veel fijner was geweest als ik dat nog niet had geweten.

Rees bij ons dan weer de vraag: omroepsters, waarvoor zijn die eigenlijk nodig? En vooral: is dat iets typische Vlaams? Ik kan me geen Nederlandse of Franse missen voor de geest halen die hun mond voorbijpraten voor elk programma, eigenlijk.