Appendix

Sinds youri woensdagmorgen na een pijnlijke nacht in het ziekenhuis werd opgenomen leef ik op het ritme van bezoekuren. Ik wandel de weg naar zijn kamer blindelings, eet ’s middags broodjes ziekenhuis in de cafetaria en keer elke avond een beetje teleurgesteld naar huis als de hoofdverpleegster vertelt dat hij nog te zwak is om de kliniek te verlaten.

Maar gisterenavond veranderde de ‘misschien morgen’ in ‘morgen’.
Binnen een half uur nog een afspraak lopen, en dan ga ik rechtstreeks naar de kliniek met nieuws over ons huis. Als er een opperste macht is die het toch nog goed met ons meent, dan wandelen we straks met een appendix minder en een huis meer het ziekenhuis uit.

Reacties

  1. was gister ook in het ziekenhuis op bezoek. Het lijkt me echt verschrikkelijk om in zo’n bed te liggen, me te vervelen en pijn te lijden. Sterkte aan je man!

  2. chazy-Chaz

    nu ik weet hoe het is met een apenddix te zitten heb er namelijk zelf 2 opnames op zitten en ik wil hem niet verwijderen 1ste keer naar het zekenhuis apenddix 2de maal was er iets mis met mijn lever en gal ze weten het zelf niet wat ik mankeer dus jah het is een helse dat kan ik zeggen soms geneest het ook van zen eigen geen grapje dus maar ik wens hem veel sterekete toe

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>