Het klinkt zo ernstig: u wordt verwacht bij de notaris voor het verleden van de akte.
Ik had al heel de week op mijn serieus plichtsbewust volwassen gezicht zitten oefenen voor de spiegel, maar wat bleek? Bij de notaris geroepen worden is eigenlijk een re¸nietje bijwonen met alle mensen die je de afgelopen maanden hebt ontmoet in verband met je huis. Het werd handjes schudden en gemoedelijk doen met onze bankier (“Binnen tien minuutjes is het van jullie!! Proficiat!!”), handjes schudden en over onze decoratieplannen babbelen met de hipste vrouwelijke notaris die ik al heb gezien (en de eerste vrouwelijke notaris. Ook wel de eerste notaris, eigenlijk.), en vriendelijk handjes schudden met de eigenaars die bijna ex-eigenaars waren en duidelijk geld roken. En als klap op de vuurpijl kwam Yves van de Casa ook nog eens binnenwandelen om ons officiÎel een stijlvol zwart doosje met de sleutel te overhandigen.
Had ik niet beter geweten, ik dacht dat ik juist “De werf” had gewonnen en naar een filmpje met de leukste momenten zat te kijken.
Dt heb ik een jaar geleden ook gedaan. En dat ga ik vandaag weer doen en over een jaar alweer.
Ik mag denk ik al bij het clubje voor gevorderden.
Amai Zezunja, win jij dan elk jaar een huis? Fijn, fijn…
en? is het een interessant verleden dat uw akte heeft? ;-)
Schitterend. Ik kan me goed voorstellen hoe leuk en opwindend dit voor je moet zijn. Proficiat *schudt Lil’s handje* *schudt Jim II’s handje*
Een dikke proficiat met de aankoop van het huis. Vorig jaar indentiek hetzelfde meegemaakt. Super vriendelijke notaris, maar de verkoper die klaar zit om de harde munt tot zich te nemen.
En veel plezier met de inrichting/-en decoratieplannen.
nogmaals proficiat wi
Een akte wordt verleden, maar het is “het verlijden van de akte”. Jaja, het jargon hÈ.
proficiat met jullie EIGEN stulpje.
een dikke profi & feli. maak er iets moois van!!