Ik weet wel dat u het zich gisteren tot in de late uurtjes heeft zitten afvragen.
Hoe doet ze het toch, die juweeltjes van scrapbookpagina’s afleveren, zo zonder enige kennis van zaken en bricolleren. Wel, laat ik jullie even iets vertellen, dierbare lezertjes: ik volg al zes weken scrapbookles. Uhuh, dat hadden jullie al kunnen opmaken uit de titel, maar ik weet uit ervaring dat titels eigenlijk erg vreemd werken. Het is zo evident dat wat in de titel staat in het verhaal zal terugkomen dat jullie denken: haha, dat is te evident, ze moet niet denken dat ze ons liggen heeft hoor, lilith volgt helemaal geen scrapbookles. En toch beste vrinden, en toch.
Samen met een zestal andere scrappers (ik heb al voorgesteld om lidkaartjes te maken voor rond onze nek en petjes met “ScrapperZzZ” op, dat we er zelf zouden opscrappen, maar dat ging dan toch niet door) zit ik elke donderdagavond van zeven tot elf in een lokaal te zwoegen op mijn fotopagina’s. En dat is best fijn. Onze scraplerares heeft wel duizend cursussen gevolgd in de USA om te leren hoe je je fotoboek het allercoolst versiert, en omdat we zo’n dikke vrienden geworden zijn allemaal mogen we elkaars stempels en schaartjes gebruiken als we ze achteraf wel goed afvegen onder de kraan. Ik, die als kind altijd de slechtste cijfers van de klas had voor knutselwerkjes (‘vieze lijmvlekken op de wc-rolpop’, 3/10) ben lid van een creatieve botvierbende.
We hebben zelfs een eigen scrapbook-codetaal, wat de scrapbookband alleen maar versterkt. Zo noemen we draadjes ‘fibers’, en ringetjes ‘eyelets’. Stickers en andere versieringen heten niet stickers en andere versieringen maar ‘embelishments’, en wij snijden onze foto’s niet, we ‘croppen’ ze, en dat allemaal zonder verpinken.
Ik ben zelfs al zodanig goed geworden dat ik klaar ben met de beginnerscursus, en vanavond lekker professioneel doorvloei naar de cursus voor gevorderden. Als ik me niet vergis weet ik tegen morgenochtend hoe ik een verbazingwekkend omklapsysteem kan maken dat iedereen die mijn album bekijkt verstomd zal laten staan. Jahaaa, zoals u ziet heb ik het wel al gemaakt in de scrappertjeswereld, en heeft u hier niet meer te maken met de eerste de beste beginnende scrapper.
Zijn er hierover nog vragen?
Ja! Wie is de ghostwriter voor je teksten in je scrapbook, of weet je nog wat er allemaal gebeurde toen?
Doet me zin krijgen om ook eens zoiets ineen te knutselen. Maar aangezien ik over twee linkerhanden beschik, laat ik dat maar over aan mijn rechterhand.
@ El: ik doe mijn “journaling” heejlemaal zelf.
En eigenlijk moet je al je herinneringen direct neerschrijven als je een foto neemt, en beginnen met het scrappen van je recentste foto’s, omdat je daar nog het meeste van weet. (y)
Mmm, mijn handjes beginnen al te kriebelen. Waar kan ik zo’n cursus vinden? Effe googlen.
Ik heb ook al een heleboel materiaal! Maar ik krijg die eyelets er niet in! Ik heb al de halve keukentafel naar de verdoemenis geslagen met mijn hamerke, maar die eyelet plooit NIET! Anyway, ik heb nu ook zo’n groen matteke aangeschaft, will that do the trick?
Maar is het nou ‘ik scrap’ of ‘ik scrapbook’?
allen sex