[GLEEEDI2006] week 3, whining the kilo’s away

scales.jpgWell kids, ik had gehoopt dat ik het positieve GLEEEDI2006 yeah!yeah!yeah!-gevoel had kunnen aanhouden tot aan de foto waarin ik twee keer in mijn huidige jeansbroek pas, but I failed. Miserably.

De roes van de eerste twee weken was plots met de noorderzon verdwenen, en aangezien dat moment net samenviel met een drukkere periode wat interviews en artikels betreft was het resultaat als volgt: ik heb deze week geen fitnesstoestel van dichtbij gezien, ik ben er twee keer in geslaagd om geen tijd te vinden om een volkorenbrood te gaan kopen, waardoor ik voor het eerst dit jaar bij de Panos ben beland (voor een broodje met enkel groentjes, but still), en ik heb wel verse soep gemaakt, maar ik heb ze mogen weggieten omdat ze om de ÈÈn of andere reden nooit in mijn werk-thermos is geraakt. Slabakken noem ik dat, slabakken!

Nu had ik natuurlijk twee mogelijkheden: ik had mezelf kunnen prijzen om alle andere dingen die ik deze week wel goed heb gedaan (gezonde avondmalen met veel groentjes! Erg weinig cola en erg veel water! Geen snoep/ongezonde tussendoortjes op mijn werk! En al!) of ik kon gewoon lastig zijn op mezelf, en trunten, en vinden dat ik nu al suckte in GLEEEDI en dat na amper twee weken en een beetje. Ik zou mezelf niet zijn als ik niet voor de laatste optie koos, vaneigens.

Ik weet uit dieetervaring dat mijn slaagkansen volledig afhangen van concentratie, motivatie en waanvoorstellingen van mijn hoofd op het lichaam van Veronique De Kock. En net die eerste twee factoren laten het afweten als ik van mezelf vind dat ik niet goed genoeg mijn best heb gedaan. Als ik me concentreer op wat gezond is en wat niet, dan is er geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om een stuk chocolade te eten. Als ik vind dat ik te weinig sport en al mijn energie steek in mezelf daarom slecht bezig vinden, dan kan een stuk zero-chocolade er gerust ook nog bij. En als ik zo’n stukje chocolade ongeconcentreerd binnenspeel, dan geniet ik er niet eens van, en als ik er niet van geniet dan is het alsof het niet gebeurd is en dan kan een stukje cake van een jarige collega de volgende dag ook niet zoveel kwaad. Vicieus is het.

Al bij al vielen mijn ongeconcentreerde snoepmomenten best mee, en al helemaal in vergelijking met wat ik eet als ik niet GLEEEDI, maar ik heb moeite om mezelf daarvan te overtuigen, blijkbaar. Ik heb een plan nodig, en voornemens op korte termijn. En het besef dat er nog veel mindere momenten gaan komen, probably nog erger dan een stukje zero-chocolade, en dat het niet helpt om dat je motivatie te laten afbrokkelen. Dat je moet voortdoen lilith, potverdorie, en focussen en alles!

Mijn voornemens voor volgende week zijn: minstens twee keer intensief gaan sporten; mezelf verplichten om eerst een goede reden te vinden voor ik iets van snoep/chocolade in mijn mond steek; meer groenten eten en soep drinken; en van mezelf vinden dat ik geweldig goed bezig ben.

Oe, en ik heb nog een tip voor iedereen die even weinig tijd heeft om de goede huismoeder te spelen als ik, en tegen de namiddag altijd met de handen in het haar zit over wat er vanavond op tafel komt. Ingevoerd sinds GLEEEDI2006 in the crib, en uitermate fantastisch bevonden: het weekmenu!

menubord_kl.jpg

Men neme een whiteboard en een stifte, men gaat ÈÈn keer per week uitgebreid winkelen en stelt het menu voor de rest van de week samen. Het is eventjes werk (al wordt het al gauw een gewoonte), en het heeft tons of voordelen:

  • je moet maar ÈÈn keer per week je hoofd breken over voedsel, en alle andere dagen is het gewoon geen issue
  • je moet de helft van je frigo niet rottend in je vuilbak gooien omdat je vergeten was dat je het had gekocht, want je verwerkt alles elke week in je menu
  • je geeft minder uit als je ÈÈn keer naar de supermarkt gaat in plaats van drie keer per week
  • je kunt een hele week uitkijken naar je lievelingsmaaltijd
  • er zijn geen discussies meer over eten
  • moet je onverwacht ergens blijven eten, dan schuif je alles gewoon door

Van lifehacking gesproken, quoi!

Reacties

  1. mamie

    oei,
    op zondag is het toch maar triestig gesteld wi
    “soep en brood” !
    geef mij dan maar liever “brood en spelen!” :)
    verder veel courage en volhouden is de boodschap.

  2. Maak je dan eerst het menu en ga je dan naar de winkel? Of omgekeerd? Toch best dat je eerst het menu maakt, want anders loop je toch het risico dat je niet genoeg bij hebt, of toch nog te veel, of dingen die gewoonweg niet bij elkaar passen…?

  3. Kromeletten: Kook een paar eiers, en doe ze in stukjes in een kom (lik eiersalade). Doe daar een blik tonijn bij (ook in stukjes, lik tonijnsalade). Daarbij gekookte kleine (!!) macaronis. Nu nog mayonaise toevoegen, et voila.

    tip: een extra lepel mosterd en ketchup maakt het NOG lekkerder :)
    Je kan er ook stukjes tomaat aan toevoegen, maar dan wijk je al heel ver af van het originele recept.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>