Verhuizen is een ramp voor mensen als ik.
Terwijl ik ons hele hebben en houden zo organisatorisch mogelijk in dozen probeer te krijgen val ik om de drie minuten stil, omdat ik iets ontdek waarvan ik simpelweg vergeten was dat ik het had. Uitgeprinte e-mails van in het jaar 2001 die ik vanuit de mediatheek van de Gentse hogeschool verstuurde naar mijn toen allerbeste vriendjes en vriendinnetjes. Een foto van een klasuitstapje van ongelooflijk maar waar tien jaar geleden al, waarbij ik gehuld in een dikke jas een sigaret sta te roken. Een opdracht voor grafische vormgeving waar ik nu zoveel meer voor zou kunnen halen omdat ik met een halve graficus samenhok. Een cd met het beste van Texas die ik in plaats van in te pakken op moet leggen. Een kaartje waarop mijn ouders me feliciteren met mijn goede examens. Een ander kaartje waarop mijn moeder me feliciteert met het feit dat ik al meer dan tien kilo vermagerd was. Verjaardagskaartjes. Festivalbandjes van Torhout/Werchter 1994. Oude mappen waarop ik zinnetjes heb geschreven als “Get stoned, drink wet cement” en al, haha. Dagboeken vol bittere tranen om slecht aflopen en grote liefdes die nooit over zouden gaan, maar die ik me nu al bijna niet meer kan herinneren.
Hoe meer ik vooruit wil gaan in het inpakken, hoe dieper ik in het verleden duik.
En zo kom ik er natuurlijk nooit.
Hihi zo zou het bij mij ook gaan. Wanneer is de verhuisdag? Toch nog even, niet?
Ik verlang al tegen dat ik mag verhuizen :)
Al die lang verloren gewaande schatten
@ anais: we verhuizen al op 25 en 26 februari. En aangezien we nog altijd in de afbraakfase zitten is dat dus heel erg snel…
Hoever staan jullie ondertussen? Is de parket nouveau dÈj‡ arrivÈ? Moeten jullie nog een nieuwe keuken of iets dergelijks? Is er eigenlijk al dubbel glas?
@liza: goed idee, ik ga binnenkort eens bloggen over de ruÔne that is our new crib. :D
Nog efkes geduld wat dat betreft. :)
Doet me denken aan dat programma op Vitaya, waar ze mensen helpen om hun huis op te ruimen en dan confronteren met het feit dat ze veel te veel verzamelen omdat ze er een emotionele band mee hebben.. life laundry heet het dacht ik
Komt me bekend voor … Het is ongelooflijk wat ik nog overal gevonden heb bij het netjes-samenvoegen-en-opruimen-van-mijn-slaapkamer-thuis-en-mijn-vroeger-kot. En helemaal nostalgia … Mijn grootvader overleed onlangs en terwijl we al zijn kasten doorzochten op zoek naar zijn trouwboekje vonden we zelfs nog aandenkenkaartjes aan de plechtige communie van mijn grootmoeder zaligers zus … in 1943. :)
allez zeg! eerst merk ik je verafgoding voor Trien & Susan, twee vrouwmensen die ik uit het diepste diep van mijn hart verafschuw en waarover ik mijn gal dan ook al eens spoow op mijn blog. En nu lees ik dit, terwijl ik een dikke week geleden hetzelfde ook al eens postte.
Quelle coincidence, quoi!
Ahja en ik wil ook vermageren, zij het maar 1,9 kilo ;-)