Het begint meer en meer duidelijk te worden dat heel mijn toekomst van gewichtsverlies staat of valt bij “The routine”. Ik ben dik geworden bij gebrek aan routine, en ik zal vermageren dankzij de routine, and that’s all there is to it. Als de routine goed en wel in mijn hoofd zit dan is er geen probleem, herval ik in mijn routineloos leven, dan is er wel een probleem.

Ik heb een geweldige haat-liefde verhouding met systemen, patronen en routines, al mijn hele leven lang. In de lagere school al was ik groen van jaloezie op alle (I must say, meestal tuttige) klasgenootjes met hun perfecte systeempjes voor cursusbladen (ook wel mappen genoemd), hun pennendoosjes waarin alles op alfabetische volgorde zat, hun agenda dat met een kleurcode aan elkaar hing en dag na dag perfect werd bijgehouden, zodat ze bij wijze van spreken statistieken konden trekken uit het aantal herhalingsbeurten van Frans. Ikzelf ben meer van het type steek alle bladen los achteraan in een cursusblok, geen onderscheid tussen cursus Frans en cursus wiskunde, en vis de cursus aardrijkskunde op het einde van het jaar gekreukt en besmeurd met uitgelopen yoghurt op uit je tas, bij voorkeur als niemand kijkt. Ja, ik besef dat deze bekentenis meer pijn kan doen dan die keer dat u hoorde dat ik geen slanke godin was, maar het is even nodig qua duiding.

Nu ik groot ben is het nog steeds dezelfde routineloze leute. Lees: chaos in mijn hoofd, chaos in mijn frigo, geen systeem whatsoever wat huishoudelijke taken betreft, en honderd verschillende manieren om pasta te koken, onder het motto: “ik doe maar wat”. En dus steek ik al mijn problemen daarop: ik ben dik door gebrek aan routine, mijn huis is een mess bij gebrek aan routine, mijn boekhouding zit zeven maanden achter bij gebrek aan routine, und so fucking weiter.

In het GLEEEDI2006-pakket zit zoveel mogelijkheid tot systeempjes dat het gewoon goed komt als ik me eraan hou. Een geweldig positieve gedachte voor een chaoot als moi, die al weer vergeet welk eten ze allemaal heeft gekocht op het moment dat ze het in de frigo steekt. En het lukt: ik leef van systeempje tot systeempje, en routine tot routine. En erzonder gaat alles kapot. Here goes:

• het winkelen: nooit ga ik nog onvoorbereid een supermarkt in, so help me god, want dan gaat alles zo hard mis. Zonder voorbereiding heb in in de Delhaize altijd last van zodanig grote black-outs dat ik plots maar ÈÈn hoofdmaaltijd meer kan bedenken. En hoe ik mijn hoofd ook breek, verder dan twee kipfilets en een hele kar vol brol kom ik gemiddeld niet. Sinds GLEEEDI doe ik aan uitermate strakke voorbereidingswerken. Ik blader voor vertrek door mijn weight watchers-kookboek, snuister door smulweb.nl en noteer alle ideetjes voor voedsel trouw in mijn Moleskine notebook, onder de categorieÎn “nodig”, “froenten en gruit” en “ideetjes”, jawel. Er is geen categorie chocolade en snoep, en dat is goed!
• de frigo: menig kroppen sla zijn reeds een stille dood gestorven aan de achterkant van mijn frigo, omdat ook daar sprake was van schandalig weinig organisatie. Dat gold ook voor de voorkant van mijn frigo, laten we elkaars frigo geen liesbeth noemen. Sinds kort zit er zowaar organisatie in: kaas bij kaas, froenten bij froenten, minute maid bij minute maid. Geen rocket science, maar het werkt: als de kaas bijna op is zie ik het gewoonweg! Wat een wonder der techniek, dat in samenwerking met het weekmenu gewoon perfection is.
• soep! wil ik er ooit in slagen om gezond en slank te zijn, dan moet ik elke zondag soep maken. Punt. Geen soep betekent hongeraanvalletjes tijdens de rest van de week die niet kunnen weggedronken worden met soep, en strooptochten doorheen de berging op zoek naar snoep, die er niet is, net als chocolade. En dus eet ik fucking volkorenbrood, dik tegen mijn gedacht, en dat is… goed! Volkorenbrood is altijd goed.
• water: ik begin mijn dag met een liter water, ik neem water mee naar mijn werk en verplicht mezelf om er zo goed als constant van te drinken, ik zit met een fles water aan mijn computer en ik drink water als ik tv kijk. Het gaat er hem niet eens om dat het gezond is, het gaat er me om dat ik geconcentreerd blijf door water te drinken. Het herinnert me aan het feit dat ik GLEEEDI2006, wat goed is.
• sporten: ik ben redelijk lui van inborst, en verkies een avond in mijn zetel altijd boven een avond op de crosstrainer. Ik barst elke week van de goede sportvoornemens, tot ik na een dag werken besef dat ik ook nog eens in mijn apepakkie in de vrieskou richting fitness zou moeten vertrekken, in plaats van knus met poes en hubbie binnen te blijven. Dan is de goesting volledig over. Als ik mijn sportavonden op vooravond in mijn agenda plan en alles afstem op het aantrekken van het apepakkie, dan wil het wel eens lukken.

Nu enkel nog een systeem vinden om de systemen niet beu te raken, en we zijn gelanceerd.