Nu we binnenkort verhuizen wil ik ineens vanalles en nog wat worden.
Iemand met zo’n toonzaalkeuken bijvoorbeeld, vol gelijke potjes die gevuld zijn met pasta en kruiden. En in die keuken kastjes vol keukenmateriaal dat mooi gestapeld staat, en gebruikt wordt in plaats van vergeten. Zo iemand zijn, dat lijkt me best wat. Ik wil graag een vrouw zijn met een funky maar ordelijk bureau, en een prikbord in plaats van honderd rondslingerende blaadjes vol kryptische omschrijven als “Elskens FranÁois bellen!!!” en “532 rijst met kip en curry”. Graag wil ik in mijn nieuwe huis veranderen in iemand die voldoende tijd heeft om met plezier haar huishouden te doen, af en toe een keer een cake te bakken en zingend naar de fitness te vertrekken met een hippe fles Evian in mijn tas. Ik wil iemand worden die van bloemetjes houdt en in de zomer op een bankje in haar tuin boeken leest.
Maar de lente, is die dood ofzo?
ja die is schielijk overleden :¥( Nu collectief boeddhistisch worden en hopen op enige reÔncarnatie
oh nee niet dood, alleen gestolen…
Lente: even geduld a.u.b.
Enneuh… Als onze nieuwe vloer er ligt, komt er bij ons een toonzaalkeuken. Dus binnenkort ben ik iemand met een toonzaalkeuken. Maar die hebben we gewoon gekocht omdat ze qua afmetingen goed paste, omdat er apparaten van goede kwaliteit bij inbegrepen waren, omdat ze er zonnig en gezellig uitzag Èn omdat ze ook nog eens goedkoop was op de koop toe. Maar ik denk niet dat je zo iemand als mij bedoelde toen je schreef ‘iemand met een toonzaalkeuken’… Want zo heel lang zal de toonzaalkeuken niet in toonzaalstaat blijven verkeren als ze in mijn handen terecht komt, vrees ik…
Ik ging iemand worden met kruiden in plantjesvorm in potjes op de vensterbank in de keuken eens we verhuisd waren :) Het is er nog niet van gekomen, maar worden zal ik het! Als de lente terug in het land is :)
Oe ja, die kruidenplantenpotjes wil ik ook. :)
By the way:
“Somberste februari ooit
De huidige februarimaand zal waarschijnlijk de geschiedenis ingaan als de somberste ooit. Tot en met de 20ste werden er op het KMI in Ukkel amper 12 uur en 48 minuten zonneschijn opgetekend. Een normale februarimaand levert 73 uur zonneschijn op.”
Ik ga officieel huilen als ik voor de eerste keer niet weet waar gekropen van de zonneschijn, y’all.
Ik wil je niet jaloers maken lil, maar het bankje staat er bij ons al. en de potjes met kruiden en zo ook, alleen heeft onze keuken soms meer weg van een kotkeuken dan van een toonzaalkeuken. (vanwege de opstapelende vaat, en we hebben nochtans een vaatwas) :-(
Maar ik heb dan wel weer zo’n pracht van een bureau (met prikbord en boekenkast en al)
Ik heb ook een pracht van een bureau, maar ik kan hem al drie maanden niet meer terugvinden onder al mijn brol, tom. :'( Elp mij.
Ik ga ook officieel huilen in geval van zonnenschijn, ‘k zweer het. Laten we dat dan maar ineens collectief doen…
oe ja later ga ik zo’n vrouwtje worden met een short voor en een bandana in m’n haar die de verse tomaten en basilicum gaat plukken in haar eigenste serre ! no kiddin’ !!! de eerste zonnestralen gaan bij mij waarschijnlijk zo’n Gremlin “BRIGHT LIGHT! BRIGHT LIGHT!” te weeg brengen…
en een short moet een schort zijn.. maar waarschijnlijk zal er wel een short zijn ook; zo’n wijde; met stapbottinnen en geitewollensokken eronder
Yep, lente is dood, valt geen leven meer in te krijgen… Of misschien gauw weer binnen een aantal maandjes?
De lente en ik hebben afgesproken dat ie op 1 maart komt.
Dat is al bijna en al.
Oeh, dood.
Weet je wat, ik heb hier nu zoveeeel erg veel medelijden met jullie gekregen dat ik nu op dit eigenste moment wat zon ga plukken en ze per super express mail naar belgie en omstreken stuur. Het moet er maar gewoon eens van komen. Als ze toegekomen is dan ga je languit op het warmste plekje uit de wind liggen met zwarte lange broek en t-shirt zodat die stralen goed geabsorbeerd worden en je het maximum aan warmte eruit kan halen. Geniet ze.
HÈ Lilith,
Kop op, als je verhuist moet je wel je bureau opruimen. Da kun je weer helemaal opnieuw beginnen stapelen. Ik vind persoonlijk dat bureaus daar om vragen. Om overstelpt te worden met stapels boeken en zo bedoel ik.Maare, hoe gaat het nu eigenlijk met jullie huis? ;-)
@Liza: heel herkenbaar, dat zaken niet lang in toonzaalstaat blijven verkeren.
Verhuizen is een reden om je bureau opruimen ? Yeah right !
OkÈ, in je vorig huis ruim je het bureau wel op, maar eens het in je nieuwe huis staat wordt het al gauw een verzamelplaats voor dingen die je nog moet wegbergen, maar die je voor de zekerheid toch nog eens wil bekijken.
Of voor dingen waarvan je niet weet waar je zal zetten.
Of voor dingen van “oh ik heb hier nog wat plek, ik zal het hier maar zetten, want ik kan het moeilijk op de grond laten rondslingeren”.
Zo wordt een bureau in het nieuwe huis een nog grotere & hogere verzamelplaats van rommel.