Vorige week ben ik erin geslaagd om doodleuk een stuk van mijn tand te krijgen, zonder iets te doen.
We zouden net naar de Kattenstoet vertrekken (die trouwens pretty fab was), ik zat een beetje voor me uit te ademen en toen merkte ik clever op dat de helft van mijn voorlaatste tand achteraan los zat. Het zal voor altijd een mysterie blijven wat er zich die dag precies in mijn mond heeft afgespeeld, want ik had op niks hards gebeten noch was ik in een gevecht verwikkeld geraakt.
Tijdens de Kattenstoet was ik diegene die constant met haar tong tegen het loszittende stukje tand duwde, wat toevallige passanten waarschijnlijk de indruk gaf dat ik open stond om hen te pijpen. Toch een paar keer bijna in de marginaliteit terechtgekomen, die dag. Aangezien een loszittende tand een redelijk vies gevoel geeft at ik in de loop van de namiddag een broodje met warme beenhesp met de linkerkant van mijn mond, zoals enkel Emiel Goelen het kan. Al snel deden in Ieper geruchten de ronde dat lilith van tales from the crib onlangs een zware beroerte had overleefd, en despite mijn goede deontologische bedoelingen heb ik het allemaal kapotgemaakt door ’s avonds in een onbewaakt moment keihard met de verkeerde kant op een stuk stokbrood te bijten. Resultaat: het loszittende stukje katapulteerde zichzelf volledig in mijn mond, net terwijl ik een bijtbeweging uitvoerde . Voos dat dat is: op je eigen tand knabbelen.
Hoe wij vroeger als zesjarige kindjes niet constant met een slecht gevoel rondliepen doordat onze tanden om de haverklap loskwamen en uitvielen, ik snap het niet. Vooral die voorste dan, die niet wilden loskomen en nog met een velletje vastzaten. Traditioneel moesten die eruit tegen je eerste communiefoto zodat je voor de rest van je leven goofy in de salonkamer van je grootouders kon uithangen, en dus zat er niks anders op dan hele dagen en nachten obsceen met je tong tegen dat los tandje duwen, en dan plots dat grote gapende gat waar je tand zat, keivies was dat!
Maar het went. Na een week leven met een halve kies (want dat is het!) in mijn mond vraag ik me af waarom ik ooit een volledige kies nodig heb gehad. Als ik kon kiezen, ik zou het helemaal opnieuw doen.
Ik had dat ook voor, met mijn tand – was plotseling een stuk afgebroken.
Paniek natuurlijk, naar mijn schoonouders gebeld om te weten waar ik een goeie tandarts kon vinden. Ik ben naar hun streek verhuisd, en ik heb nogal slechte ervaringen met random tandartsen dus ik wilde een goeie deze keer. Zij vol lof over hun tandarts, ik gebeld en toen zei die man heel bot van ik neem geen nieuwe patiÎnten aan. Argh, paniek!
En toen, zat die tand er nog en twee maanden later ben ik er echt wel gewoon aan geworden.
‘k Vond die loszittende tanden als kind eigenlijk heel leuk. Van zodra ik merkte dat er een exemplaar een beetje losjes kwam te zitten, duwde en trok ik daar net zolang aan tot ik hem in mijn hand had. Lossen tanden overleefde nooit lang in mijn mond. ;-)
Boehaha :)
Beroerte en pijpen. Grappig was dat :)
Ik lees nergens het woord ’tandarts’. Ben je echt niet naar de tandarts geweest? Doet het geen pijn dan? Blootliggende zenuwen en wortelkanalen enzo? Ik kan me het gevoel net na het uitvallen/-trekken van een melktand nog zoooo voor de geest halen. Ieeeuw!
*liza beleeft een aha-erlebnis*
Onkies is dus niet het meervoud van Onkie. Ik dacht heel even dat de Onkies stripfiguurtjes in de vorm van tanden met gezichtjes en ledematen waren ofzo. :-D
Wat ben ik toch een domme koe. Of een koe met veel fantasie en een buigzame geest zo u wil.
@ Liza: Heb het ook net door.
Ik heb het ook eens aan de hand gehad en dacht ook dat ik gerust verder kon met een halve tand. Tot die halve tand enkele maanden later van de ene op de andere seconde vreselijk pijn begon te doen. Het spreekt voor zich dat het eerstvolgende gaatje in de agenda van de tandarts pas vier dagen later was…
Ik heb een panische angst voor tantiesten. Vandaar dat ik ondertussen al 6 jaar rondloop met een tand waar de vulling ooit eens is uitgevallen. Hij is zo helemaal uitgehold, en in het begin schuurde (lees: sneed) dat zo tegen mijn tong enzo. Maar ondertussen als al het scherpe er af door speeksel-erosie enzo, en heb ik er eigenlijk geen last van. Ik vraag me zelfs af waarom dat mini-gaatje van hÈÈl vroeger ooit moest uitgeboord en gevuld worden, want zelfs met dat gigantische gat heb ik er geen last van.
Tantiesten zijn way overrated yo!