De afgelopen dagen is er een vreemd soort rust over mij nedergedaald. Ik lees op internet dat heel wat mensen de dagen voor hun gastric bypass onder de kalmeermiddelen doorbrengen, stijf en misselijk van de zenuwen. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat het weken geleden is dat ik nog zo geweldig heb geslapen en me zo immens kalm heb gevoeld. Ik verwacht elke dag dat de zenuwen door mijn keel zullen beginnen gieren, maar er gebeurt niks. Ik sta op, eet een boterhammetje en ga helemaal rustig en beheerst mijn dag tegemoet.
Ik denk dat de gedachte aan een leven zonder gewicht dat steeds omhoog gaat en niet meer naar beneden wil het haalt van de gedachte aan een niet bepaald fijne operatie. Mijn altijd sluimerende paniek om dat gewicht is weg, en het is ongelooflijk wat dat met een mens kan doen. Ik begin zelfs al weer plannen te maken om dingen te doen waarvan ik nu maar besef dat ik ze niet meer deed (of nooit heb gedaan) omdat ik me niet goed voelde. Een midweek naar centerparcs gaan met mijn lief uit complete nostalgie, bijvoorbeeld, en daar in badpak wildwaterbanen trotseren zonder aan mijn billen te denken. Diepzeeduiken. In zee zwemmen. Ik ben een waterrat die zichzelf de laatste tien jaar constant elk waterplezier heeft ontzegd, uit schaamte voor hoe ik er in badpak uitzie. U kunt niet geloven hoe triest ik word van die gedachte, maar ze is helemaal waar.
Dat ik de volgende dagen waarschijnlijk best wel pijn zal hebben en het allemaal niet om over naar huis te schrijven zal zijn kan mij weinig schelen bij de gedachte aan wat er daarna komt. Ik wil weer impulsief naar een surprise bedrijfs/familie-activiteit vertrekken zonder te denken dat het iets zal zijn waar ik als freak zal uitkomen, omdat ik niet in de duik/paintball/karting-benodigdheden zal passen met mijn dik gat. Het zijn domme details, maar opgeteld hebben ze mij dikwijls slagen verkocht.
Voor de goede orde: vanavond word ik om 16 uur in het ziekenhuis verwacht, alwaar ik nog bezoek krijg van de chirurg, de anesthesist en de kinesist, die mij zal leren hoe ik best kan ademen na de operatie om zo weinig mogelijk pijn te hebben. Daarna krijg ik nog iets zeer vies te drinken om mijn darmen leeg te maken, en dan in mijn bedde, op naar de grote dag.
Morgen word ik geopereerd, hopelijk in de loop van de voormiddag. De eerste twee dagen daarna zal ik niets mogen drinken noch eten, om daarna te beginnen met kleine slokjes water die mijn maag zo goed als direct gaan vullen, het schijnt. Na een paar dagen mag ik overschakelen op vloeibare en gepureerde voeding zonder suiker, en dat voor de komende weken. :aah: Als alles naar wens verloopt ben ik dinsdag weer thuis.
Gaat dat hier een beetje gaan zo, zonder manic monday en al?
Succes! Of wat zeg je eigenlijk als iemand binnen gaat voor een operatie. Break a leg zal het wel niet zijn.
En ja, we gaan je missen.
Aj dat klinkt allemaal niet leuk, dat vloeibare spul! Maar het is voor een goed doel ;) Heel veel succes!
Hoop dat je snel hersteld bent. Wel jammer dat je GLEE(E?)DI ding ophoudt, het was motiverend. Maar wat je nu doet zal motiverend zijn voor anderen.
Succes en sterkte voor de komende tijd!!!
Respect!!!
Severine
Ik kijk al uit naar je nieuw gat. (f)
Veel sterkte! Je gaat je daar wel doorslaan hoor! Hopelijk in een kamer met airco ;-)
Het is, zoals je zegt, iets waar je nu even doormoet om er de rest van je leven plezier van te hebben. Ik duim alvast voor een zo pijnloos mogelijke recovery… Veel sterkte!
Dag Lilith, ik krijg echt de kriebels als ik denk aan je operatie, zeker als ik foto’s als deze zie:
http://members.lycos.nl/chrisVranckx/page16.html
Maar ik ben dan ook een enorme hypochonder, en elk ziektebeeld blijft in mijn geheugen hangen…en ik kan vooral niet tegen bloed!!!
Je zal idd alles wel overwogen hebben, en ik wil ook helemaal geen kritiek geven hoor.
succes
Succes, het komt allemaal in orde!
Met jou dan, want een week zonder talesfromthecrib vind ik maar zwaar hoor… :-)
Succes!
En Youti kan ons een beetje op de hoogte houden anders?
Ik was een stille zwijger tot nu toe, maar wou je toch even succes en moed wensen in de dagen erna :)
Succes en veel goede moed voor na de operatie! ’t Gaat fantastisch zijn!
Mo how zeg, ik lees een week je blog niet en ben helemaal niet meer mee met de nieuwe wendingen.
meisje, doe da goe daar in de kliniek en als je pijn hebt, moet je maar denken aan je maatje 38.
Succes!
Ik wens je een meevallende operatie, met een meevallend herstel. Zodat het dus allemaal meevalt.
En voor huilbuien, inzinken en des meer, moet ge maar es bellen, zie. Normaal geven ze een tros druiven aan een zieke, maar bloemen zijn ook welkom, zeker?
Veel succes! En ja, we gaan je missen. Of neem je macbook mee?
Veel sterkte voor je operatie en een spoedig herstel gewenst! Ik zal je schrijfsels ook missen, hopelijk zijn ze er weer gauw terug!
:-) Dit doet mij denken aan zo’n schitterende sketch uit Oekanda?! waarbij er zo’n dametje zegt ” ‘k zËn zen”.
Zen blijven zou’k zeggen… Ik hoop dat alles goed gaat en dat de last beperkt en te dragen blijft! Veel goeie moed…
veel succes en goeie moed!
Een dag te laat maar toch nog veel succes met het vervolg, van een passant. En @ Yasmine: doe me er aan denken dat als ik ooit een operatie moet ondergaan ik eerst even naar jou bel om wat goede moed te rapen, NOT.
Naar een draaglijke zomer,
rob
Ik ben een dagje te laat, dus waarschijnlijk lig je nu op de operatietafel. Ik duim voor een succesvolle operatie en een goed herstel. You go girl! En laat ons niet te lang op tftc dieet hÈ :)
@yasmine: hoe tactvol van je!
Good luck!!
Vandaag is het zover. Ik duim voor je. Heel veel sterkte!
@rob:
Wat ben je cool! NOT
Dat we dit stylisme nog mogen tegenkomen in 2006. Dat tovert toch een glimlach op de lippen! Als ik nog eens passeer lang 1980 kom ik je de groeten doen. Hoop stiekem dat je volledig in spandex gehuld gaat…
Uit nieuwgierigheid: bezig je ook nog steeds de “LOSER”-“belediging?”
Ondertussen zal Kelly reeds onder het mes zijn gegaan, laten we hopen dat ze snel weer op de been is!
Ewel ewel, mijn zus is 2 dagen weg en dat begint hier al lelijk te doen in de comments!
De operatie is goed verlopen en ze licht nu zwaar te herstellen in het ziekenhuis. Kzal de groetjes doen van iedereen :)
Ligt. Met een g dus.
Ge ligt verzeker nu te creperen, maar zoals je ziet denkt iedereen aan je… dat moet de pijn toch ietwat verzachten :)
Sterkte
even voor de duidelijkheid. Ik ben niet de Tom van de vorige post. Blijkbaar zijn we met zijn tweeÎn.
Welaan (november ’73) beste Tom2, ik hou me niet zo bezig met wat cool is en wat niet, was gewoon vrolijk gefrappeerd (woordje) door het berichtje van Yasmine. Maar ik gun je van harte je spandex-fantasie, wens nog steeds als passant Lilith een zeer spoedig herstel en aan (je/een vriendin?) Yasmine: absoluut even goed vrienden :).
Rob (volledig 2006)
Wel,ik ben zo een beetje aan het bijlezen of nalezen of achternalezen eigenlijk van je blog. Het verwondert mij eigenlijk van je beslissing om voor een o.p. te kiezen. Ik vind jou een sterke jonge vrouw die maling heeft aan de wereldbevolking met haar (is bevolking ml of vrl?)wijzend en corrigerend vingertje.
Oei, ik observeer maar hoor, ik doe niet aan oordelen en zo.
Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat ik hoop dat je nu gewoon een happy chick zijt en die zen, ach die loopt wel met je mee.
Excuseer me nu, ik heb nu even haast om een paar levensjaren van jou in te halen.
Daaag en het ga je goed hoop ik.
Hola, voor alle duidelijheid, ik zit en leef en ben nu in het jaar onzes heeres 2013 en de maand is maart.