Terwijl de helft van ons inkomen in juli nog opging aan gekoelde drankjes, exotisch fruit en barbequehapjes moet ik mezelf tegenhouden om de laatste weken niet te beginnen snakken naar mandarijnen, koppen warme soep en hutsepot. Ik hou mezelf voor dat het weer wel weer beter wordt, het is per slot van rekening nog maar midden augustus, maar misschien wil ik wel niet dat het beter wordt. Misschien ben ik in mijn hart al wel klaar voor herfst.
Ik weet niet van welk seizoen ik het meeste houd. Iets in mij roept heel hard “Zomer!!!”, en inderdaad, ik hou heel erg van het gevoel van zon op mijn huid, van ’s avonds nog laat buiten kunnen zitten en van de goede vibrations die horen bij allerhande zomerse uitstapjes. De zomer kan mij heel erg deugd doen. Maar daarnet zat ik in mijn scrapbookkamer, en toen ik door de grote ramen zag dat de regen met bakken uit de hemel begon te kletsen werd ik plots overspoeld met een gevoel van winterse behaaglijkheid. Toen ik begon te denken aan alle evenementen die ik in de krant had aangekondigd voor vandaag, en hoe ik lekkers knus binnen zat en de organisatoren jammerlijk niet voelde ik me nog beter, zelfs.
Ik hou wel van dikke truien en warme sjaals, en lange wandelingen waarbij de onderkant van je broekspijpen helemaal nat en bruin worden. Ik drink graag soep als mijn handen koud zijn, en ik vind werkelijk niets behaaglijker dan uitgeregend thuiskomen, mijn pyjama aandoen en heel de avond onder mijn donsdeken in de zetel zitten, terwijl de regen zachtjes op het zolderraam tikt. ’t Ritme van de eenzaamheid. Tudutudu.
Er is zoveel om naar uit te kijken, als je er even over nadenkt: in september beginnen de nieuwe afleveringen van Lost, bijvoorbeeld. (Kan mij de zomer eigenlijk nog schelen, ik wil weten wat Libby daar juist deed in dat laatste shot van de vorige episode, man!) Vergeet ananas en mango, straks zijn er weer mandarijntjes en hele pakken speculoos. Gl¸hwein und jenever. Kerstmarkten en ijspistes. In de herfst en winter die komt zal ik ook nog eens zo hard afvallen dat ik dikke wintertruien zal moeten kopen om mijn knokige polsjes erin te verbergen. Ik zal nog zo weinig vetpercentage hebben dat ik me zal moeten behelpen met kersepitkussentjes en warmwaterkruiken om mijn lichaamstemperatuur te stabiliseren, o wee. En als ik door de sneeuw wandel zal ik het horen knasperen onder mijn botjes, en ik zal weten dat het goed is. Ik zie het op een manier wel zitten, ja.
Wat is jullie favoriete seizoen, eigenlijk?
Kijk, ik heb zitten zagen dat ik genoeg had van de hoge temperaturen en de eeuwige opgewektheid die ermee vergezeld had, maar I must admit dat de regen mij nu ook wel een serieus endeke begint tegen te steken.
En het is zÛ lastig om op een regenachtige, koude avond beslissen om weg te gaan ipv lekker warm thuis te zitten. En ik heb geen lief, lilith. Dus ik moÈt buitenkomen. En mezelf keihard forceren.
En mijn voeten hebben altijd koud in de herfst :(
Drie weken goe weer zou er wel bijkunnen, me dunkt. Nog 3 weekjes en dan keihard slecht weer! Maar echt keihard.
Ik hou van de tussenseizoenen. De lente en de herfst. In de lentje voel je ’t warmer komen en kijk je uit naar de zomer, maar als het dan zomer is wordt je’t beu, want het is te lang warm en je kan niet deftig werken. En de herfst is dan weer leuk, met de toch wel een beetje gezellige verkoudheden, samengekruld in dekentjes voor de tv of verzopen thuis komen en dan een gezellig bad of douche nemen. Maar dan komt de winter die alles weer vervelend en TE koud maakt om nog zinnige dingen buiten te doen …
De zomer, zonder twijfel. Op voorwaarde dat het goed weer is tenminste en niet zo’n rotweer als nu. De lange donkere herfst- en wintermaanden zijn echt niet aan mij besteedt, ik voel me veel minder happy. En zoals ishku het zegt, ik heb dan helemaal geen zin om buiten te komen en aangezien ik ook nog single ben moet ik wel buiten komen. :-s
A real drag, inn’it?
ik wil het allemaaaal. ik verwacht dan ook van seizoenen dat ze doen wat ze horen te doen. awoert aan de zomers die op herfst lijken. awoert aan de winters die geen vries geven. enz enz.
en nu zit ik hier totaal gedesoriÎnteerd met mijn koude voeten en kop hete thee.
De winter vind ik het zaligste omdat ik graag heel ingeduffeld in de zetel of in bed kruip. En natuurlijk ook omdat ik heel graag dicht bij men lieftallige deerne kruip om lekker warm te hebben.
Als ik je lees, dan lijken we op bepaalde momenten wel een beetje op elkaar, allÈ dat is wat mij opvalt, niet helemaal natuurlijk… ik ben ik ..
Mijn favoriet winter, liefst met dikke pakke sneeuw (ahum in BelgiÎ; ach ja)
en nog liever een koude Noorse donkere winter, ingesneeuwd met het noorderlicht boven een houten huisje hmmmm droom…
Ik heb trouwens gisterenmiddag nadat we smorgens een uitregen wandeling hadden gedaan een lekker kop kervelsoep gedronken ;-)
En je mag drie keer raden wat al sinds jaar en dag mijn lievelingssoep is. ;)
Ik ben een man van alle sezoenen, als die sezoenen inderdaad doen wat er van verwacht wordt. Ze hadden beter die 35∞ van juli een beetje getemperd, zodat er nu ook nog wat zon zou zijn. Van hele dagen regen ben ik niet zo’n fan.
Bij de weg een paar GLEEEDI vragen: Speculoos? Zit daar niet enorm veel suiker in? En hoe zit dat met alcohol? Kan je daar nog tegen na je operatie?
March
Geef mij maar de herfst, maar dan die van den indian summer. Zodat als je het echt ziet zitten je nog met t-shirt op de fiets kan, maar het eigenlijk al iets te fris is maar je je daar geen bal van aan trekt. Of lekker zonnen op een beschut plekje. En des avonds komt er dan een lekkere hersfststorm, of een bosloop terwijl je je met moeite recht kan houden van de glibberende blaren.
En erwtensoep, en gepofte kastanjes en ’s avonds een glaasje y‰germeister
de winter,absoluut, thuiskomen als het buiten koud of regent is, je induffelen, open haard, warme choco (of soep, tomatensoep met balletjes), dvd’tje of boekje, kerstboom, feestdagen, je niet schuldig moeten voelen omdat iedereen toch binnenblijft met zo’n weer…
Ik ben zo’n type mens dat zich pas echt in haar vel begint te voelen als het meer dan 25∞ is… Sneeuw kan ik nog verdragen, maar alles wat met regen en bewolking te maken heeft verfoei ik. (ik hou trouwens helemaal niet van Kerstmis!)
Ik ben in het verkeerde land geboren vrees ik.
Waar ik dan wel weer van hou, zijn de eerste lentedagen. Je gaat buiten zitten, het is nog net iets te fris, en je voelt een rilling die samengaat met de warme sensatie van de zon…
Ik hou van alle seizoenen, maar dan alleen in het begin van dat seizoen. Dus als ’t begint goed weer te worden maar niet meer als het te warm wordt; als het begint met waaien maar niet meer als alle blaadjes al gevallen zijn; als de eerste sneeuw valt maar niet meer als het maar koud blÌjft; als de bloemetjes beginnen opengaan maar niet meer als het maar niet echt warm wordt. Catch my drift?
De zomer! Ik kan erg goed tegen de warmte; als iedereen rondom mij puffend binnenblijft omdat het te warm is, slenter ik nog steeds vrolijk zwetend door ’t stad.
Uiteraard hebben we het hier dan over een Èchte zomer en niet over de triestige toestand zoals ’t nu is :-(
Winterwonderland!
Rendieren met een gepensioneerde ouwe vrolijkerd erachter. Sneeuwvlokjes overal. Lichtjes waar anders geen lichtjes zitten. Half de recepten worden met gluhwein gemaakt. Fijne donzige mutsjes met belletjes om alles warm te houden.
Fijn fijn fijn.
Ik hou van ze allemaal maar ietsje evenwichter aub! Als het zomermaanden zijn, zomer graag en geen herfstbuien :) Alles op zijn tijd. Dankuwel!
De overgang tussen seizoenen. De eerste dag van 25+ graden, de eerste sneeuw, de eerste gevallen bladeren en de eerste bloesems aan diezelfde bomen een half jaar later.
Na een maand of wat van een bepaald seizoen krijg ik altijd zin in zijn tegenpool. Lees: in de winter verlang ik naar de zomer, in de herfst naar de lente, etc. Het is nooit goed.
Als er maar veel licht is. De aanloop naar de langste dag, 21 juni, vind ik veruit het zaligste. ’s Avonds uuuuuren spenderen op terrasjes of in mijn eigenste tuintje, en pas tegen elf uur geen a meer van een b kunnen onderscheiden… mmmmmmmmmmmmm. Hooglente, dus.
De zomer is mijn favoriet, maar als het dan toch al een paar weken na elkaar regent, dan ga ik me er ook bij neerleggen, en er me naar gedragen ook. Gevolg: al een week trek ik mijn baggy jeans ( jep uit mijn baggy verleden) , een colltrui aan, en voor niets krijg je me dan nog buiten. Geef me maar soep, chocomelk, vanillejeneverke, en ik ben terug ready om de herfst te verwelkomen. En ik weet nu al, dat ik na een paar weken herfstgevoel, ik al terug zal smeken voor het lentegevoel:-)