Al sinds ik niet meer onder moeder’s vleugels woon heb ik een grondige hekel aan officiÎle documenten die ik per post bezorgd krijg. Daarvoor had ik dat waarschijnlijk ook al, maar aangezien ik er toen nooit mee in contact kwam heb ik dat gevoel jaren aan een stuk fijntjes weten te negeren. Reeds twee jaar en half is die schone tijd verstreken.
Ik heb nogal de neiging om alle post die er te serieus uitziet ongeopend te laten rondslingeren in mijn huis in de hoop dat de omslagen plots zullen vanishen into thin air. Nooit is zo’n zakelijke brief goed nieuws: of je moet totaal onverwacht veel geld betalen voor ÈÈn of andere belasting, of je moet iets doen, of je hebt iets niet gedaan en daar zul je keihard voor boeten. Ik ben er niet aan. Youri had gehoopt dat mijn struisvogelpolitiek jegens serieuze brieven zou veranderen na het ongelukkige voorval waarbij ik bijna 600 euro aan belastinggeld ongeopend bij het oud papier had gezet, maar neen hoor: liever geen brief dan wel een brief. U mag drie keer raden wie bij ons thuis de rekeningen betaalt.
Erger, veeeeel erger nog dan een serieuze postbrief vind ik een aangetekende brief. Een gewone brief is niets bij een aangetekende brief. Om de ÈÈn of andere reden sla ik elke keer compleet in paniek als er een kaartje op de mat ligt waarin staat dat postbode Christophe bij mij aan de deur is geweest met een aangetekende zending. Ik associeer aangetekende brieven altijd met heel erge dingen, te erg voor gewone brieven. Ik val ten prooi aan doemscenario’s waarbij ik Èn mijn werk kwijt ben, en de staat een boete moet betalen van 7658,8 euro wegens het vergeten binnenbrengen van “Pinkeltje en de gouden pen” in 1989 in de bib van V., Èn aangeklaagd wordt voor fraude Èn meineed, allemaal tegelijkertijd. Als ik niet onmiddellijk naar de post kan gaan om mijn aangetekende brief op te halen drijf ik Youri tot wanhoop door om de vijf minuten te vragen wat er in de brief zou kunnen staan. Iets belangrijks! Iets ergs! Iets heel ergs dat mijn leven compleet naar de vaantjes zal helpen! O NEEEEEEEN!!!!
Als ik dan uiteindelijk trillend in het postkantoor sta en men mij de aangetekende brief overhandigt dan blijken het kaartjes voor Sufjan Stevens te zijn. Schaamtelijk.
Toen ik deze avond thuiskwam lag er een kaartje op de mat.
Aangetekende zending gemist.
En ik heb nergens nog kaartjes voor besteld.
Mijn leven is officieel naar de vaantjes en het ziet er naar uit dat ik maar zaterdag zal weten waarom.
ow, was je niet thuis voor mijn brief?
mijn kaartjes zijn nog onderweg!! *wrijft in de handjes*
tot in de Vooruit. :o)
Ik gok: oproepbrief om een dag in een stembureau te gaan zitten? ’t Is er zowat de tijd van het jaar voor.
Hoe kun je nu een brief gewoon niÈt openen? Ik zou kapot gaan aan nieuwsgierigheid, man.
AH! Herkenning! Ik ben net zo. Ik leg de post weg, en probeer me dan op een ander moment voor de gek te houden door de brief open te maken terwijl ik iets anders aan het doen ben. Dus tijdens het koken, of een telefoon gesprek, etc. Alsof het er niet toe doet…
Jaja, ’t zal wel iets met de verkiezingen te maken hebben. Gisteren is er bij ons ook weer eentje afgeleverd: Hans wordt weer voorzitter van zijn geheel eigen stembureau.
Maar allez, kekik daarvoor geen goesting. :(
Mijn moeder verjaart die dag, mannen. (hopend dat dat een goede reden is om niet te moeten gaan)
Of ze willen dat je in de jury gaat zetelen van een assisenproces.
Of je erft miljarden van een verre achterneef die in Amerika woont.
Of je wordt op audiÎntie gevraagd bij ALbert en Paola omdat ze stiekem al jaren jouw stukjes lezen.
OF of of
denk toch ook eerder aan verkiezingen ze :-(
en jammer genoeg, moet je al een verdomd goed excuus hebben om da te mogen weigeren.
Verjaardag zal dus niet gelden :-)
Ik heb het even opgezocht en de kans dat het dat is is klein aangezien de leeftijdsgrens voor bijzitters dertig is. Ze willen dat verlagen naar 18, maar op dit moment moet je nog steeds dertig zijn.
Ik ben 25. :)
Het zal dus iets veel ergers zijn dan dat. :cry:
Ik durf wedden dat het mij een bom geld zal kosten ook. (n)
Dit jaar al Zaloezie? Dan heeft Liesbet er vast vaart achter gestoken..
Ik zou eigenlijk wel graag eens in een jury zitten.
Zou de rechter dan ook ‘what say you?’ zeggen? Neen zekers? :'(
Als ik ooit jurylid moet zijn zijn, dan hoop ik dat er grappige dingen gebeuren, zoals bij de Fresh prince of Bel Air en Hangin’ with mr. Cooper.
En o ja, ik krijg nooit post. Dit jaar was mijn enige ontvangst een of ander dagboek.
hmm lilith en heb je de laatste tijd niet meegedaan met 1 of andere wedstrijd waar je iets mee kon winnen.
Zoals bij flair ofzo, kweet niet ze, tis maar een gedacht he :-)
groetjes
Misschien moet je wel stemmen gaan tellen. Da’s nog veel spannender. En daarvoor moet je geen 30 zijn, hoor. Ik had de eerste keer prijs aan de prille leeftijd van 23. We zijn nu meer dan 20 jaar later en bij de vorige verkiezingen was ik nog altijd bij de gelukkigen. Ondanks dat ik in die tijd twee keer verhuisd ben, weten ze me elke keer te vinden. En ik kan niet eens goed tellen.
Maar ik kan me niet kan herinneren dat ik daarvoor ooit met een aangetekende brief opgeroepen werd. Meestal kreeg ik een papiertje in de bus dat ik een brief moest afhalen op het stadhuis of het politiebureau.
Hmm, je kan het ook gewoon weigeren door te zeggen dat je moet werken. Als journaliste kan je dat toch poelen?
Succes en sterkte dan zaterdag.
Ik heb er ook zo ene gehad, ik mag vervangend bijzitter gaan spelen! Dus op een zondag om 07 u 30 aan het kiesbureau. Terwijl dat dit de enige dag in de week is waarop ik vrij heb! De snoodaards!
Maar mijn burgerzin en verantwoordelijkheidsgevoel is te groot om zomaar ziek te zijn of dringend naar het buitenland af te reizen. Want dan kan je eigenlijk ook niet gaan stemmen. En ik wil gaan stemmen …
En wat nog erger is dan aangetekende zendingen: deurwaarders!
WAT STAAT ER NU IN???
Wij vergaan van nieuwsgierigheid!
Ik ook, maar ik kan maar zaterdagmorgen naar de post! :aah:
Vanaf mijn derdigste verjaardag had ik ieder jaar prijs, mijn man en ik, ik ’s morgens en hij in de namiddag om te tellen. We waren het zo kotsbeu en geraakten er maar niet vanaf, eens je erbij zit bijven ze je vinden.
Nu kunnen ze ons niet meer vinden, we zitten goed verstopt en veel te ver weg, oef.
hey, vandaag heb ik ook een kaartje gekregen van de post waarop staat dat de postbode vandaag een aangetekende brief wou overhandigen aan mij, ik moet het gaan halen vanaf morgen op het postkantoor, ik hoop dat het niets negatief is, ik ben toch wel een klein beetje zenuwachtig voor wat het gaat zijn :s
7 jaar later, wat was het dan, als je het nog weet ? Was de paniekaanval terecht ?
Nog eens 7 jaar later ,april 2020 om juist te zijn,ik kreeg vandaag ook een aangetekende brief in de bus,tal van scenario’s door mijn hoofd,iedere xtelkens weer opnieuw,maar al te goed wetend dat ik altijd mezelf stress aan doe door te flipperen wat de reden zou kunnen zijn .1 punt als HSP waar ik geen progressie in maak,ziek word ik ervan terwijl ik mezelf dan de vraag stel”doe je dingen dat je niet moet doen,of zakens die jou intnegatieve kunnen benadelen ,of maak je schulden (?)”,nee zeg k tegen mezelf en gaf met plezier een veeg tegen men eigen oor :-o,wees fier op u fliptoestanden,ds bevorderend voor uw gezondheid zei dat stelletje vanop men schouder . Verzorg jullie tijdens “de corona/werkt op men zenuwen lockdown-tijden” .mvg de flipdoos
Aah, gelukkig ben ik niet de enige met die angst!
Vandaag een gekregen en ik heb geen idee wat het kan zijn…