“En dan gaan we aan de deur een uitsparing laten voor een mat. En daar komt ook een trapje voor, zodat het niet kan binnenregenen. Het parket komt zowiezo al twee centimeter hoger, dus moeten de andere deuren een stuk korter” zegt Youri tegen zijn vader, die tot mijn grote verbazing knikt en het lijkt te begrijpen.
Ik begrijp nooit iets van zo’n verbouwingspraat.
Dat komt omdat ik me niets kan inbeelden dat ik nog niet heb gezien, en al helemaal niet als het op dingen aankomt waar ik totaal geen verstand van heb. Terwijl Youri en zijn vader het zich allemaal perfect kunnen inbeelden en eventuele problemen dus al in dat mentale beeld aan het oplossen zijn kan ik me met de beste wil van de wereld niet voorstellen hoe er een mat in mijn parket zal komen. Hoe dat er dan zal uitzien. Waar dat trapje zal liggen en hoe dat dan zit met die centimeters. Om van die korte deuren nog niet te spreken.
Hetzelfde met plannen van de architect en tekeningen waarop ik zou moeten zien waar de sauna van mijn schoonouders nu precies komt. Altijd staat iedereen heftig te knikken en voorstellen te doen, terwijl ik na een kwartier nog geen badkamer in het plan zie.
Maar ik heb het opgegeven.
Ik heb ontdekt dat het juist heel spannend is om bij alles te knikken en te doen alsof je het snapt, in plaats van dingen proberen te begrijpen. Gisterenavond kwamen we binnen in onze woonkamer, en er lag al een beetje parket en een uitsparing voor een mat. Daarachter een trapje. En het was mooi, en totaal niet wat ik me de eerste keer wazig had voorgesteld, maar dat was waarschijnlijk maar goed ook.
Als je je niks kan inbeelden is elke dag een verrassing.
Daar trek ik me aan op.
Dit is waarschijnlijk het vreemdste compliment dat ik ooit heb gegeven, maar je beste stukjes gaan echt over niks.
Mensen met blinde vlekken zijn heel moelijk om voor te werken als architect. Jij (maar vooral de architecten en aannemers) hebt nog geluk dat Youri en schoonpa wel zicht op plannen hebben. Als je een ontwerp moet maken voor de familie ‘blinde vlek’ is dat niet simpel om uit te leggen hoe dat er in het echt uit gaat zien. (waar zit die |aaah!| smilie hier?)
Jamaar lilith, het wordt geen trapje! Nu is het een trapje omdat het parket en de mat er nog niet ligt, maar als dat wel zo zal zijn dan loopt het allemaal mooi over in elkaar (y)
Buiten is er toch een soort trapje? :/
Aah d‡t trapje. Ja, dat is een trapje :-)
Gisteren ook naar de architect geweest want binnen een groot jaar willen we de cafÈ ook verbouwen en dan erboven gaan wonen. Tja, plannen lezen is ook niet altijd mijn sterkste kant maar gisteren was ik toch redelijk bij de pinken.
Nadat we naar de architect geweest zijn, nog eens naar de AVA in Kuurne gereden want moesten toch nog in Wevelgem zijn. Heb me door jou laten inspireren en een boekje gekocht waar ik ook mijn alledaagse dingen in zal scrappen. Vanavond weer ‘scraples’ Joepie!!!
groetjes, Isolde
mag ik een foto zien als het af is?
ik snap er namelijk helemaal niks van…
Ok, een trapje, maar ik snap niet hoe een trapje kan verhinderen dat het binnenregent, ik denk dan eerder aan een luifel of een paraplu?
Zowiezo schrijft men sowieso.
Niet op letten, het viel me gewoon op..