marathon

newyork.jpgMet enige vertraging keken wij gisterenavond naar Marathon, het programma dat het voorbereidingsjaar toont van zes gewone, niet bepaald sportieve mensen die volgende maand zullen deelnemen aan de marathon van New York. Eén van die gewone mensen is Koen Fillet, die al sinds het begin zijn voorbereidingen bijhoudt op zijn blog Van 0 naar 42 km. Ik heb zijn blog sporadisch gelezen, maar nu ik de eerste aflevering heb gezien heb ik me voorgenomen om eens zwaar in Koen’s archieven te duiken.

Razend interessant vind ik het. Misschien omdat ook ik er maar niet in slaag om mijn lichaam weer tot sportieve inspanningen te bewegen. Misschien omdat ik nooit een fysieke conditie heb gehad om over naar huis te schrijven. Maar vooral omdat die zes mensen het aandurven om zo’n geweldige uitdaging aan te gaan voor het oog van de camera. Omdat ze hun vet durven laten opmeten terwijl iedereen kijkt, bijvoorbeeld, en niet te beroerd zijn om ondanks hun onsportiviteit toch gewoon vol goede moed te beginnen. Sterk vind ik dat!

Zo sterk dat ik na afloop tot mijn dierbare zei: “Wij moeten écht gaan sporten.”
Voor het eerst zei ik “wij”, en niet “ik”. Youri mag er dan wel uitzien als iemand die af en toe eens een driepuntertje scoort, Lord knows dat zijn sportiviteit zich ook maar beperkt tot van en naar de keuken lopen om een zak Lays met Pickles. En dat moet beter kunnen. En gezonder.

Fitnessen zie ik even niet zitten wegens duur, en ik heb al een dure hobby met papier en schaartjes enzo. Niet dat het risico groot is dat ik fitnessen snel als “hobby” zou bestempelen, bij nader inzien. Mijn vader is dan weer gisteren begonnen met zo’n Start to Run-programma, en het klinkt wel goed, maar het lijkt me geen goed idee om te beginnen lopen op koude en natte winteravonden. Ik prikkelde mijn hersenen op zoek naar iets sportiefs dat ik wel graag zou doen, en toen wist ik het plots: zwemmen! Ik ben gek op zwemmen. Nu ik mijn lichaam weer toonbaar genoeg vind om in een badpak rond te hotsen is het moment gekomen om de waterrat in mij wat baantjes te laten trekken, en ook Youri heeft al toegezegd. Dit weekend ga ik op zoek naar een aerodynamisch badkostuumtje, en volgende week wil ik me er aan wagen.

En u? Bent u nog van zin om eens uit uw luie zetel te komen ’s avonds?

Reacties

  1. Elke dag opnieuw heb ik grootse plannen die allen uitmonden in een strak en gespierd lichaam. Er komt nooit iets van in huis. Zwemmen doe ik héél graag, maar het is zo’n gedoe met omkleden en dat haar achteraf. Fietsen doe ik meest van al, maar ik kan het niet doelloos doen, het moet altijd “ergens naartoe” zijn. En hondwandelingen met Vriend, die zijn ook leuk!

  2. lopen is nu mijn sport. na een paar conditieloze jaren. de marathon vind ik nu een beetje overdreven, maar de 20 kilometer van brussel gaat zeker te doen zijn.

  3. Goed plan. Wij hebben gisteren voor het eerst gaan tennissen, wat we vanaf nu elke week een uurtje gaan doen. We bakken er niets van, maar we hebben ons wel geamuseerd én we hebben gesport!

  4. Een tijdje geleden ging “Vlaanderen sportland” op Eén over lopen, de podcasts daarvan zijn allemaal op de site te vinden. En het nieuwe seizoen gaat toevallig over zwemmen! Schema’s zullen ook wel op de site komen, vermoed ik. Lucky you!
    Lopen op koude winterdagen is naar mijn bescheiden mening trouwens méér dan aan te raden. Mijn immuniteit gaat er met sprongen op vooruit en je zweet je ook niet meteen te pletter. :)
    In elk geval veel succes!

  5. flowerangelke

    Ik train 2 keer per week in een warme sporthal voor basket+meeste weekends match. Ploegsport was een bewuste keuze, omdat ik anders wss ni uit mijne zetel kom. Mijn loopconditie is dus ok, maar vraag mij ni om een berg op te fietsen.. wat een verschil in spiergebruik. Net zoals bij ’t skiën is de après-basket ook wel een grote stimulans;)

  6. Ann

    Wegens een operatie dit voorjaar, is mijn plan om Start-to-run te volgen vorige lente niet kunnen doorgaan. Ik vrees ook de kou en de winter dus ik heb dit najaar wijselijk er van afgezien. Ben wel van plan volgend jaar te starten. In afwachting ben ik dan maar de luie mens aan’t uithangen en beperkt mijn inspanning zich tot Powerplaten. Zwemmen is leuk, maar het uit/aankleden is altijd zo’n gedoe en die natte haren… en nee zo’n bloemekesbadmuts zie ik niet zitten!

  7. caro

    Ik neem nu al twee jaar viermaal in de week de fiets om naar mijn werk te gaan, 10 km heen en 10 km terug, door weer en wind. Nu hoef ik ’s avonds niet meer uit mijn luie zetel te komen om wat beweging te hebben. En voor het fietsen word ik nog betaald ook door mijn werkgever!

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>