Ik zat zo te denken, toen ik net de groenten aan het schillen en choppen was voor de royale stoemp die nu op mijn keramische kookplaat staat te pruttelen: eigenlijk feitelijk, als het journalistieke vuur is gedoofd en ik mijn ambitie om de wereld te veroveren heb opgeborgen, zou ik wel huismoeder willen zijn.

Ik zie het helemaal voor me: een stuk of vijf kinders, een huizeken in het Heuvelland, en ik die elke dag voor magistraal lekkere stoofpotjes zorg met verse groenten uit mijn tuintje tegen dat de papa thuiskomt. Ik zou zo hard een huis hebben waar het altijd naar cake en verse soep ruikt, waar ik tijd heb om een klaptje te doen met de facteur en onderwijl te checken hoe het met mijn azalea’s zit.

En waar je in elke kamer razendsnel en draadloos kan surfen, want het moet wel een beetje redelijk blijven, natuurlijk.