Hij weet het waarschijnlijk niet, maar ik ben nogal een fan van freaqs beloftentornooi, een soort veertigpuntenplan vol goede voornemens. Het is een understatement om te zeggen dat ik op tijd en stond wel een lijstje kan appreciëren, en ook goede voornemens zijn mijn dada. Dat hoeft niet zozeer rond kerst en nieuw te zijn, trouwens. Ik kan op elk moment van elk jaar wel tien dingen opnoemen die ik liever anders zou zien, doen of organiseren, alleen ben ik gezegend met een attention span die ervoor zorgt dat ik bij nummertje tien al weer vergeten ben wat nummer één was, en wat ik er ook weer zo belangrijk aan vond. U kent het. Hoop ik. Ergens diep vanbinnen.

Anyway, ook ik heb het zwaar gehad met 2006, en dan boven alles omdat 2006 het eerste jaar is geweest waarin ik heb beseft hoe belangrijk gezondheid is. Niet zozeer bij mezelf, wel bij mensen die ik het zeer hard gun maar die het blijkbaar toch niet gegund zijn, en dat besef, beste vrienden, is een pretty damn sucky besef dat ik niemand al te rap toewens. Vooral omdat je zelf niet veel meer kan doen dan toekijken en hopen dat het beter wordt.

Met voornemens kan je wel dingen doen, en dus heb ik er ter compensatie een hele hoop. Velen zullen niet uitgevoerd worden, maar als het er maar een paar zijn dan ben ik al een heel gelukkig mens. Laten we beginnen met de eerste vijve, shall we?

Ik wil zeer graag:

• meer boeken lezen: dit jaar was op dat vlak een serieuze inhaalbeweging, maar ik wil nog meer en nog beter. Ik wil de boeken lezen die ik eigenlijk al had moeten gelezen hebben, plus nog een hele hoop meer. Ik wil het allemaal wat beter volgen en vaker in een boek duiken in plaats van achter een computerscherm. Ik weet dat ik het kan, ik weet het gewoon.
• wat meer door het leven huppelen: in plaats van mij druk te maken over rekeningen en werk en domme mensen met domme meningen die er voor mij niet eens toe zouden mogen doen. En aangetekende brieven die tickets voor Sufjan Stevens blijken te zijn. En ook nog: ik moet eens stoppen met mij druk te maken over dingen die voor hetzelfde geld helemaal niet gaan gebeuren. Verspilde energie is slechte energie, lilith!
• geen perfecte huisvrouw worden: nink. Ik ben tot het besef gekomen dat ik dat mezelf alleen maar heb laten aanpraten door kuiszieke collega’s die als enige doel in hun leven hebben om een proper huis te hebben. Collega’s die als enige gespreksonderwerp kuisen en kuisen hebben, en niets liever doen dan reclameren over de kuisvrouwen om duidelijk te maken hoe hygiënisch verantwoord zij wel zijn. Weetwel, van het soort dat koffie gaat drinken bij haar vriendinnen om achteraf tegen andere mensen te vertellen dat er twee centimeter stof op de tv lag. Awel, ik doe niet meer mee, zie. Ik heb andere ambities in mijn leven die er zeker weten voor zullen zorgen dat mijn ruiten zeer vaak niet binnen de vooropgestelde termijn gekuist zullen zijn, and you know what? Het interesseert mij niet. Zo, dat is eruit.
• de contacten met mensen wat beter onderhouden: want ik geef het toe, ik suck. You know who you are, mensen die soms maanden moeten wachten op enig teken van leven, dat dan nog vaak een teken is om een beloofde afspraak te verplaatsen. Dat kan beter, en dus beloof ik mezelf en jullie volgend jaar meer spontane zaterdagnamiddagdates en avondjes met spaghetti en martini.
• werk en vrije tijd meer uit elkaar houden. Het zou goud waard zijn voor mijn gemoedsrust als een weekend echt een weekend was en ik mijzelf helemaal zou kunnen vrijwaren van opduikende gedachten over werk en dringende deadlines waar ik beter aan zou werken. Hetzelfde geldt voor avonden. Tijd voor een tweede poging “computerloos door het leven” tijdens de vrije tijd, dunkt mij.

Wordt vervolgd!