1__Dit zijn waarschijnlijk de laatste nazomerse foto’s van dit jaar.

Hoewel ze nog maar een dikke week geleden gemaakt zijn, voelen ze als uit een ander tijdperk. Hoe komt dat besef binnen, lilith?

Hebt ge zoiets van we overleven dat hier ook wel weer? Of van WATTENHELL NOT READY YET TAKE ME BACK?

Zoals elk jaar gooi ik me aan de start van de herfst zo snel mogelijk kopje onder in het seizoen. Door soep te maken en dekens op te diepen en kaarsen aan te steken en me belachelijk vroeg af te vragen waar ik de Halloweendecoratie vorig jaar weer heb gelaten.

Onder het motto “wie zich verzet tegen de realiteit verliest in honderd procent van de gevallen”, roep ik leve de herfst, maat, leve de herfst. :aah:

2__Wat niet wil zeggen dat september niet met zijn zak eigen uitdagingen kwam.

Kindjes die nog moeten wennen. De snotvallingen die even goed het begin van liters doom en gloom en wissers in de neus kunnen zijn. Het opstarten na halsoverkop in lock-down en er dan weer uit en dan plots ook nog in zomerverlof. Overdrive.

Ik zie in mijn omgeving dat het voor veel mensen allesbehalve een evidentie is. We zijn er nog niet. De rek is eruit. Herfstmoeheid meets COVID-19-moeheid meets wattenhell. Dat alles samen is me wel wat.

Ik moet het u niet vertellen.

Alsof dat allemaal nog niet vermoeiend genoeg is, moet ik mijn interne losgeslagen werkpaard dat de lock-down uitschoot als een halve zot constant temperen en beteugelen.

Rustig, paardje, rustig.

Weet je nog hoe je genoot van zo weinig moeten, in de lock-down?
Hoe heerlijk dat was?
Hier, een suikertje, efkes rustig.

RUSTIG.
RUSTIG ZEG IK.

Zet u.
Neen serieus, zet u.

Moet er echt weer zo veel?
Wie zegt dat?
Er zijn massa’s leuke voorstellen, want de andere paarden zijn ook onrustig, en in principe kan je doen wat je wilt. Maar soms is het tijd om rustig te blijven en minder te doen, in plaats van almaar meer.

RUSTIG.

Soms is het tijd om te bekomen na een druk en behoorlijk geschift jaar, waarin de plannen constant werden aangepast en bijgestuurd.

Het leven is te kort om erdoor te vliegen, ik besef dat steeds meer.
Ook als je denkt dat je altijd bezig wilt zijn. Dat het zo hoort. Want al die kansen.

Al moet ik mezelf daar soms een keer of tien per dag aan herinneren.
Weten is iets anders dan doen.

Ik duw veel vaker op de rem, want ik voel nu sneller dat het kalmer mag. Moet, zelfs.

Dat is niet altijd zo fijn en rustig als het misschien klinkt.
Want al die kansen en mogelijkheden.

Er horen teleurstellingen bij, en ongemak en onrust.
Het is afleren wat ik al heel mijn leven doe: vooral niet stilvallen. Overal ja op zeggen. Kansen grijpen. Niks laten liggen.

Het is dikwijls met wenen en kwaad zijn, omdat het gemakkelijker zou zijn als het gemakkelijker zou zijn.

Ik twijfel er evenwel niet meer aan: het is de prijs die ik wil betalen.
Ik zeg steeds vaker neen tegen anderen, zodat ik ja kan zeggen tegen mezelf. Very untamed indeed. Maar echt waar niet altijd simpel.

Ik ben iemand die standaard aan over-functioning doet, zoals Brené Brown het in haar razend boeiende podcast noemt.

Ik heb evenwel te veel geleerd in de lock-down en erna, om mezelf nu wijs te maken dat het allemaal dikke zever was, van die rust en die kalmte en die nood aan minder. Het is hard werken, voel ik, om het niet alleen niet te vergeten, maar er ook naar te leven en het niet vergeten om te zetten naar de praktijk van elke dag.

Het is zweten, bij momenten.
Het is dikwijls de lastigste optie.

Het gaat in tegen wat ik denk dat mijn natuur is.

Maar ik ben blij dat ik het zweet en de schrammen en kneuzingen heb om te bewijzen dat ik ermee aan de slag aan het gaan ben.

Met vallen en opstaan en dan weer serieus vallen.
Maar wel altijd weer met opstaan.

3__Het begint en eindigt met het inbouwen van veel meer stilte.

Van het beperken van de input.
En focussen.
Elke dag opnieuw.

Mijn hoofd voelt steeds vaker overprikkeld.
Ik ben daar alerter voor dan vroeger, wat goed is.
Maar me ook dwingt om almaar strenger te worden in begrenzen.

Er is van veel gewoon te veel.
Niet alleen bij mij.
En het betert er niet op met ouder worden.

Er staan te veel tabs open, en elke tab vraagt meer van mijn hoofd.

Die tabs moeten eerst weer dicht voor ik er ook maar iets bij wil en kan nemen.
Zo simpel is het.

Daardoor zeg ik dus vaker neen dan ooit.
Ik zou willen zeggen dat het makkelijker wordt, maar daar ben ik dus nog niet. Het wordt wel noodzakelijker, daar ben ik wel al.

Het is de reden dat ik de afgelopen weekends zo vaak als mogelijk weg ben gebleven van het internet.

Mijn hoofd heeft andere dingen nodig na een paar dagen achter een computer.

Minder schermen en meer buiten.
Herfstwandelingen en koffie achteraf.
Unsubscribe.
Koken, met de kindjes en met mezelf.

Lezen, maar minder.
In de diepte, niet in de breedte.

Herlezen wat ik interessant vond.
Niet direct aan het volgende boek beginnen.

Rusten.
Niks doen.
Naar Aladdin kijken met de gastjes en de husbando, en dat genoeg vinden qua activiteiten op bepaalde dagen.
Af en toe Karrewiet, in plaats van heel de dag door elke shitstorm volgen die zich aandient.
Pruimentaart eten van dat liefste lief.

Meer Taylor Swift op repeat en minder Facebook en breaking news.

Niet eens zo diep in mij woont een over alles enthousiaste jonge hond, die moeilijk aan de leiband gaat. Een puppy die over elk obstakel wil springen en snel wat. Die wil leren en weten en exploreren, en overal bij wil zijn en liefst als eerste. Het is haast aandoenlijk, ware het niet zo vermoeiend.

Deze herfst wil ik verder focussen op de milde beteugeling.
Op het sussen van wat gesust moet worden.
Op warme chocolademelk en dekens om zacht in te landen en onder te kruipen en op adem te komen. En liefst niet veel meer dan dat.

4__Ik vraag mezelf steeds vaker af of dingen mij wel blij maken.

Of ik een leuke dag heb gehad of ga hebben.
Wat ik kan doen om daarvoor te zorgen.
Waar ik energie uit haal, en wat de energie uit me zuigt.

Ooit vond ik zo’n vragen over energie een beetje geitenwollensok.
Nu is het de essentie van alles dat ik doe en verkies.
Daar is niks geitenwollensoks meer aan, wat mij betreft.

Ik word bijvoorbeeld heel blij van Werk & Leven, de podcast die ik met Anouck maak. Het maken alleen al geeft mij energie. En dat niet alleen.

Ik lees de vele mails waarin mensen ons bedanken voor het aan het denken zetten en dingen in gang steken, en ik krijg het er warm van. Het geeft goesting. Er is weinig trekken en sleuren aan.

Ik kom mensen die Baas over eigen Tijd -onze online cursus over bewuster en met meer intentie omgaan met je tijd- volgden, tegen op straat, en ik hoor ze zeggen hoe hun leven is veranderd en mijn man staat erbij en kijkt naar mij met grote ogen en ik word daar zo blij van, en zo trots, en zo hoopvol. Omdat ik voel dat die mensen hetzelfde werk zijn begonnen dat ik elke dag doe. Werk dat niet simpel is, maar zo veel waard.

Het ligt daar ergens voor mij.

Inspireren en misschien zelfs helpen. Om dingen te doen die jullie misschien niet voor mogelijk hielden. Om er meer te zijn voor jullie zelf, om aan de slag te gaan met de juiste vragen, zodat jullie er ook kunnen zijn voor de anderen. Het is wat ik voor mezelf doe en waar ik verder op wil inzetten met alles dat ik doe en maak.

Het is het resultaat van heel wat onzichtbaar werk.

Als ik hoor dat dat zichtbaar wordt in mijn acties, en niet alleen dat, maar dat het andere mensen ook aan het werk zet, dan heb ik daar enorm veel deugd van.

Zeker eens luisteren naar onze laatste afleveringen van de podcast, mocht je dat nog niet hebben gedaan.

Over fake news en hoe we meningen vormen, maar ook over perfectionisme, anti-racisme, hoe vrouwen getemd worden en hoe ze elkaar soms krabben en naar beneden halen, voor elk wat wils.

En met wreed veel liefde en plezier gemaakt, wat nog het belangrijkste van al is.

5__Ik schreef het gisteren nog in mijn maandelijkse boekennieuwsbrief: ik ben ervan overtuigd dat we er alles aan moeten doen om schoonheid te blijven zien en in te zetten op het cultiveren ervan. Op wat voor manier dan ook.

Lezen is volgens mijn bescheiden mening een van de uitgelezen (haha, sorry) manieren om dat te doen, zeker in seizoenen waarin we wat meer binnen moeten blijven. Maar het kan net zo goed Disney Plussen zijn. Of het herontdekken van die cd’s van jaren geleden.

Het gaat volgens mij om het jezelf gunnen.
Ook om stil te vallen, deze herfst, als je daar nood aan hebt.

Met van die belachelijk comfortabele kousen en iets warms om te drinken, als dat je stijl is.

Rustig zeg ik.

Echt.

Rustig.

En als ik u op dat vlak een boek mag aanraden?

Dit hier.

Ook net vertaald.

Vandaag word ik 39 jaar.

Afhankelijk van hoe oud je zelf bent en wat je van die leeftijd vindt, kan dat dus tellen.

Sterker nog: dat begint al van een leeftijd te zijn waarop je volgens mij mag beginnen met mensen ambeteren met advies waar ze niet eens om hebben gevraagd.

De lezers van je blog, ik zeg maar wat. En als ik dat verkeerd heb ingeschat, dan adviseer ik bij deze om weg te klikken. Go ahead, I’ll wait. :)

Voor zij die er nog zijn: goede keuze, want dit zijn mijn 39 compleet ongevraagde stukjes advies, gratis en naar believen te negeren of mee oneens te zijn.

39 ongevraagde adviezen van iemand die 39 wordt

1__ Wees niet al te down op je verjaardag omdat je vindt dat je oud wordt, maar besef dat er miljoenen mensen zijn die jouw leeftijd hadden willen bereiken. Die alles of toch veel zouden geven voor nog een extra dag. Een attitude of grattitude, noemen ze dat. Ik ben persoonlijk blij dat ik 39 mag worden. Bring it on. En in het verlengde daarvan:

2__ Behandel een cadeau niet als een last.

3__Oefen jezelf zo vaak je kan op lichtheid. Op speelsheid en onnozelteit. Op Tien om te Zien in de auto en over the top oorbellen aan je oren. De zwaarte oefent zichzelf wel.

4__Als je naar iets zoekt, en je vindt het, leg het dan terug op de plek waar je eerst ging zoeken.

5__Durf het recept vragen als je ergens iets lekkers eet. De beste recepten in mijn bezit komen niet uit kookboeken, maar van de keren dat ik ergens was uitgenodigd en achteraf durfde vragen om het recept. Ik vind het ook fijn om iets te maken en te denken: aja, dat is van die keer dat x hier kwam eten en hij dat verrukkelijke dessert meebracht. Een neen heb je, een ja – en een recept-kun je krijgen.

6__Als iets kan terwijl je buiten bent of wandelt, doe het dan terwijl je buiten bent of wandelt.

7__Eet altijd eerst de preparé op. Dat wordt slecht als je erop staat te kijken. Nog beter: eet geen preparé, maar daar ben ik nog niet.

8__Durf van mening te veranderen. Vaak en veel. Consistentie in gedachten is overrated.

9__Blijf leren. Lees. Volg cursussen. Luister naar podcasts. Stel vragen. Luister naar mensen die iets anders denken en vinden, en probeer het te snappen. Lees, en lees meer. Liefst long reads, in plaats van tweets en korte stukjes. En als je klaar bent met lezen: schrijf om je gedachten te ordenen.

10__Schrijf dingen die je niet mag vergeten onmiddellijk op. Je vergeet belachelijk veel sneller dan je kunt vermoeden.

11__Denk niet dat mensen in je hoofd kunnen kijken of het wel weten zonder dat je het hebt gezegd of gevraagd. Of neen, er bestaat wel een handige manier om mensen in je hoofd te laten kijken: het opschrijven. Of het zeggen, ook een optie.

12__Lees je kinderen voor. Liefst nog elke dag. Je gaat hier voor de rest weinig opvoedingsadvies vinden, want screwing up on a daily basis, denk ik soms, en ja, dat is een gedachte die ik zelf kies en waar ik eens aan moet werken. Maar dus.

Roald Dahl, van zodra het kan. Zie die ogen en werelden opengaan. Ook na een kakdag met veel roepen en kwaadheid voelt het rustig en goed, dat voorlezen, en met een beetje chance leren ze geduldig naar iets luisteren en beseffen ze dat de leuke dingen van het leven zich niet allemaal op schermpjes afspelen.

13__Neem je gedachten niet te serieus. Durf ze in vraag stellen. Zijn ze waar, of zijn ze gewoon wat we geleerd hebben? Wie zegt dat? Zou een onafhankelijke jury het ermee eens zijn? Het verschil tussen hoop en wanhoop is soms gewoon een andere manier van hetzelfde verhaal vertellen. Ook en vooral tegen jezelf.

14__ Zoom in op wat piekt of schuurt. Op de dingen waarover je oordeelt. Vraag je af waarom je tijdens het scrollen op Instagram dingen denkt als “amai, kijk naar dedie” of “die heeft het wel heel makkelijk” of “oe, hoe ziet die eruit?” en vraag je af waarom je dat doet. Ben je jaloers op een collega? Duw het dan niet weg, maar zie het als een signaal. Voel je een knoop in je maag? Stel dan de juiste vragen, zodat je er iets mee kunt doen. En luister misschien eens naar de krabbenmand-podcast.

15__Het omgekeerde van een waarheid is meestal ook een waarheid.

16__Het beste moment om te beginnen was twintig jaar geleden. Het tweede beste moment is nu. Laat je niet afremmen door zelf uitgevonden timings.

17__Als je doet wat je altijd deed, krijg je de resultaten die je altijd al had. Durf eens iets anders proberen. Ook al is het op het eerste zicht misschien gek/extreem/belachelijk. De beste en meest ingrijpende veranderingen in mijn leven kwamen na de momenten waarop ik dacht “oké, dit is misschien wel stom, maar…”. Nadat mensen me bekeken alsof ik van het padje af was. Omdat ik dus ook van het padje af was.

18__Als je twijfelt om iemand al dan niet een compliment te geven, geef dan het compliment. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die het niet fijn vond om het door mij gewezen te worden op iets waar hij goed in is. Er is volgens mij geen enkele goede reden te bedenken om de kans niet te grijpen. Hetzelfde met een kaartje of berichtje om iemand ergens voor te bedanken. Niet twijfelen, doen. Altijd doen. Niemand heeft iets aan iets dat enkel in je hoofd bestaat.

19__Het gaat om wat je doet, niet wat je zegt dat je gaat doen.

20__Haat vergiftigt de hater net zo goed of meer als de gehate. Haters gonna hate, en neuters gonna neute, maar ze moeten daar misschien mee stoppen in hun eigen voordeel.

21__Oefen jezelf in de snelle neen, en de trage ja. Ik ben lang van de veel te snelle ja op alles geweest, waardoor ik mezelf wel door het hoofd kon schieten als dan bleek dat ik weer ja had gezegd om iemand anders een plezier te doen, zonder me af te vragen of ik er wel echt zin in had. Nu probeer ik mijn “JA VANEIGENS WANNEER WIL JE HET HEBBEN” minstens te vervangen door een “ik zal erover nadenken”. Een trage ja dus. Nog liever: een snelle neen. Mensen te lang laten wachten omdat je geen neen wilt zeggen voor de ambetantigheid maakt het voor iedereen nog veel ambetanter.

22__Besef dat vaak neen zeggen en mensen teleurstellen de beste en misschien ook enige manier is om jezelf niet constant teleur te stellen. Dat ambetantigheid een kleine prijs is om daarvoor te betalen.

23__Haal eten uit de verpakking als je thuiskomt van de supermarkt, en steek het in mooiere potjes of bakjes. Je rekken zien er minder rommelig uit, en je ziet veel beter wat je nog hebt.

24__Ik had het al eens over de ABC-regel (Always Be Carrying), maar ik doe ook van de ABD-regel. Als in Always Be Downsizing. Van groot potje naar kleiner potje als het groot potje nog maar halfvol is. Het zorgt voor rust en overzicht.

25__Verspil niet te veel kostbare tijd aan terugblikken.
Of het moet zijn dat je er ook echt en oprecht deugd van hebt. Timehop doet daar volgens mij weinig goeds aan. Er is een reden dat ons hoofd ons dingen laat vergeten, of niet om het jaar een terugblik verzorgt, denk ik soms. Het is nu te doen.

26__Neemt iets minder dan twee minuten tijd in beslag, doe het dan onmiddellijk.

27__Het loont zelden om langer dan zeven seconden na te denken over een gesprek dat je met iemand had en wat je zei en of dat wel zo’n goed idee was. Het leven is te kort, move on.

28__Ik kan jou niet gelukkig maken, en jij mij niet. Het is een inside job, net als iemand ongelukkig maken.

29__Never miss twice. Een keer niet doen wat je wilde doen is het leven, twee keer na elkaar begint al een klein beetje meer naar bewuste keuzes of excuses te ruiken.

30__Meten is weten. Als iets niet lukt, probeer dan te meten, bij te houden en bij te sturen waar nodig. Oordeel weinig, analyseer veel. Alles is makkelijker als je het ziet als droge data. Steven Van Gucht zou dat vast bevestigen.

31__Vraag je af of je echt zoveel online moet zijn als je bent. Mijn beste investering van de laatste maanden is een iPad met toetsenbord en alleen Bear erop, een tekstverwerkingsprogramma. Geen internet, behalve als ik teksten wil syncen. Ik probeer elke dag drie uur alleen maar te schrijven. Heerlijk. Deze blogpost ontstond volledig in mijn schrijfhok, en als het weer simpeler is, dan neem ik mijn veredelde typemachine ook weer eens mee naar een koffiebar.

32__Heel veel drama en verdriet komt van jezelf verzetten tegen de realiteit. Dan verlies je in honderd procent van de gevallen, las ik ooit. Ik ben zelf fan van het Stoïcijnse concept “Amor Fati“. Van je lot omarmen, wat dat lot ook is. Ja, ook deze crisis. Zeker deze crisis.

(Ik ben er trouwens van overtuigd dat mijn beslissing om minder zogenaamd breaking en ander nieuws te volgen op dagelijkse basis, en meer filosofie te lezen, er mede voor zorgt dat ik me een stuk beter voel dan de meeste mensen in mijn omgeving. En je beter voelen, dat is een keuze die je elke dag mag maken.)

33__In het verlengde daarvan: optimisme is een morele plicht. Niet dat ik er elke dag goed in ben, maar ik ben me er wel van bewust.

34__Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen zorgen. En de beste manier om zeer snel zeer ongelukkig te worden is proberen om er alle zorgen van de toekomst bij te proppen. Of om terug te blikken op de miserie van vroeger, maar dat zei ik al.

35__Wat iemand anders van je vindt is iets van iemand anders. Niet van jou. Voor sommigen ben je te veel, en voor anderen te weinig, en dat hoort erbij. Daar hoeft ook geen extra uitleg bij. Doe waar je zin in hebt.

36__Ben je op zoek naar motivatie? Doe dan eens de hemel of hel-oefening, en schrijf het op: wat gebeurt er als ik de volgende jaren doe wat ik nu doe? Wat gebeurt er als ik iets verander? Wat wil ik? En ga eens wild met visualiseren in beide richtingen. Hou beide beelden vast, en kick some ass.

37__Draai elke dag aan de knoppen waaraan je kunt draaien. Als het gaat over geld, gezondheid, tijd. Stel je de vraag waar je wel invloed op hebt, en werk daaraan. Het is niet omdat er iets grondig mis is met de systemen, dat de grondtroepen zich niet kunnen versterken. Als de grondtroepen compleet verzuipen in de shizzle van elke dag, dan verandert er immers niks. Probeer je gewone shizzle zo goed mogelijk te stroomlijnen en te organiseren, zodat er energie overblijft voor de leukere shizzle. Life changer.

38__Vraag nooit en plein public of iemand misschien zwanger is. Ik stond er ooit op te kijken in een lift, het antwoord was neen, langste liftreis van mijn leven. En ik had het niet eens gevraagd.

39__Wat je elke dag doet is belangrijker dan wat je af en toe doet. Geleerd van Gretchen Rubin. Waarheid >> koe.

ARCHIEF:

• op mijn 35ste deelde ik 35 dingen die ik geleerd heb voor ik 35 werd
• op mijn 36ste deelde ik 36 topnummers
• op mijn 37ste verjaardag deelde ik 37 tips
• op mijn 38ste had ik blijkbaar wel wat beters te doen

Als je tot hier hebt gelezen: ge zijt een beer.

Deel je zelf nog wat goed advies in de reacties?

We zullen u dankbaar zijn.

1_ Als het coronavirus me de afgelopen twee weken heeft zien te bespringen zonder dat ik het weet, dan bestaat de kans dat het gewoon van me af is gegleden. Mijn lichaam is simpelweg te tam om zich te beginnen verdedigen, en volgens Dexter, child prodigy en mijn zoon, word je niet zozeer ziek van het beest zelf, maar van de reactie van je lichaam op dat beest.

Mijn lichaam viel gedurende mijn twee weken congé tot weinig meer te porren dan in ligzetels liggen, ijs eten, wandelen, en elke mogelijke curve of mening van mensen die zich slimmer wanen dan experts die heel hun professionele leven aan virussen wijden aan zich voorbij laten gaan.

Het toonde zich ook sterk in het verkeerde terras kiezen in Honfleur om fruits de mer te eten en zo in een geweldige tourist trap terechtkomen. En aangezien ik me had voorgenomen om zo weinig mogelijk tijd online door te brengen kon ik daar niet eens over gaan neuten tegen mijn internetmaten. It’s a hard knock life.

2_ Ik vond die extreme luiheid nog gepermitteerd ook, en ik had hem nodig. Na een heerlijk rustige lock-down die me deed beseffen dat het leven simpel kan zijn en ik mezelf alleen maar zot maak door te veel gedaan te willen krijgen, deed ik wat je dan doet: in overdrive gaan en meer gedaan willen krijgen. Ik zat vol leuke ideeën, dus ja. Van zodra de scholen openden voelde het alsof ik het gaspedaal induwde tot tegen het metaal, een beetje zoals Youri het moet doen als hij met mijn bolide die nooit meer dan 90 haalt naar de keuring moet.

Serieus optrekken om het roet stevig uit de filter te blazen en daar dan vergeten mee te stoppen, dat was het.

Ik kreeg er niet meer mee gedaan, mijn werkdagen waren alleen in overdrive omdat ik wat te veel hooi op mijn vork nam. Dat was volledig mijn eigen schuld. Verwachtingen door het dak en onrust all over the peloeze. Gaan we dus niet meer doen.

En nu is het aan mij.
Ik begin vandaag weer met werken, maar voor mezelf.
Het zal zaak zijn om mijn stresscurve eenderetestrak te houden.
Al een chance dat ik daar een systeem voor heb dat ik deze week weer keihard op punt ga zetten voor deze nieuwe situatie, zodat ik weet dat het goed komt. Themadagen en ideale week for the win en gaan.

Ik heb in elk geval wreed veel zin om er als een halve zot in te vliegen, dus hou mij tegen. :aah:

3_ De vakantie op zich voelde als iets met een strik rond. Ik boekte -zoals we ondertussen weten belachelijk overmoedig- twee reizen in februari: een naar Rome voor de paasvakantie. En nadat YNAB me verduidelijkte dat twee jaar na elkaar naar Scandinavië budgettair misschien wat veel van het goede was, boekten we een week in Normandië voor de zomer.

Die eerste reis, die ging niet door, en toen die gecanceld werd ging ik ervan uit dat de zomer ook wel een scheet in een fles zou worden qua reizen.
Zo’n eeuwige positivo ben ik immers.

Onder het gekende motto “die vakantie annuleren we later wel” liet ik de reservatie via Airbnb nog een tijd staan, en kijk, we gingen alsnog, naar een heerlijk huis in een groene zone bij een sympathieke bonhomme die in het huis ernaast woonde en pruimentaart voor ons bakte die ik wat graag aanvaardde zonder me zelfs af te vragen of hij wel een spatscherm droeg bij de handelingen die eraan te pas kwamen. Suiker über infectiegevaar, blijkbaar.

We keken met ons gezin naar gigantische boten die aan de achterkant van onze al even gigantische tuin -met valse koeien- over de Seine voeren. We bezochten de nog indrukwekkendere tuin van Monet in Giverny, wandelen op Omaha Beach, gingen naar de winkel met de overzetboot, kochten daar scamorza for days omdat wij dat allemaal zo gaarne eten en geen idee hebben waar je dat kan vinden in onze contreien.

Dat alles telkens compleet voorzien van mondmasker en zweetsnor in dat mondmasker, dat spreekt. Ook buiten, wat gek blijft, maar als Marc Van Ranst zijn kerstboom moet laten staan, wat kunnen wij dan meer doen dan ons best?

4_ Zodoende las ik ook tien boeken uit in juli. Ja, ik moest het in mijn boekennieuwsbrief samentellen om het te geloven. Terwijl heel wat mensen amper iets gelezen krijgen, kan ik bijna mijn volledige leesdoel voor 2020 afvinken. Ik hoopte op een boek of veertig, en ik zit er bijna aan. Al zoveel schone uren gepasseerd met mijn neus in de boeken. Pandemie of geen pandemie, ik lees al eens graag dat het vroeger ook niet alles was zonder internet en elektriciteit en met ook af en toe een vuile ziekte.

5_ Deze week op de planning: een wreed interessante podcastepisode lanceren over vrouwen die elkaar naar beneden trekken en hoe dat komt. Een podcast opnemen met de beste adviezen die onze luisteraars kregen, en meteen ook de slechtste. Ik ga mij nog eens op insta stories begeven nadat ik daar afgelopen weekend een klein comebackje maakte, want die stories zijn snel en leuk, en als ik het wat begrens in tijd, dan is het zeer leutig om doen.

En voor de rest ga ik elke dag een paar uur schrijven aan een nieuwe online cursus waarin ik wie dat wil op weg zet met intermittent fasting. (zet je even op de mailinglijst als je daar meer over wilt weten)

Ik ga mijn cursus budgetteren met YNAB ook eens updaten en wat uitbreiden (die staat dus even offline, behalve voor wie die al kocht), en er zijn nog meer leuke plannen.

Ik weet dus wat gedaan.

Voila zie, het lijkt bijna een normale zomer.
Behalve dat het er natuurlijk geen is.