5 beelden, 5 dingen (in quarantaine)

  1. Ik kus mijn pollekes meermaals per dag. Om mijn gezondheid en die van mijn gezin en mijn kleine problemen in vergelijking met die van zoveel anderen. Ik heb op dit moment weinig tot niks te klagen, en mijn hart breekt als ik mezelf toelaat om aan al die verschillende situaties te denken waar dit virus keihard in toeslaat en waarin klagen zowat het enige lijkt dat mensen kunnen doen. Mensen die ziek zijn, mensen die anderen die ziek zijn niet mogen bezoeken, mensen die hun werk verliezen, mensen die niet bij hun kinderen kunnen zijn, mensen die alleen sterven, en zoveel meer.

    Youri en ik moesten de afgelopen dagen al een paar keer denken aan situaties die zich bij ons hebben aangediend waarbij dit virus voor zoveel extra zorgen had gezorgd. Toen onze mama’s ongeneeslijk ziek waren, en elk uur samen zo kostbaar leek. Toen Dexter in zijn ergste huilbaby-fase zat, toen ik het mentaal erg zwaar had.

    Los van dingen als dat ik zo dankbaar ben voor de weg die ik mentaal heb afgelegd. Een weg die ervoor zorgt dat ik me niet op alcohol of grote hoeveelheden vet en suiker moet gooien om dit door te komen, en dat ik de meeste dagen vlotjes en met de nodige kleine gelukjes doorkom. Dit lukt ons wel. Ik ben dankbaar dat ik een man en kindjes heb waarmee ik deze quarantaine wel aan kan, en ergens woon waar ik me goed voel. Als ik dan toch met iemand in quarantaine moet, en als het dan toch ergens moet zijn, dan heb ik het heel erg getroffen. Ik ben een luxekip, en ik besef het. Ik besef het gigantisch goed en elke dag opnieuw.
  2. Natuurlijk is er stress, Youri en ik zijn zelfstandig en weten net zoals de rest van de wereld niet of en hoe dit allemaal zal blijven lukken. Los van werkuren die gehalveerd zijn, speelt er in elke sector veel. Ik ben elke dag weer zo zo dankbaar voor You Need A Budget, nu meer dan ooit, omdat het me toelaat om te zien welke uitgaven noodzakelijk zijn en welke niet, met welke budgetcategorieën ik kan schuiven (hallo, potje voor de reis naar Italië in april) en waar ik aan toe ben. Dat zorgt ervoor dat ik zwart op wit zie dat we wel een tijd weg kunnen. Ik heb heel veel vragen gekregen naar of en wanneer ik mijn cursus YNAB-budgetteren voor beginners nog eens open, en ik ga dat doen. Omdat ik iedereen die er nood aan heeft zo snel mogelijk aan het budgetteren wil. Ik ben nog even bezig met iets extra dat volgens mij een grote meerwaarde zal zijn voor iedereen die de cursus aankoopt, maar als je hem wilt volgen, dan is het bijna weer het moment. Als je hier je mailadres ingeeft, krijg je daar een seintje over.
  3. Tegelijk is er ook minder stress dan anders, wat voor bezinning zorgt. Zowel bij Youri als bij mij. En de vraag of we wel weer terug willen naar waar we zaten, hiervoor. Toen alles nog zogezegd normaal was, maar misschien valt daar ook over te discussiëren. Ik lees weer tijdschriften, en ik hoor van veel mensen dat ze dat nu weer doen. Ik doe dat graag, maar heb daar zelden tijd voor. Ik kook nieuwe dingen en bak kaneelbroodjes. Ik leef eindelijk van dag tot dag, iets waar ik al jaren te weinig in slaag. Ik kijk anders naar dingen, en ik hoop dat daar wat van blijft plakken. En ik ben zeer blij dat ik een systeem heb waarop ik kan terugvallen zodat ik werk gedaan krijg in deze gekke tijden, ik merk dat veel mensen alleen al daar stress van krijgen, en ik snap dat maar al te goed. Ook de online cursus waarin dat systeem vervat zit gaat binnenkort nog eens open, je kunt je hier op de wachtlijst zetten als je daar meer over wilt weten.
  4. Met de kinders gaat het ondertussen ook goed. Ik probeer net zo mild te zijn met hen als met mezelf, en de ene dag lukt dat, en de andere dag minder, en dan moet het nog wat milder. We manage. Ik ben een krak aan het worden in strijkparelen en tijgergrime en ontdek gekke materialen als speelmaïs (stinken, man) en soorten klei waar ik geen weet van had, en alles lukt en soms niet en dat is allemaal oké.
  5. Anouck en ik maakten ondertussen twee Facebook Lives in plaats van de geplande podcasts, en het ziet ernaar uit dat ook echte podcasts opnemen vanop afstand binnenkort gaat lukken. We kregen al fijne reacties, en vinden het zelf ook leuk om elke week iets te maken. Dus als je meer wilt weten over hoe wij ons hoofd koel houden in tijden van crisis, of hoe wij plannen als vorm van zelfzorg, klik dan even door. Woensdag komt er weer een aan, en als je dat niet wilt missen, dan kun je je abonneren op onze Facebookpagina, of nog veel beter: op onze machtig leuke en razend interessante wekelijkse nieuwsbrief, aldus de fans en wij zelf.

Hoe gaat het ondertussen met jullie? Deel het even in de reacties, en mocht je het gevoel hebben dat ik ergens mee kan helpen, deel het dan zeker ook. Blijf ondertussen zo gezond mogelijk, en was jullie handen. :)

Reacties

  1. Johan

    Met opa gaat het relatief goed. Ik mis jullie allemaal heel hard en ik zou zo graag in mijn auto springen en een kaneelbroodje komen eten, maar het is nu efkes “not done”. Ik blijf mij bezighouden en leef met de gedachte “na regen komt zonneschijn”.

  2. Marlies

    En de vraag of we wel terug willen maar wazr we zaten, hiervoor. Is knal wat door mijn hoofd spookt. Maar ik kom er nog niet uit hoe dat concreet in te vullen. Momenteel berust ik in het nu en daarbij stopt het. Mijn mannen hier in huis -klein en groot- erkennen dat ik veel gelukkiger ben, paradox in deze tijden maar hier wel realiteit in mn hoofd sinds ik op werkvlak tijdelijk on hold werd gezet.
    Je kan het zo mooi verwoorden Kelly, dankjewel. Hou je goed en geniet van de kleine dingen..

  3. Kat

    Ik ben ook een luxe-kip: ik werk full time van thuis, net als mijn man (We zitten in sectoren die echt moeten blijven draaien). De kinderen werken voor school en weten zich verrassend goed bezig te houden. We hebben een tuin zodat we tijdens de pauzes eens buiten kunnen en na werk en school doen we een wandzling in de buurt (en we hebben leuke nieuwe routes ontdekt). We bellen en skypen en mailen. Er zijn sommige momenten die zwaar wegen (iemand die slecht nieuws kreeg niet kunnen knuffelen), maar er zijn ook meer rustpunten. Het is niet makkelijk, maar voor ons is het zeker goed doenbaar. Zotte tijden. Dat vooral.

  4. Hier gaat het allemaal best goed. Ik denk vooral aan wat we wel hebben en minder aan wat niet kan. We hebben hier ook allebei het geluk dat we kunnen blijven werken, dat scheelt ook enorm. Succes nog aan iedereen!

  5. Els Van der Kaa

    Ondanks de minder goede financiële toestanden die eraan komen (man technisch werkloos) en met nog een dochter op kot (waar ze nu zeker al enkele maanden niet meer zal zijn), ervaar ik nu een zekere ‘rust’ in mijn hoofd. Geen hectische toestanden in het verkeer, geen overvolle druktes in de supermarkt (er mogen toch maar een 10-tal klanten binnen), geen drukte in de sociale bezigheden… het doet me verrassend toch ‘goed’. Meer tijd om te lezen, te kokkerellen, te ‘niksen’.. Is dit wat de drukke wereld nodig had om terug te kunnen keren naar de natuur, de rust, het groen rondom ons en om ons meer intens te laten genieten van kleine gelukjes? Voorlopig blijft onze familie- en vriendenkring bespaard van ernstige ziektes en sterfgevallen, laat het ons zo houden. Meer en meer mensen wensen je goedendag tijdens je wandeling, de nood aan elkaar is groter, en we doen ons best om er te zijn voor elkaar, hoe klein ook het gebaar, het télt!

  6. Beste Kelly,
    Corona heeft mij getriggerd om met een blog te starten. Ik heb je boek verslonden en ben gaan experimenteren. Samen met mijn blog ‘Talententelers” heb ik een solidariteitsactie gelanceerd. Ik koppel mentoren aan anderstalige nieuwkomers om samen Nederlands te oefenen via sociale media. Ik vul dus mijn dagen met boeiende, virtuele ontmoetingen en zet duo’s op weg. Hartverwarmende reacties gaan heen en weer. Tussendoor ga ik wandelen en kook ik voor ons 4-tjes. Maar zondag is het take away-dag! Hou jullie goed allemaal!

  7. Sonja

    Hier vooral rustiger avonden door het wegvallen van alle hobby’s en de bijhorende stress van alles te moeten doen in een half uur tussen thuiskomen en weer vertrekken. Ook de weekends hebben minder verplichtingen, al waren die meestel leuk natuurlijk. Voor de rest weinig verandering op werkgebied. Wij blijven alle twee naar het werk gaan (maar morgen mag ik voor de eerste keer thuiswerken!), manlief is wel naar het werk gemoeten gisteren en vandaag. Tja, allebei een essentiële dienst dus we doen verder. Het enige wat echt zwaar weegt is de kans om ziek te worden. Wij zien uiteraard meer mensen dan jou bijvoorbeeld. Elk snufje of kuchje lijkt het begin van een hel. Ik wil dat mijn kinderen niet aan doen. En ik wil nog niet dood ook 😏.

  8. Van de 5 kinders is er eentje die constant het kot op stelten zet. En kwaad is op iedereen. Omdat alles stom is. Omdat … Omdat … Omdat …
    Mild zijn met mijn grootste beestje vereist dat ik geregeld eens moet scharten in mijn onderste schof – dat met dat beetje geduld dat nog over is als al de rest is opgebruikt.

    Maar het kind kan het niet helpen dat hij is zoals hij is. En hij probeert en soms lukt het helemaa niet en soms een beetje.
    Mijn grote kinders op school – voor wie ik dagelijks een uur of 5 in het getouw ben met feedback, babbeltjes en heb uitzoeken en opstellen van zinvolle opdrachten – doen het goed. Degene die ik kan bereiken toch en dat zijn er veel.

    Ik ben best trots op die gasten ook.
    Omdat ze doen wat ze doen.

  9. IC

    Welk recept gebruik je voor kaneelbroodjes? Ik heb er onlangs gemaakt volgens recept van Libelle (met pizzadeeg) maar die waren een pak kleiner precies.

  10. Heerlijk om jouw positiviteit te lezen! Wij hebben geen kinderen, wat het allemaal nog een pak eenvoudiger maakt. Je inspireerde me met het zalige woord ‘luxekip’ om een blogpost te schrijven, hij staat online :-)

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>