Wat zitten we, een maand in quarantaine, ondertussen? In deze gekke periode gaat de tijd net zo goed heel snel als heel traag, en ik ben mijn draai steeds beter aan het vinden. Ik deelde het al op mijn Facebookpagina, hoe deze tijd me erg doet terugdenken aan de periodes waarin mijn mama en schoonmama ongeneeslijk ziek waren. En we van dag tot dag moesten leven met de kennis die we hadden en wat er wel nog was. Dat brengt goede dingen in mij naar boven, en ik voel het ook bij mijn man. Er valt druk weg. Er is mildheid voor onszelf. Ik besef nu nog meer dan anders dat ik vaak mijn eigen ergste vijand en criticus ben. Het is nooit goed genoeg. Nu wel. Ik slaap langer. Ik doe wat ik kan. Ik ben aanwezig, zoals ik het eigenlijk elke dag zou moeten zijn. Ik leer zoveel. Mijn voetjes staan weer zwaar op de grond. Elke goede dag is een cadeau. Elke avondwandeling een van dankbaarheid. En dit was op een gekke manier herkenbaar.
Ik ben trouwens ook totaal niet aan het aftellen. Ik moet hier niet zo snel mogelijk door. Ik denk dat die gedachte dat het nu toch echt wel bijna goed is met die quarantaine, er vaak voor zorgt dat mensen aan de regels beginnen morrelen. Dat is niet nodig. Die regels en die burgerzin zijn nu zo essentieel voor ons allemaal, dat je niet alleen jezelf, maar ook anderen helpt door je hoofd een beetje te onderhouden. Dat is bij mij nu prioriteit nummer één. Ik hoorde deze week in een podcast “In het leven staan we recht, zitten we, of liggen we neer. Al de rest zijn gedachten”. Hoe waar is dat? Dan kies je beter die gedachten waar je iets mee bent. En “OMFG DIT DUURT VEEL TE LANG” zorgt voor gigantisch veel stress, denk ik. Net als de gedachte dat dingen op een bepaalde manier moeten gebeuren. Dat coronavirus #moetjustniks, en dat is hetzelfde met al de rest. Als je je verzet tegen de realiteit verlies je honderd procent van de keren, heb ik al geleerd. En radical acceptance for the win.
Het is opvallend hoe veel ik nog gedaan krijg, ook al ben ik ondertussen gelukkig gestopt met extreem vroeg opstaan. Ik zit nu in een regime van halve dagen werken en afwisselen met Youri, en ik ben zo preus op ons, want we doen dat zo goed. En als dit al een relatietest zou zijn, dan is het resultaat op de test vooral dat ik nog meer dan anders besef dat ik de beste man voor de job heb gekozen destijds, op het forum van JIMtv. Echt waar zeg, what a guy, ook en nog meer in tijden van crisis. <3 Onze laatste podcast van Werk & Leven gaat trouwens over shit gedaan krijgen in deze tijden. Interessant om eens te luisteren, denk ik. Dat kan hier.
Mijn cursus “budgetteren voor beginners met YNAB” mocht ondertussen weer heel wat enthousiaste cursisten verwelkomen. De Facebook Live die ik gaf vind je hier, je hebt nog een week om de cursus te kopen met 20 euro korting, en de bonusmodule over budgetteren in onzekere tijden erbij. Binnen een week vervalt de toegang tot de besloten Facebookgroep, en is het van zelfstudie. Heb je plannen om eindelijk eens met een budget aan de slag te gaan, wacht dan niet meer te lang.
Ik ben trouwens ook preus op iedereen die zo zijn best doet. Ja, er zijn mensen die er zich niet te veel van aantrekken, van de checks en de regels, maar potverdorie, laat ons eens kijken naar iedereen die de gekke regels wel volgt. Naar hoe wij ons allemaal snel hebben vermand, en naar wat wij aan het doen zijn, en hoe fantastisch dat is. Ik word daar soms week van. Van mensen met elkaar zien praten met twee meter tussen. Van al die witte lakens en beren. Van onze collectieve kwetsbaarheid en menselijkheid, en hoe we het toch maar doen. Echt, geef uzelf eens een vuistje. Dik verdiend. En nu blijven gaan.
In het begin had ik het moeilijk. Maar ondertussen ben ik ook helemaal aangepast. Wat vandaag niet lukt, doen we morgen wel. Ja schoon hé, die solidariteit.
Gek hoe snel we ons ook weer aan deze situatie aanpassen eigenlijk. Top te lezen dat het daar goed gaat!
Aurysann
Ik ben dankbaar dat ik (nog) niet ziek ben, dankbaar dat ik niet in een bejaardentehuis of ziekenhuis zit, dankbaar dat ik een leuk appartement heb waar ik graag ben en dankbaar voor mijn partner.
En ik voel me geweldig, ik ben sowieso een kameleon, ik pas mij makkelijk aan. Ik ben tot bepaalde inzichten gekomen, het is de eerste maal in 10 jaar dat ik langer dan 3 dagen “vakantie” heb en dat heeft toch wel even de oogkleppen geopend, ik was gelukkig maar heb wel beseft dat ook ik af en toe een rustpauze moet nemen. Ik heb dingen geleerd van deze “quarantaine”.
Wij komen amper buiten enkel voor het puur noodzakelijke, ook al hebben we geen terras/buitenruimte op ons appartement en is binnenzitten echt wel binnenzitten :)
Hoe de situatie hierna gaat zijn, wat voor lessen en beslissingen ik er verder uit ga moeten leren/nemen, dat is voor erna (ik heb een niet-essentiele winkel). Dat is nu loslaten…en gelukkig zijn met wat ik nu heb.
In deze tijden denk ik ook vaak aan het gezegde ‘This too shall pass’…
Preus? Wat een leuk woord! :-)
In het begin had ik het moeilijk. Maar ondertussen ben ik ook helemaal aangepast. Wat vandaag niet lukt, doen we morgen wel. Ja schoon hé, die solidariteit.
Gek hoe snel we ons ook weer aan deze situatie aanpassen eigenlijk. Top te lezen dat het daar goed gaat!
Ik ben dankbaar dat ik (nog) niet ziek ben, dankbaar dat ik niet in een bejaardentehuis of ziekenhuis zit, dankbaar dat ik een leuk appartement heb waar ik graag ben en dankbaar voor mijn partner.
En ik voel me geweldig, ik ben sowieso een kameleon, ik pas mij makkelijk aan. Ik ben tot bepaalde inzichten gekomen, het is de eerste maal in 10 jaar dat ik langer dan 3 dagen “vakantie” heb en dat heeft toch wel even de oogkleppen geopend, ik was gelukkig maar heb wel beseft dat ook ik af en toe een rustpauze moet nemen. Ik heb dingen geleerd van deze “quarantaine”.
Wij komen amper buiten enkel voor het puur noodzakelijke, ook al hebben we geen terras/buitenruimte op ons appartement en is binnenzitten echt wel binnenzitten :)
Hoe de situatie hierna gaat zijn, wat voor lessen en beslissingen ik er verder uit ga moeten leren/nemen, dat is voor erna (ik heb een niet-essentiele winkel). Dat is nu loslaten…en gelukkig zijn met wat ik nu heb.
dat laatste punt…vuistje. Goed eh.