dag van de poëzie

moeyaert.jpgWant dat is het vandaag. En dan kan iemand die van mooie woorden houdt niet achterblijven qua “plaats eens een gedicht op je blog”.

Ik kies ook dit jaar weer voor Bart Moeyaert.

Kwijt

Zo kwijt als dood
mag je niet gaan.
Hoe ruim ik op
als ik niet eens
kan bellen, vragen
of je onze foto nog wel wil?
Dan blijft het eeuwig stil
in huis en ben je
niet eens weg, maar dood.
Nee, als ik je verlies,
dan hoop ik dat ik
op mijn zakken sla,
een poosje zoek
en dan ineens bedenk
dat jij allang gevonden bent
door wie je liever ziet.
Dan zal ik kunnen rusten.
Anders niet.

-Bart Moeyaert

Dag, vrienden.

Reacties

  1. Rikea

    Wat een fijn ding, die dag van de poëzie. Nu heb ik dit beangstigend mooi gedichtje van Moeyaert leren kennen. Merci. Nu wil ik echt meer van hem lezen.

  2. Ik ben niet zo poëzie-achtig aangelegd, nooit geweest, ik hou het meestal bij proza.

    Maar dit vond ik wel heel mooi, de dame die de publieksprijs kreeg :

    Andermans hond (Joke van Leeuwen)

    Ik ging niet wandelen met de hond,
    de hond ging wandelen met mij.
    Kijk, zei hij, kijk, zo doe je dat:
    je snuffelt wat, je kruipt eens
    onder groen, je doet daar wat je
    daar moet doen, je kwispelt –
    nee dat kun je niet – loopt achterna
    wat vleugels heeft, je rolt je op je
    ene zij, je andere zij, je ene zij,
    je mond staat op de tocht, je zoekt
    in woorden naar een geur, bij grenzen
    naar vreemd vocht, hoort woest geroep
    van groepen mens als blaffen aan,
    verstaat alleen je naam
    en Lig en Koest en Af.

    Uit : Wuif de mussen uit

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>