Dag twee van Shimelle Lain’s workshop When I grow up, en het is fijn en o zo nostalgisch. De eerste opdracht was om een worksheet in te vullen over wat je later wilde worden. Geen probleem: dierenarts, natuurlijk. Jaren aan een stuk heb ik gedroomd dat ik alle beestjes van heel de wereld zou beter maken, en zelfs nu komt het soms nog even boven. Alleen: ik suckte in wetenschappen. En dat heb ik ooit zo verschrikkelijk erg gevonden, dat kunt u niet geloven. Ik moest en zou dieren verzorgen, en was dat nu net hetgene dat mij niet lukte omdat ik geen kaas heb gegeten van chemie en biologie van het moment dat er formules in voorkomen, zekers? Om bij te bleiten!
Gelukkig heeft één van mijn vrienden mij jaren later zo’n luguber verhaal verteld featuring zijn oom dierenarts en een kat gevuld met etter dat die visuals mij tot op de dag van vandaag sterken in de gedachte dat het misschien toch niet helemaal iets voor mij zou geweest zijn. Dat ik waarschijnlijk beter af ben zoals het is. Maar ik ben wel nog altijd verschrikkelijk jaloers op alle Trudes van deze wereld. Echtig en techtig.
Het fijne aan de workshop van Shimelle is dat één antwoord niet genoeg was. En dat ik dus dieper moest graven in mijn kinderherinneringen. Zo diep dat ik me plots weer herinnerde dat ik ook graag dichteres wilde worden, en schrijfster. Een bepaald moment zelfs lerares LO, niet omdat ik zo sportief was, wel omdat het me geweldig leek om voor de rest van mijn leven langs de kant te zitten chillen terwijl andere mensen de benen van onder hun gat moesten lopen. Ik was als kind al evil, zo blijkt.
Daarnet ben ik op zoek gegaan naar oude foto’s. Foto’s van in den tijd dat ik nog niet wist dat katten geweldige nasty etter konden produceren. En ik heb ze gescand. Misschien wilt u er wel eens een stuk of twee zien.
Meer van dit leuks op Flickr.
Ha, precies of ik het zelf geschreven heb, dit stukje.
Alleen was het bij mij de droom om apothekeres te worden. Deze is echter ook niet uitgekomen, wegens een totale dislike van chemie, biologie en wiskunde. En laat dat nu net de enige drie vakken zijn die in het eerste jaar gegeven worden!
Zo schattig, zeker in die “Emanuelle-stoel”! Ik wou ook ooit dierenarts worden, tot iemand vertelde dat je dan wel eens dieren een spuitje moet geven omdat je ze niet meer kan genezen…
Daarna wilde ik kapster worden of schoonheidsspecialiste, maar dat mocht niet van thuis, althans ik mocht niet van studierichting veranderen.
Daarna wilde ik kunstenaar of fotograaf worden, maar mijn zieltje was te teer, ik kon al die afkeuring en commentaar niet echt goed verdragen en dat moet je kunnen om je in dat wereldje recht te houden…
Nu met kunst en fotografie, hou ik me nog altijd wel een beetje bezig, zij het als hobby en mijn dierenliefde kan ik aan de kat kwijt…
Het lijkt me echt een toffe workshop. Vertel me er zondag maar alles van, ben al benieuwd. Ik wou archeologe worden en dan ’t liefst van al in Egypte. Heb effectief 1 jaar archeologie gestudeerd maar heb niet meegedaan aan de examens. Ik ging toch gebuisd zijn want de unief was eigenlijk wat te moeilijk voor mij. ‘k Kom uit de richting ‘handel’ hé
*me zoekt de guid to visit Ieper en omgeving*
Trude Mostue… Right! Ik herinner me nog goed hoe ze als student een poesje een spuit moest geven, het vel bij elkaar nam en… er helemaal van de ene kant naar de andere kant doorstak. Maar! Het is toch nog goed gekomen met haar blijkbaar! :)